به گزارش خبرنگار سینماصبا، فیلم «بهشت تبهکاران» به کارگردانی مسعود جعفری جوزانی در شب پنجم جشنواره فیلم فجر در برج میلاد به نمایش درآمد. این فیلم که داستان آن به سال‌ ۱۳۲۹ باز می‌گردد، حول و حوش یک ماجرای سیاسی دهه نخست پهلوی دوم می‌گذرد که در آن بازیگرانی چون امیرحسین آرمان، حسام منظور، هومن برق نورد، بهنام تشکر، حمید گودرزی، رضا شفیعی جم، افسانه بایگان و… به همراه بازیگر و خواننده مشهور رضا یزدانی بازی می‌کنند.
از آنجا که زمان فیلم بیش از ۷۰ سال پیش است و محل فیلمبرداری آن نیز شهرک غزالی است، انتظار می‌رود حس و حال بازی‌ها و دیالوگ‌ها نیز با زمان سازگاری داشته باشد.
اما متاسفانه هر اندازه که کارگردان در بخش‌هایی از طراحی هنری فیلم و فضاسازی آن موفق بوده زمان قدیم را به تصویر بکشد، از بازی‌ها و گفتارهای متن غافل بوده و تماشاگر احساس نمی‌کند فیلمی مربوط به هفتاد سال پیش را تماشا می‌کند.
نمی‌توان انکار کرد که همانگونه که طی دهه‌های مختلف کوچه و خیابان‌ها، ساختمان‌ها، اتومبیل‌ها و تکنولوژی تغییر کرده، زبان گفتگو و زبان بدن افراد نیز دچار تغییراتی شده است، امری که فیلم پرستاره جعفری جوزانی چندان به آن نپرداخته است.
شنیدن نام‌های آشنای تاریخی از نویسندگان و افراد فرهنگی آن دوران، حس و حال غریبی به مخاطبانی می‌دهد که به تاریخ صد سال اخیر ایران علاقمند هستند و مسائل مربوط به ملی شدن صنعت نفت، حزب توده، روشنفکران آن زمان و… علاقه دارند اما متاسفانه فیلم نمی‌تواند به تمامی، آنها را وارد دنیای خود بنماید زیرا در پرداخت بخش مهم آن یعنی گفتار متن موفق نیست.

فراموش نکنیم که شادروان علی حاتمی چگونه با استفاده از قلم شیوای خود زبانی متعلق به دوران پهلوی اول ساخت و در لوکیشن همین فیلم یعنی شهرک غزالی که «بهشت تبهکاران» در آن ساخته و خود مرحوم حاتمی آن را طراحی کرده بود، سریال هزاردستان را با چه ظرافتی به تصویر کشید که فضا، زبان و بازی‌ها در کنار کارگردانی همگی دست به دست هم زمان مورد نظر را به درستی پیش چشمان مخاطب قرار می‌داد. امروزه نیز، بد نبود نویسنده فیلمنامه «بهشت تبهکاران» نیز در طراحی شخصیت‌های قدیمی و نگارش گفتگوهای ایشان دقت بیشتری به خرج می‌داد تا حس و حال آن دوران را بهتر انتقال دهد.

*سحر ناسوتی