به گزارش صبا، سریالها جذابترین و سرگرمکنندهترین تولیدات تلویزیونی بوده و بیشتر شبکههای داخلی و خارجی همواره تلاش دارند بهترین مجموعهها را تولید و روی آنتن بفرستند. برنامههای دیگر نیز بینندگان خاص خود را دارند اما هیچ کدام نمیتوانند مانند سریالهای جذاب مخاطبان انبوه را پای گیرندهها بنشانند.
هنگامی که مجموعه استاندارد و قابل تماشایی روی آنتن میرود، اول بینندگان به بازی بازیگران توجه دارند. اگر نقش آفرینیها جذاب و حرفهای باشد با آنان ارتباط برقرار کرده و حس همذات پنداری به آنان دست داده و تا انتها آن را به تماشا مینشینند.
وقتی شخصیتها قابل باور و دوست داشتنی باشند سرنوشتشان برای مخاطب مهم میشود و لحظه به لحظه سریال را دنبال میکنند تا ببینند چه اتفاقی برای آنان پیش میآید. داستان جذاب و پرکشش هم از عناصری است که مخاطبان را جلب میکند. اگر داستان خوب و منطقی پیش برود،نشان دهنده این است که کارگردانی خوبی داشته است.
کلا مردم ایران قصه گفتن و قصه شنیدن را دوست دارند. وقتی مخاطبان داستان را دوست داشتند و با بازیگران نیز همذات پنداری کردند نشان دهنده این است که سریال جا افتاده است. بنابراین هرچه داستان رو به جلو میرود هیجان مخاطبان زیادتر شده و لحظه شماری میکنند تا بدانند پایان سریال و سرگذشت شخصیتها به کجا ختم میشود. وقتی چنین وضعیتی پیش میآید، مخاطبان شروع میکنند به حدس زدن که سرانجام کار چه خواهد شد؟ مدتها بود که سریالهای پخش شده چنین حسی را در مخاطبان بر نمیانگیختند اما حالا سریال «رحیل« این حس را دوباره به جامعه مخاطب برگرداند. بینندگان که داستان و شخصیتهای این مجموعه برایشان جذاب و دوست داشتنی بوده اکنون لحظه شماری میکنند تا ببینند سرانجام چه خواهد شد.
مخاطبان سریال «رحیل» به هیجان آمده و مرتب پایان آن و سرنوشت شخصیتها را حدس زده یا در جمع خانواده درباره آن بحث کرده و تبادل نظر میکنند. این حدس زدنها، نه تنها در جمع خانوادهها و دوستان بلکه به فضای مجازی نیز راه یافته و طرفداران این سریال مدام پایان آن و سرنوشت شخصیتها را در پیجهای خود درج کرده و با دیگران تبادل نظر میکنند.
آنچه بین این حدس و گمانها بیشتر از همه تکرار و تبادل میشود، سرنوشت محا و اصلان است. اکثر آنان دوست دارند تا این عاشق و معشوق در پایان سریال به وصال برسند. خلق درست داستانی سریال «رحیل» توسط رامین عباسیزاده تهیهکننده و طراح سریال و قرارگیری تعلیقهای پیاپی در اپیزودهای مختلف و از آن مهمتر استفاده از عناصر داستانی مخاطبپسند برای شخصیت پردازی و به ویژه ایجاد مثلث عاشقانه محوری سریال به گونهای که هرچه داستان جلوتر میرود پیگیری عاقبت شخصیتها جذابتر میشود از ویژگیهایی است که سریال را در جای درست خود قرار داده و این طبیعی است که مخاطبان بیشتر دوست داشته باشند پایان فیلم یا سریال محبوبشان ختم به خیر و خوشی شود اما بی شک سازندگان این سریال پایان غافلگیر کنندهای برای آن تدارک دیدهاند.
روال داستان به گونهای است که نمیتوان پایان آن را به طور قطع حدس زد. همین مهم باعث شده که بازار حدس و گمان و تبادل نظر در خانوادهها و فضای مجازی به اوج خود برسد. این مهم گواه صادقی است بر این مدعا که سریال «رحیل» با تلاش خستگی ناپذیر تهیهکننده، کارگردان، بازیگران و دیگر عوامل سازنده توانسته بعد از مدتها که سریالهای روتین دیدیم، یک مجموعه خوب را تقدیم مخاطبان کنند تا جایی که حتی میتوان گفت این سریال در تاریخیسازی میتواند سالها بعد از شهرزاد و معمای شاه و…، یک اتفاق تازه در این گونه باشد.
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است