سید امین جواهری، دانش آموخته جامعه‌شناسی، کارشناس سینما، نویسنده و کارگردان فیلم کوتاه، در گفت‌وگو با خبرنگار سینما صبا، درباره موضوع و محوریت جشنواره بین‌المللی فیلم حوا عنوان کرد: من به همراه دیگر دوستان و همکارانم، عضو تیم تحلیل جامعه‌شناختی چهل‌ویکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر بودیم که در این جلسات جهار روش را در نظر گرفته بودیم که یکی از روش‌های تحقیقی ما، بازنمایی زن در چهار دهه سینمای ایران پس از انقلاب بود، در این چهار دهه، زن در سینمای ایران در جایگاه یک ابژه بود و معدود یک زن در جایگاه درست خود به عنوان یک سوژه به تصویر کشیده شده بود؛ زن در سینمای ایران عموما در جایگاه دسته چندم قرار داشت و همیشه یا مورد ظلم و تجاوز قرار گرفته بود.

وی با اشاره به اینکه زن در فیلم‌های انقلابی و ارزشی، در مقایسه با فیلم‌های سینمای روشن‌فکری جایگاه ویژه‌تری دارد، بیان کرد: در مقام مقایسه فیلم‌های سینمای روشن فکری و سینمای انقلاب اسلامی به نتایج ویژه‌ای رسیدیم؛ زن در سینمای انقلاب اسلامی یک زن جسور، پیشرو و تصمیم‌‌گیر بود، اما زن در سینمای روشن فکری مورد ظلم واقع شده، دروغ‌گو و تحت سلطه است و ما بارها درباره جایگاه زن در سینمای ایران هشدار دادیم و خوشحال هستم که بعد از این جلسات، جشنواره‌ای برنامه‌ریزی شده است، با محوریت زنان و خانواده؛ من معتقد هستم که زن در سینمای ایران هنوز به تعریف درستی دست پیدا نکرده است، هنوز نمی‌دانیم زن آرمانی، مطلوب و زن ایرانی چه زنی است و در سینما چه بازنمایی از این زن باید صورت بدهیم.

جواهری درباره سطح فیلم‌های راه‌یافته به جشنواره حوا گفت: فیلم‌هایی که در جشنواره حوا اکران می‌شوند، فیلم‌هایی هستند که در سال‌های پیش در جشنواره‌های داخلی و بین‌المللی حضور داشتند و نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا، صرفا برای فتح این باب بود که جشنواره‌ای با این محوریت کار خود را آغاز کند و اگر این جشنواره بماند و در سال‌های آتی هم به فعالیت خود ادامه دهد، ما شاهد آن خواهیم بود که فیلم‌هایی با موضوع خانواده، اولین اکران خود را در این جشنواره خواهند داشت و به نوعی متاثر از برگزاری این جشنواره و اتمسفری که به سینمای ایران داده است، تولید شده‌اند.

وی افزود: در جشنواره باید از سلیقه‌ها و نگرش‌های مختلف استفاده شود تا زندگی در این جشنواره جریان داشته باشد؛ در ضمن اینکه جشنواره حوا با موضوعیت و ویژه‌ای در حال برگزاری است، اتفاق ویژه‌ای اتفاقی که در جشنواره‌های بین‌‌المللی صورت می‌‌گیرد.

این کارگردان تصریح کرد: متاسفانه مرسوم شده است، فیلم‌هایی که با محوریت زن‌های جمهوری اسلامی ساخته شده است، به فیلم‌های ارزشی معروف می‌شوند، یکی از دلایلی که این فیلم‌ها ارزشی شناخته می‌شوند، این است که فرهنگ در این فیلم‌ها به صورت مستقل عمل نمی‌کند و اگر فرهنگ به صورت مستقل عمل کند، آرمان تعریف می‌کند و فرهنگ زمانی تعریف می‌شود که به صورت خودجوش رشد و ترویج کند، اما زمانی که حکومت به صورت سفارشی به تولید فیلم‌هایی با موضوع زنان و خانواده می‌پردازد، وقتی یک فرد هم به صورت شخصی و با دغدغه و غیر سفارشی به تولید یک اثر می‌پردازد، انگ حکومتی، ارزشی و سفارشی را با خود به دوش می‌کند، در حالتی که فیلم‌های ارزشی اتفاقا باید اصلی‌ترین و دغدغه‌مندترین فیلم‌ها باشد.

وی افزود: وظیفه هنر بازتاب جامعه است، اما وظیفه ی دنیای حقیقت این است که نظم موجود، دارای سلطه نشود، زیرا فقر و ظلم و پوچی نیز وجود دارد. دنیای سینما در پیوند با دنیای حقیقت وظیفه دارد که اجازه تام شدن ندهد و با ایجاد شکاف اجازه دهد که هوا بچرخد.

نویسنده سینمای کوتاه ابراز کرد: کار دنیای فرهنگ تعریف آرمان و اهداف است. دنیای فرهنگ باید آرمان را تعریف کند و اگر آرمان‌ها اینجا تعریف شوند، اقتصاد پول فراهم می کند و اجتماع، روابط انسانی را تعریف می کند، اما فرهنگ در کشور ما مستقل نیست و کار خود را نمی‌کند.

جواهری در پایان بیان کرد: فضای ایدئولوژیک تمام قلمروهای زندگی اجتماعی ما را تحت تاثیر قرار می دهد و این کار را از طریق فرم انجام می دهد دنیای سینما می تواند تحت تاثیر ایدئولوژی، خود را استیضاح شده بداند یا دنیای آزادی باشد.