محمد جلیلوند منتقد و نویسنده در گفتوگو با خبرنگار رادیو و تلویزیون صبا، در پی حواشی رسانهای اخیر تولید فصل هفتم سریال تلویزیونی «پایتخت»، عنوان کرد: سریالی که از اول و دوم به فصلهای بعدی می رسد، قطعا نقاط قوتی دارد که باعث شده فصلهای بعدی ساخته شود. «پایتخت» از این نظر سریال موفقی بوده است و سال هایی که روی آنتن بوده است، آمار مخاطب بالایی داشته است و توانسته تماشاچی داشته باشد. به نظر می رسد هر سریالی در هر دنیا جای دنیا ساخته شود و مورد استقبال قرار بگیرد، فصلهای بعدی آن نیز ساخته می شود. در همه این سالها سریال «پایتخت» مانند دیگر برنامهها و سریالها بازپخش شده است و همان قسمتها نیز تماشاچی خود را برای چندمین با داشته است.
او افزود: وقتی «پایتخت» را با نمونههای خوب کمدی دیگری که در همه این سالها ساخته شده است قیاس کنیم متوجه می شویم که سریال موفقی بوده است؛ این سریال فیلمنامه خوبی داشت و گروه اولیه و هسته مرکزی آن هنگامی که کنار هم بودند، منسجم بود درصورتی که اکنون فقدان چنین گروههایی احساس میشود.
این منتقد تصریح کرد: ساخت فصل هفتم «پایتخت» بنا به دلایلی با وقفه رو به رو شد که بخشی از آن به پرکاری عوامل اصلی این سریال مانند محسن تنابنده باز می گردد و قطعا دلایل دیگری هم میتواند داشته باشد، اما به نظرم تولید فصل جدید اتفاق خوبی است و اگر فصل ساخته شود، بی تردید موفق خواهد بود. باید دید نظر سازندگان و مدیریت شبکه به چه صورت خواهد بود.
جلیلوند درباره ضعف فیلمنامه فصل ششم این سریال عنوان کرد: فصل ششم «پایتخت» با توجه به فوت خشایار الوند به لحاظ فیلمنامهای مشکل داشت و نویسنده اصلی نتوانست جای خشایار الوند را پر کند و این خلا کاملا حس می شد، اما باز هم با این مشکلاتی که در فیلمنامه وجود داشت، طنز و شوخی های خوبی نوشته شده بود و صرفا در مقابل فیلمنامه های فصلهای قبلی ضعف داشت. البته نمی دانم فیلمنامه فصل هفتم نوشته شده است یا نه، ولی اگر نوشته نشده باشد قطعا کار سختی است.
او ادامه داد: ایراد فیلمنامه فصل ششم در آن زمان به درستی گرفته شد و آن فصل نسبت به فصل سوم، چهارم و پنجم با ضعفی جدی رو به رو بود به هر حال اگر نویسندگان فصل هفت را مینویسند باید مشکلات اساسی را حل کنند.
جلیلوند ضمن بیان اینکه من مخاطب پروپاقرص تلویزیون در دو سه سال اخیر نبودم و سریالها از لحاظ کیفی مرا مجاب به پیگیری نکردند، گفت: جز چند سریالی که در این چند سال اخیر دیدیم آنچنان سریالی نبوده است که من پیگیر آن شوم، البته بخشی هم به خاطر مشغله است اما واقعیت این است که سریال های تلویزیونی در این چند سال خیلی جذبم نکرده است. مثلا «نون خ» تا فصل دوم خوب بود و هرچه پیش تر رفت به لحاظ قصه و فیلمنامه لاغر تر شد.
او افزود: خیلی به ندرت دیگر سریالها را دنبال کردم، اما به صورت گذرا سریالهایی که شبکه آی فیلم پخش میکند یا همین سریال «مدار صفر درجه» که در این روزها از شبکه دو پخش میشود، مرا متعجب میکند و به فکر فرو میبرد که چطور سریالی که ۱۰ سال پیش ساخته شده، قابلیت جذب مخاطب بیشتری داشته است.
جلیلوند اذعان داشت: باید با دست اندکاران و عوامل اصلی تلویزیونی صحبت کرد که چرا این اتفاق افتاده است. اما به نظرمن بخشی از این مشکلات به خاطر فیلمسازها و عوامل اصلی سریال ها است که به نمایش خانگی و سینما رو آوردند که در دیگر کشورها هم اتفاق می افتد و تلویزیون در دنیا سکوی پرتابی برای چهره ها می شود اما در تلویزیون ماخیلی این اتفاق افتاده که موجب ضعیف شدن سریال های تلویزیونی شده است.
او در پایان خاطرنشان کرد: اولین نکتهای که سریالهای تلویزیونی را به اوج خود بازمیگرداند، فیلمنامه است. باید قصه های تازه تر و نو تر نوشته شود و پرداخت های بهتری صورت بگیرد. اگر مشکل فیلمنامه حل شود خیلی از مشکلات دیگر سریالها حل می شود و بیشتر دیده می شوند. سریال های محبوب این چهل سال تقریبا در یک نقطه مشترک بودند که آن هم برخورداری از فیلمنامهای خوب و درجه یک بوده است.
یک نظر