امیرعلی ابراهیمی طراح و کارگردان نمایش «بیداری کالیگولا» در گفت‌وگو با خبرنگار تئاتر صبا درباره شیوه اجرایی این اثر گفت: شیوه اجرایی این نمایش متادرام یا نمایش در نمایش است، به صورتی که از لحظه ورود تماشاچی از درب  سالن نمایش آغاز شده است، گروهی نمایش «بیداری کالیگولا» مدرن ساخته‌اند و نمایش این گروه فرم محور است، اما به علت حضور نداشتن ناگهانی شخصیت اصلی این نمایش و فاصله یک ساعت تا شروع اجرا فضای گروه آشفته شده است‌.

او افزود: «بیداری کالیگولا» ریشه در همه ناگهان نبودن‌های زندگی من دارد، اتفاقاتی که ناگهان افتاد و شرایط زندگی را دگرگون کرد، افرادی که بودنشان دلنشین بود و ناگهان نبودند و… این ناگهان نبودن‌ها حس درد، خشم، سردرگمی و پوچی را در من همزمان بیدار می‌کرد و به صورت «بیداری کالیگولا» پیاده‌اش کردم.

کارگردان نمایش «در انتظار مکبث» در رابطه با بازخورد مخاطبان بیان کرد: من حقیقتا دچار این تناقض بزرگ در حین نیمه ابتدایی این اجرا شده‌ام؛ مخاطبان کثیری از این شیوه استقبال کرده‌اند اما احساس میکنم، مخاطب به صورت جمعی اعتیاد جدی به گونه‌های تکراری و ثابت اجرایی و شیوه‌های رایج پیدا کرده است که در نگاه من، وظیفه کارگردان هاست که به جای سوار شدن بر موج تقلید از روش‌هایی که در نگاه من بیشتر در موزه جای دارند تا صحنه تئاتر با ارائه شیوه‌های اجرایی نوین و به‌روزتر  از این تکرر جلوگیری کنند. براین باورم که عده کثیری از مخاطبان میدانند چه میخواهند ببینند، تعریف ثابتی از تئاتر وجود دارد و حالا برای دوباره دیدن همان تئاتری که در ذهن مخاطب است، وارد سالن می‌شود.

او در ادامه خاطرنشان کرد: من مخالف هیچ مکتب یا ژانری نیستم، تجربه و مشاهده من این موضوع را تأیید می‌کند، تئاتر به مثابه تفریح و تفرج در نگاه من از کارکرد حقیقی این هنر دو هزار و ششصد ساله می‌کاهد. مهم ترین فاکتور گیشه متناسب پرداختن به سرتیترهای روز است. من سینماگر نیستم و راجع به سینما سخن نمی‌گویم اما در تئاتر بر این باورم بررسی مسائل روز بدون ارائه تحلیل یا راهبرد، کار پوچیست؛ در نگاه من تئاتر نباید بگوید چه شد یا چه شده زیرا مخاطب خود در جریان وقایع زیست کرده است، اما چه شد که این شد یا چه کنیم که دوباره این نشود ها در تئاتر تاثیرگذارند.

کارگردان نمایش «حرفه‌ای» گفت: «بیداری کالیگولا» خاصیت روزنامه‌ای ندارد؛ فردی است و روایت یک قصه فردی را که نبودن تکیه‌ گاه و تغییر ناگهانی شرایط وجودش را آشفته بازار درد، پوچی و  خشم کرده است‌. فرد‌ی که نیست شده و حالا نبودن را زندگی می‌کند؛ پرداخت به این فرد و بازتاب این جهان روی صحنه قطعا حاصل زیست من در جامعه از نگاه من بوده است‌.

امیر علی ابراهیمی در پایان تاکید کرد: نمایشی بودن و ساختارهای تکراری که تقلید از پیشفرض کهنه‌ای از تئاتری منسوخ است، باعث عدم رشد و بالندگی این مدیوم شده است که بیداری کالیگولا از این مسئله فرار می‌کند. آرزو میکنم آن روزی را ببینم که در هر سالن تئاتر یک نگرش و یک فرم اجرایی متفاوت در حال زیستن باشد.

پنمایش «بیداری کالیگولا» اثر امیرعلی ابراهیمی و تهیه کنندگی سمیه پناهی تا سوم بهمن ماه؛ راس ساعت ۱۸ در سالن شماره یک پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه خواهد رفت.