به گزارش صبا، شصت‌ودومین قسمت از برنامه «نقد سینما»، شب گذشته ۲۶ بهمن ماه روی آنتن شبکه چهار سیما رفت.

میز نقد سینمای جهان دومین میز برپا شده در این برنامه بود که با موضوع نقد فیلم «ناپلئون» و با حضور آرش خوشخو و محمدرضا مقدسیان روی آنتن شبکه چهار سیما رفت.

آرش خوشخو ابتدا بیان کرد: من طرفدار ریدلی‌اسکات (کارگردان این فیلم) هستم اما همیشه به نسبت استعدادش فیلم خوب کم ساخته است. نکته عجیب «ناپلئون» این است که مهمترین شخصیت فرانسه را یک فرد انگلیسی ساخته. حتی رهبر انگلیسی‌ها در فیلم که مدت زمان کمی هم در آن حضور دارد بسیار باشکوه‌تر از شخصیت اصلی داستان که ناپلئون است به تصویر کشیده شده و به نظرم این ناخودآگاه است.

خوشخو ادامه داد: فیلم اطلاعات خاصی درباره ناپلئون به ما نمی‌دهد و شخصیتش در فیلم به خوبی درک نمی‌شود. اینکه به چه علت این حملات صورت گرفته، اطلاعاتی به ما نمی‌دهد و تاثیر انقلاب فرانسه را نشان نمی‌دهد. فیلم پُر از حفره‌های روایت است.

محمدرضا مقدسیان عنوان کرد: واقعیت‌های تاریخی یا دست کم مجموع روایت‌های تاریخی، جدا از جنایت‌های ناپلئون و شخصیتش، نشان از بزرگی او دارد. زمانی که می‌خواهیم این فیلم را ببینیم احتمالا دنبال شخصیت منفی قدرتمندی هستیم. اما چیزی که فیلم به ما تحویل می‌دهد یک آدم بی‌نزاکت و زنباره است که به دنبال جانشین می‌گردد. سوال اینجاست که چرا باید الان ناپلئون ساخته شود؟ آن‌ها می‌خواهند دنیا نگران بروز دیکتاتوری در اروپا کنند و این با کشمکش پوتین مرتبط است. ساختن «ناپلئون» اینجا معنی پیدا می‌کند چرا که این فیلم بهانه‌ای است برای زنده کردن برخی شعارها و مفاهیم و طبیعتا کیفیت سینمایی فیلم مهم نخواهد بود.

در ادامه، خوشخو اظهار کرد: در این «ناپلئون» فصلی که سی دقیقه طول کشید من را مانند یک نوجوان میخکوب کرد و آن بازسازی جنگ واترلو بود. تمام گرافیک صحنه جنگ را در آن سکانس می‌بینید و همه دلایل شکست ناپلئون در آنجا پیداست. تمام دقت و هوشمندی کارگردان در این سکانس پیداست. اگر اسکات یک روز نباشد کسی در سینمای جهان نیست که چنین صحنه‌هایی بسازد.

امیررضا مافی درباره قاب‌بندی «ناپلئون» اظهار کرد: زمانی که از قواره‌بندی صحبت می‌کنیم، منظورمان نماهایی مانند این فیلم است که در ساحت سینما معنا دارد. ما باید فرم و قواره سینما را از آن‌ها یاد بگیریم. انتخاب لول و زاویه دوربین نسبت به سوژه در فیلم‌های اسکات، از آموزنده‌ترین اتفاقات کارگردانی است.

مقدسیان در پایان ضمن تاکید اهمیت قاب‌‌بندی در فیلم خاطرنشان کرد: مدل نشستن شخصیت ناپلئون در این فیلم دلیل دارد؛ او از روی تخت نشستن لذت نمی‌برد و روی پوستر فیلم هم روی این مساله تاکید شده است. نکته اینجاست که چگونه چنین چیزهایی را می‌توان در فیلمنامه گنجاند. این کارگردان راه خودش را می‌رود و به بهترین شکل از تصویر و نورپردازی استفاده می‌کند، تصاویر یک سمت است اما فیلمنامه سمت دیگری است.