به گزارش خبرنگار سینما صبا، از جنوب تا شمال شهر می‌توان رد آن‌ها را گرفت، دنیای آ‌ن‌ها کفتر است، فرقی ندارد که چه شغلی دارند و از کجای شهر کفتر می‌پرانند، همگی ادبیاتی مشترک دارند و هر کجا که باشند حتما و حداقل یک چشم‌شان به آسمان است. از دکتر و مهندس و شاعر گرفته تا کارخانه‌دار‌ و کاسب و بیکار و… در این قشر پیدا می شود.

نگهداری کبوتر و کبوتربازی که در گذر زمان به «عشق‌بازی» نیز شهرت یافته است، یکی از سرگرمی‌های دیرینه ایرانیان به شمار می‌رود، هرچند نمی‌شود آغازی برای آن برشمرد و معین کرد اما با بهره‌گیری از گواهی‌های تاریخ می‌توان دریافت، ایرانیان از روزگاران دور به نگهداری این پرنده به دلایل مختلف علاقه داشته‌اند.

مستند «در گرو عشق» یکی از فیلم‌های حاضر در هفدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» است که روز سوم روی پرده رفت و سالن شماره چهار پردیس سینمایی چارسو، ساعت ۱۰ شب با حضور پر شور عاشقان کفترپرانی مملو از مردان و زنانی که از کرمانشاه، تهران، کاشان، قم، بابل، ورامین، یزد، کرج و سایر نقاط ایران به این رویداد آمده و حتی روی پله جای خود را پیدا کرده بودند، همراه شد.

«در گرو عشق» به کارگردانی مینا قاسمی‌زواره درباره چند شخصیت کبوترباز متفاوت است که هر کدام قصه‌ها و داستان‌های عجیبی درباره علت عشق و علاقه‌شان به کفتر دارند. مسابقات گرو (کبوترپرانی) در عید کبوتربازها یعنی تیرماه به مدت یک ماه برگزار می‌شود و در این مستند کارگردان تلاش دارد مخاطب را با چهره جدیدی از سبک کبوتربازی مدرن آشنا کند. کفتربازی یک عشق است که کفتربازان خودشان را عشق‌باز نام نهاده‌اند.

گروه‌های کفتربازان معمولا شهر به شهر و یا طبق منطقه‌، اصالت جغرافیایی و یا نام خانوادگی شناخته می‌شوند. ماجرای مستند «در گرو عشق» روی پشت‌بام‌های کفتربازهای معروف در تهران به نام «بام کرمانشاه»، ورامین به نام «بام خورین»، اتوبان آزادگان به نام «بام صفا»، کاشان به نام «بام ایران»، شادآباد تهران به نام«بام پایتخت» و قم به نام «بام کهک» می‌گذرد.

از آنجایی که کفتر یا همان کبوتر در فرهنگ و سبک زندگی ایرانی جایگاه ویژه‌ای دارد و اقشاری از جامعه ایرانی با آن انس و الفتی خاص دارند اما تا توجه کافی و وافی به این بخش از میراث سنتی فرهنگ ایرانی نشده، این در حالی است که ایرانی‌ها ظرفیت‌های گسترده‌ای برای بهره‌برداری از این فرهنگ سنتی دارند و حتی درصورت حمایت‌های ویژه، علاوه بر حفاظت از این میراث ناملموس، می‌توان گردشگرانی را از سرتاسر جهان جذب کرد.

این مستند تلاش دارد که کفتربازی را به‌عنوان یک فرصت برای گردشگری و توسعه صادرات کفتر نژاد ایرانی به جامعه نشان دهد. این فیلم قصد دارد بگوید عشق می‌تواند جنبه‌های متفاوتی داشته باشد، عشقی متفاوت که حتی سالن نمایش فیلم را به لرزه در می‌آورد و جایگاه عکس «سینماحقیقت» را با تاج‌های گل گل‌آرایی می‌کند.

همانطور که جای جای این فیلم و مصاحبه‌ها اشاره می‌شود روی صحبت این فیلم با فیلمسازان و اصحاب رسانه است که کاش صدای کفتربازان یا همان عشق‌بازان را بشنویم و با فیلم «در گرو عشق» مسابقه کفترانی که به عنوان کفتر ایرانی یا کفتر بلند‌پرواز به خارج از ایران صادر می‌شوند، به عنوان یک پدیده گردشگری دیده شود.