به گزارش خبرنگار فرهنگ و رسانه صبا، تبلیغات همواره نقشی اساسی در آمادهسازی جامعه برای پذیرش فرهنگها به حساب میآید در واقع تبلیغات علاوه بر آنکه به فعالان عرصه بازار کمک میکند که تولیداتشان را به مردم معرفی کنند، روشی برای فرهنگسازی است.
هر کشوری تلاش میکند که تبلیغات را بومیسازی کند و در واقع برندهای تولیدیاش را با اتکا به تواناییهای بومی خودش تبلیغ کند.
همانطور که میدانید محصولات دارویی یکی از تولیداتی هستند که آدمی در مواقع حساس به آنها نیاز دارد.
انسان در گذشته تا کنون تلاش کرده تا حد امکان در مقابل استفاده از تولیدات جدید دارویی مقاومت نشان بدهد اما به مرور از طریق تبلیغات پذیرفته که باید در مواقع ضروری از داروهای متناسب استفاده کند.
تبلیغات دارو در کشور ما دورههای مختلف تاریخی را پشت سر گذاشته و در دوره اول از اشعار و نقاشیهای بومی بهره گرفته است.
ما در قالب این گزارش به سراغ دکتر نوید نیشابورینژاد عضو گروه فارماسیوتیکس دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران رفتیم تا از او بپرسیم مبلغان تولیدات داخلی ایران تا به امروز تا چه اندازه از ادبیات و هنر ایرانی برای بومیسازی کارشان بهره گرفته است…
دکتر نوید نیشابورینژاد عضو گروه فارماسیوتیکس دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران به صبا گفت: یک حلقه علوم انسانی در دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران شکل گرفته که در حوزه ادبیات، هنر، فلسفه، تاریخ و جامعهشناسی که مرتبط با حوزه سلامت، کالاهای سلامتمحور و خصوصا داروسازی است، در حال تحقیق و تفحص هست تا بتواند ریشههای علوم مذکور را در حوزه سلامت بیابد.
وی افزود: ما یک دوره تاریخی ۵۰یا۶۰ساله یعنی از سال ۱۳۰۰تا ۱۳۵۷را بررسی کردیم و آن را براساس شرایط زمانی تولیدات محصولات دارویی و تبلیغ آنها به ۳دوره تقسیم کردهایم.
این عضو گروه فارماسیوتیکس دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران بیان کرد: دوره اول از ۱۳۰۰تا ۱۳۲۰ بود. در این دوره تبلیغات عمدتا ساده، متنمحور، بدون شکل و تصویر، خیلی ممزوج با ادبیات، هنر و اشعار و دارای یک نظم و نثر بعضا همراه با طنز بودهاند.
نیشابورینژاد ادامه داد: در همین دوره استفاده از کلمات بومی و سنتی به کرات در تبلیغات دیده میشود.
وی گفت: در دوره دوم که از ۱۳۲۰تا۱۳۳۶است، ما خیل عظیم تبلیغات را داریم. ما در این دوره به دلیل فضای حاکم بر جامعه، ورود شرکتهای بینالمللی به ایران و افزایش ارتباط صنعت و دانشگاه، تنوع و گسترش تبلیغات را میبینیم.
این عضو گروه فارماسیوتیکس دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران افزود: سادهسازی در دوره دومی که ما برای تاریخ تبلیغ محصولات دارویی تعریف کردهایم دیگر به آن صورت معنا ندارد و اشکال، تصاویر و عکسهایی در تبلیغات دیده میشوند که عمدتا الگو گرفته از تبلیغات غربی آن زمان هستند و بومی بودن کلمات و استفاده از نظم و نثر ادبیات فارسی کمرنگ میشود.
نیشابورینژاد بیان کرد: در همان دوره ما شاهد تبلیغ گسترده طب نوین هستیم.
وی گفت: به نظر میرسد در دوره سوم که از سال ۱۳۲۶تا ۱۳۵۷ است مجددا سادهسازی در تبلیغات اتفاق میافتد. در آن دوره تصاویر و شکلها محدودتر و ساده شدن و غربی شدن متون تبلیغات خیلی پر رنگتر میشود.
این عضو گروه فارماسیوتیکس دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران بیان کرد: در حال حاضر قوانین بسیار محدودکننده هستند و تبلیغ کالاهای سلامتمحور و مکمل در رسانه ، مدیا و برای عمومی به نوعی مجاز نیست چون بحث سوء مصرف دارو توسط مردم مطرح است.
نیشابورینژاد گفت: شاید سیاستمداران بتوانند کاری بکنند که ریلگذاری مناسبی برای تبلیغات تولیدات دارویی و مکمل بشود تا در عین حالی که تبلیغات محصولات مذکور بومیسازی میشود، از بیش مصرفی یا کم مصرفی داروها و محصولات مکمل جلوگیری شود.
*نسرین خدایاری
یک نظر