کتابهای «سالهای سگی» به نویسندگی ماریو بارگاس یوسا و با ترجمهی احمد گلشیری در نشر «نگاه»، منتشر شده است.
این کتاب جز ۱۰۰۱ رمانیست که در فهرست رمانهایی که قبل از مرگ باید خواند، آمده است.
دربارهی این کتاب آمده است که:
در سال ۱۹۶۳ نخستین رمان او «سال های سگی»، منتشر شد . این رمان از آثار مهم ادبیات آمریکای جنوبی ( اسپانیایی – پرویی ) است. دو جایزه منتقدان اسپانیایى و نوبل ادبی ۲۰۱۰ را به خود اختصاص داد.
در این رمان که ماجراى آن در مدرسه نظامى لئونسیو پرادو – همان مدرسه اى که نویسنده مدتى دانشجوى آن بوده- مى گذرد، بارگاس یوسا تصویرى تحقیرآمیز از نظامیان و نظامیگرى در پرو به دست مى دهد. موفقیت یوسا در این کتاب چنان است که برخى معتقدند هیچ نویسنده اى تا آن زمان نتوانسته در اثرى رئالیستى جامعه آمریکاى لاتین را در قالب داستان به تصویر بکشد.
رمان سال های سگی به صورت مبهمی شروع به توصیف کردن زندگی تعدادی پسر در فضای خشک و جدی آسایشگاه یک مدرسه نظامی در پرو می کند.وی زندگی پسران را به تصویر میکشد و در لابه لای آن زندگی گذشته تعدادی از بچه های آسایشگاه را نیز نشان میدهد. در همه مواردی که نویسنده از گذشته فردی میگوید، ذهن خواننده بر مبنای اطلاعات یا اسامی که داده میشود ، به سادگی به سمت شخصیتی که در نظر نویسنده بوده است میرود؛ مگر در یک مورد که نویسنده راجع به زندگی گذشته فردی می گوید که تا آخرین صفحات کتاب نمیتوان فهمید که او چه کسی است ،کودک آن قدر در برگه های کتاب توصیف میشود تا آخرین صفحات کتاب به دبیرستان نظام می آید؛ و در این جا تازه متوجه میشویم که او کدام یک از شخصیتهای داستان است و کمکم زندگی چند نفر از بچه ها به یکدیگر مرتبط میشود…
There are no comments yet