به گزارش خبرنگار سینما صبا، اگر پاپاراتزی‌ها در آن سوی آب، تعریف خاص خود را دارند و حداقل می‌شود «ردپای کار رسانه‌ای» را در رفتار و خروجی آنها جست‌وجو کرد، «لمپن‌های رسانه‌های سینمایی» در این سال‌ها، هیچ دستاوردی حتی برای خودشان نداشته‌اند.

از آنجا که بسیاری از اهالی سینما نمی‌توانند و طبیعی است که نتوانند «تفکیکی بین خبرنگار سینمایی و توده انبوه خاله‌زنک‌ها و لمپن‌ها» قائل شوند و گاه در مصاحبه‌ها و واکنش‌های هنرمندان سینمای ایران، آنها در یک نگاه کلی، همه اهالی زحمتکش و حرفه‌ای رسانه‌های سینمایی را به یک چوب می‌رانند، ضرورت دارد صفات و شاخصه‌های زیر را برای عده قلیل خبرنگارنما برشمرد و توجه اهالی فرهنگ و هنر را به آدرس‌ این افراد جلب کرد:

یک- از الگوی رفتار ناهنجار پیروی می‌کنند:

لمپن‌ به فرد مفت‌خور و بیکاری گفته می‌شود که برای رسیدن به منفعت از هیچ رفتاری فروگذار نیست اما تلاش می‌کند با ایجاد گعده و دارودسته، افراد را به عضویت در گروه خود درآورد!

دو- توان تولید محتوا ندارند:

غالبا این دست افراد خروجی مهمی ندارند. گاه شاید حتی یک سایت یا یک پیج را در دست داشته باشند، اما هیچ نشانه‌ای از کار ژورنالیستی درست از خود بروز نمی‌دهند.

سه – مدعی همه چیز دانی هستند:

بیشتر این افراد، که در کار ساده خود به جای خاصی نرسیده‌اند، مدعی انجام بسیاری از کارها و پروژه‌های رسانه‌ای هستند. به عنوان مثال آنها تصور می‌کنند می‌توانند یک نشریه را منتشر کنند بدون آن که یک روز، حتی یک صفحه از یک روزنامه را منتشر کرده باشند.

چهار – ظاهرالصلاح‌اند:

برخی از آنها در ظاهر اهل مرام و معرفت و رفاقت‌اند. در ظاهر افراد مقیدی هستند و معتقد. حتی پایش بیفتد خود را شیفته اهل بیت هم نشان می‌دهند اما در باطن …

پنج – از سلاح تهدید و ارعاب استفاده می‌کنند:

از آنجا که بسیاری از طرح‌ها و ایده‌هایی که با برآوردهای بالا و به عنوان «کارشناس رسانه» به محافل دولتی و ارگانی ارائه می‌کنند، به جایی نمی‌رسد، بارها و بارها از سلاح تهدید و ارعاب در صفحات مجازی استفاده کرده‌اند.

شش- مقید به اصول خاله‌زنکی هستند:

خاله‌زنک به شخص سخن چین و پی‌گیر موضوع‌های بی‌اهمیت و غیرجدی و دارای رفتار و گفتار مبتذل گفته می‌شود (به طوری که معمولا در جمع‌ها با تمسخر و کلفت‌گویی همه را می‌خنداند). او کسی است که پیوسته پشت سر و درباره دیگران حرف می‌زند. به هر جا سرک می‌کشد و دنبال خبرهای داغ و زرد می‌گردد. در روابط خانوادگی کنکاش می‌کند و می‌خواهد از همه چیز و هر موضوعی سر در بیاورد و سپس آنچه را یافته‌ با کم و زیاد‌کردن در جمع دوست و فامیل و همسایه پخش کند. این خلق و خو نشانه نوعی بیماری روحی است که می‌تواند ریشه در نبود موفقیت‌ها و عقده‌های حقارت داشته باشد. این گونه افراد وقتی خود به موفقیتی که روزگاری آرزویش را داشته‌اند یا هنوز دارند، دست نمی‌یابند، تلاش می‌کنند با تخریب دیگران​ بر ناتوانی‌های خود سرپوش بگذارند.

در نهایت باید گفت حضور لمپن‌ها در عرصه رسانه‌های سینمایی به ویژه از زمان ورود فضای مجازی به عرصه زیست رسانه‌ای، پررنگ‌تر از همیشه شده‌ است. این در حالی است که «خبرنگاری» یک فعل دارای شأن بالای اجتماعی است و ضرورت دارد برای جلوگیری از تضییع حقوق «خبرنگار» صفات و شاخصه‌های عده قلیل «خبرنگارنما» را به صورت شفاف بیان کرد.