به گزارش صبا و به نقل از ایران تئاتر، مجید امرایی دبیر کل انجمن بینالمللی دراماتراپی ایران به مناسبت به هفته جهانی دراماتراپی پیامی را منتشر کرد.
در پیام مجید امرایی آمده است: «نمایشدرمانی به ما توصیه میکند که انسانهایی معمولی باشیم زیرا دنیا انسانهای معمولی کم دارد.
توهم خودبرتربینی دنیا را به بنبستی کشانده که انتهایش ناکجاآباد است.
نادیده انگاشتن دیگران، بشر امروزی را شیطانوار به جان همنوعان خود انداخته است تا در چشم بههمزدنی هزاران همنوع را به کام مرگ بکشانند.
غافل از اینکه تنها کسی که جان بخشیده، پروردگار است و جانستان هم اوست.
نمایشدرمانی در درون یک گروه کارآزموده و به کمک برخی اصول نمایشی و روانشناختی برگرفته از هنر بازی بداهه با هدف برونریزی و تخلیه هیجانی مسیر انسان معمولی بودن را به ما میآموزد.
این شیوه درمانی در آموزش، نحوه فهم، حواس پنجگانه و چگونگی ادراک، بازخوردهای فیزیکی و بدنی فرد و ارتعاشات صوتی و احساسات او مداخله دارد.
انسان معمولی بودن با اجرای نقشهای عموماً فیالبداهه میسر میشود و این هم نیازمند یک کار کامل و پیشبیانگر است.
نمایشدرمانی برای کشف و رشد شخصیتی همه آدمها به یک نسبت کاربرد دارد، میتوان نمایشدرمانی را یک شیوه خلاقانه در حوزه رواندرمانی گروهی دانست که ریشههای تاریخی آن در سرزمین ما به ابنسینا برمیگردد و دارای روشها و خطمشیهای پرتحرکی است که برای افراد آشفته با ناتوانیهای مختلف جسمی و روانی به کار برده میشود.
در نمایشدرمانی یک لحظه جادویی وجود دارد که در بازنمایی نقشهای غیرمنتظره ما به ظهور میرسد؛ لحظه جادویی که فرد عمل میکند و در قالب بازی نمایشی به خود زندگی میبخشد و از حالت سکون خارج میشود .
با نمایشدرمانی در بسیاری از مواقع مراجعان نهتنها به شیوه تأثیر متقابل و مشاهدهگری بلکه به روش نقشگذاری روانی و نمایشگری و بازی نقش فردی در موقعیت خواستهشده، با بازی بداهه، مداوا رخ میدهد.
آن لحظه جادویی هنگامی است که فرد خود را در موقعیتی واقعی که پیش از آن برایش سخت بوده، احساس میکند و با درک آن لحظه و هدایت درمانگر پاسخ رضایتبخش دریافت میکند.
در نمایشدرمانی در مواجهه با موقعیتهایی که گاه برای اولین بار رخ میدهند، عکسالعمل نشان میدهیم و اقدام به بداههپردازی میکنیم و این لحظه جادویی به معنی تخلیه روانی و برونریزی است.
ما به آن لحظه جادویی «درمان» میگوییم و درمان به معنی رفع مسئله یا کنار آمدن با مسئله است تا به مدد نقشگذاری روانی و تأثیر متقابل خود را اثربخش بیابیم.
همکاران بیایید انسان معمولی بودن را در خود احیا کنیم؛ دنیا را آنها که میخواهند متفاوت باشند به آتش کشیدهاند.
دنیا انسان معمولی کم دارد، بیایید معمولی راه برویم، معمولی حرف بزنیم، معمولی احساس کنیم؛ معمولی فکر کنیم و معمولی زندگی کنیم.
دنیای وحشتناک امروزی ما با انسانهای معمولی مجدداً بهشت خواهد شد.»
There are no comments yet