این روزنامه نگار باسابقه ادامه داد: فارغ از جنبه تبلیغاتی که برای عموم در قالب فضای مجازی یا تلویزیون و… جذاب است، بحث کیفی مستند هم اهمیت دارد. الان مثل ۴۰ سال قبل نیست که مردم با سینمای داستانی ارتباط برقرار کنند و متوجه فیلم‌های مستند نشوند یا اصلا دنبالش نکنند. به دلیل گستردگی رسانه‌، انواع و اقسام مستندهایی که جای درستی ایستاده‌اند و حرفی که مخاطب می‌خواهد را می‌زنند یا اینکه از لحاظ کیفی در سطح بالایی قرار دارند که اگر حتی حرف غلطی هم بزنند، مخاطب را جذب می‌کنند.

افشار ادامه داد: اگر بخواهیم توزیع خوبی داشته باشیم، با یک کار ضعیف شعاری و بی‌کیفیت ممکن است با تبلیغات بالا یک سری عدد و آمار هم بدهیم که اوضاع خیلی خوب است، اما در اصل اینطور نیست. منظورم انواع و اقسام مستندها است اما مستندی که بیشتر با جامعه ارتباط برقرار می‌کند، مستندهای روشنگر اجتماعی است تا مستندهای پرتره و محیط زیست و… که مخاطب خودشان را دارند. بنابراین اگر تماشاگر را به مستندهای باکیفیت عادت دهیم، او متوجه می‌شود که مستند به چه شکل است و دنبالش می‌کند. آمار سایت هاشور هم بیشتر درباره مخاطب خاص است و برای مثال آمار پلتفرم‌های دیگر را می‌توانیم بگوییم به مخاطب عام تعلق دارد چون در حوزه داستانی و سرگرم‌کننده است. اما سایت هاشور مخاطب خاص دارد که می‌خواهد مستند را دنبال کند و از آن طریق به تماشایش می‌نشیند. من سعی می‌کنم اگر دوست دارم مستندی را ببینم، روی پرده سینما در جشنواره‌ها به تماشایشان بنشینم اما گاهی که یک مستندی را ندیده‌ام و پیگیرش هستم، از طریق سایت‌ها و به شکل آنلاین نگاه می‌کنم.

او درمورد تاثیر جشنواره «سینماحقیقت» در جذب مخاطب سینمای مستند توضیح داد: بهترین اتفاقی که در جشنواره سینماحقیقت می‌افتد، ارزشیابی و داوری‌ است که روی مستندها انجام می‌شود. البته هر چقدر داوری سخت‌گیرانه‌تر باشد بهتر است. یعنی نباید اینطور باشد که اگر یک مستند صرفا به موضوع آب پرداخته است، از او قدردانی شود و یک جایزه به او اهدا کنند. بلکه بگویند به موضوع آب پرداخته است اما مستند خوبی نیست و امسال با این موضوع، مستند خوبی نداشته‌ایم. این سخت‌گیری‌ها ممکن است مستندسازان را ناراحت کند اما باعث می‌شود که در دوره‌های بعدی تلاش کنند در حوزه‌های مختلف کارهای بهتری ارائه کنند. به خصوص در پژوهش، مثلا زمانی که مستندهای خارجی را می‌بینیم، به قدری متریال پژوهشی دارند که حرفی برای گفتن نمی‌ماند. حتی اگر نگاهی که مطرح می‌کنند هم نگاه درستی نباشد اما به اندازه‌ای فکت ارائه می‌کنند که مخاطب اقناع می‌شود.

این منتقد و روزنامه‌نگار گفت: این سخت‌گیری در جشنواره سینماحقیقت به ارتقای کیفی آن کمک می‌کند و بعد از آن باعث می‌شود مستندی که از هر نظر مورد قبول است، به مرور به جامعه بیاید و اثر بگذارد و مخاطب خودش را پیدا کند. بخشی از مردم تبلیغات را در فضای مجازی دنبال می‌کنند و بخش دیگر هم از تلویزیون پیگیری می‌کنند. همه این ابزارهای تبلیغاتی پتانسیل این را دارند را تا مستندهای خوب را تبلیغ کنند نه مستندهای معمولی. جشنواره سینماحقیقت در انتخاب سخت‌گیری می‌کند و هر مستندی را به جشنواره نمی‌آورد اما در داوری‌ها هم باید کمی سخت‌گیرانه عمل شود. وقتی موضوع و سوژه‌هایی که در حوزه‌های مختلف مستند می‌تواند جذاب باشد را مدام محدود و برای‌شان چارچوب درست کنیم، یک طرف ماجرا است و صرفا سوژه کاری از پیش نمی‌برد. به نظر من باید روی کیفیت ساختاری و نوآوری و آن چیزی که می‌تواند مستند را از نظر کیفی دارای ارزش کند، متمرکز شد و این وظیفه داوران جشنواره و رویکرد دبیر جشنواره است.

افشار در پایان گفت: مستندها از لحاظ کیفیت خیلی اهمیت دارند که به چه شکل ساخته شوند. اینکه جشنواره سینماحقیقت امسال روی دو موضوع آب و جمعیت تمرکز دارد، خیلی خوب است و نزدیکی به مردم را نشان می‌دهد اما به شرطی که مستندهای تاثیرگذار ساخته شوند که قابل دفاع باشند و کیفیت بالایی داشته باشند.