به گزارش صبا، یاشار نورایی منتقد سینما در صفحه اجتماعی خود یادداشتی درباره تازه‌ترین فیلم کریستوفر نولان نوشت.

او در این یادداشت به کلیت ساختار روایت فیلم اشاره کرد و عنوان کرد: «کش‌دار حر‌اف شلوغ به لحاظ بصری و کهنه از نظر اجرایی مشکل شاید از من است که فیلم و سریال و مستندها و نوشته‌های زیادی همچون سریال «اوپنهایمر» تولید بی بی سی نمایشنامه‌ «قضیه رابرت اوپنهایمر» نوشته‌های‌تان کیپهارت یا فیلم رولند جان مرد چاق و پسر کوچک را دیده‌ام و خوانده‌ام که به تناقض های اخلاقی و حرفه‌ای ناشی از کشف و استفاده بمب اتمی تحول شخصیت اوپنهایمر، رقابت هایزنبرگ و اوپنهایمر برای دسترسی به بمب اتمی و قضیه اختلاف ادوارد تلر و اوپنهایمر سر ساخت بمب هیدروژنی می‌پردازند. اتفاقا اینجاست که ضعف اجرایی در برابر داده‌های تاریخی مشخص می‌شود و تلاش‌های بصری برای تداعی انفجار اتمی و موسیقی حجیم و خرده‌تصویرها (فیلم هر جا که از منظر روایی کم می‌آورد یک انفجار صوتی و تصویری رو می‌کند) از خود تاریخ عقب می‌ماند.

شاید فیلم برای کسانی که از زندگی و زمانی اوپنهایمر چندانی نمی‌دانند، جالب باشد اما برای کسانی که اطلاعات نسبی دارند جز سه ساعت تکرار مکررات با ساختاری معمولی و تحمل کله‌های سخن‌گو حرف تازه‌ای ندارد و در این شلوغی داده‌ها و تصاویر خلاقیت جهت ترسیم سپهر اخلاقی و فلسفی گم شده است.

پی‌نوشت: به طریقی فیلم را به غیر از روی پرده دیده‌ام طبیعی است که تصاویر فیلم در نسخه آیمکس با صدای دالبی جذاب باشند اما مشکل در به تصویر کشیدن خلاقانه  داده‌های تاریخی یک زندگی‌نامه است که برگردان سینمایی آن کنکاش عمیق و بدیعی نیست.»