به گزارش صبا، در این یادداشت آمده است:

از نخستین باری که در دهه سی قرن بیستم اجرای کله گردها و کله تیزها توسط برتولت برشت و گروهش روی صحنه رفت ، تا این آخرین اجرای اقتباسی اسماعیل کاشی و گروهش از نمایشنامه مزبور، جهان چیزی نزدیک به یک قرن را سپری کرده است .

در این یک قرن علی‌رغم تغییرات شگرفی که در حوزه‌های مختلف زندگی بشری رخ داده است، اما همچنان خطر نابودی مظاهر حیات از طریق جنگ‌های ویرانگر ، تخریب محیط زیست، نژادپرستی، شکاف فزاینده طبقاتی ، بحران جهانی آب و غذا و فقر و فساد و بی عدالتی و ستم سیاسی و اجتماعی در حال گسترش است.

آنچه در کله گردها و کله تیزهای برشت همزمان با ظهور فاشیسم هیتلری در آلمان دهه سی مطمح نظر نویسنده قرار گرفته نگرانی و هشدار در خصوص تاخت و تاز نوعی ایدئولوژی تمامیت‌خواه و افراطی‌ست که خواهان تسلیم و متابعت بی‌چون و چرای همه مردم در برابر قدرت قاهر است و در این مسیر تنها نژاد و اندیشه خاصی را شایسته رهبری م‌داند و دیگر مردمان را بردگانی مطیع و منقاد.

به رغم این همه اما جهان دم بدم تغیر یافته این سالیان بسیار ، صورت‌ها و صور متفاوتی از دلهره و وحشت و تخریب و ستم و بهره کشی را در نسبت میان صاحبان زر و زور و تزویر باز تعریف کرده است که بازتاب این همه در هنر نمایش ، به صورت تقلایی زیباشناسانه در دستیابی به فرم‌ها و شیوه‌های بیانی جدید انعکاس یافته است و تئاتر فیزیکال و مبتنی بر تابلو – فرم‌های دیداری و شنیداری یکی از جلوه‌های درخشان آن است.
از همین منظر است که اجرای متفاوت و بدیع اسماعیل کاشی ازنمایشنامه ای مبتنی بر سنت اپیک ، با فاصله گرفتن در متن و اجرا از سنت نمایش روایی و در تلاش دستیابی به زبانی متفاوت ، تماشاگر را در معرض دیدن نمایشی قرار می‌دهد که هر چند توسط کارگردانی حرفه‌ای و بازیگران نو پای غیرحرفه ای در نسبت شاگرد – استادی به روی صحنه رفته است اما انصافاً از یکدستی و هماهنگی درخشانی در زمینه طراحی ، بازی‌ها . نور و موسیقی و تابلو- میزانسن‌های زیبا برخوردار است.

ریتم و ضرباهنگ نمایش به نحوی‌ است که تماشاگر با فضای فرمالیستی نمایش که نشانه‌های آشکاری از سنت مه‌یرهولدی را در خود دارد، به حدی عجین می‌شود که در نهایت با غم و اندوه شخصیت‌های نمایش عمیقاً همدل و همراه شده و بیمناک از بروز مجدد فجایعی نظیر هولوکاست و اندیشیدن به جهانی که هر روز چهره ترسناکتری به خود می‌گیرد، سالن نمایش را ترک می‌کند. دم اسماعیل کاشی و شاگردانش گرم!

حسن فتحی