بهنام بیرم‌وند کارگردان مستند «دفک» که در شانزدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر حضور دارد در گفت‌وگو با خبرنگار سینما صبا درباره موضوع این فیلم و ارتباط آن با هنرهای تجسمی گفت: مستند «دفک» داستان یک خانواده هشت نفری بختیاری ساکن دزفول است که از عشایر بختیاری و ساکن روستای سردشت شهرستان دزفول در استان خوزستان بوده‌اند و چند سالی‌ست که ساکن شهر دزفول شده‌اند. تمامی این خانواده به‌صورت خودآموز، سبک‌های مختلف نقاشی را انجام می‌دهند و به این شکل به هنرهای تجسمی مربوط می‌شود.

او ادامه داد: منوچهر یکی از اعضای خانواده با وجود مشکلات زیادی که در خانواده وجود داشته، هنر نقاشی و مجسمه‌سازی را راه گریز از این مشکلات در نظر گرفته و دریچه امید را برای خانواده گشوده است. در حال حاضر با تلاش‌های منوچهر و ساخت و دیده شدن این مستند در جشنواره‌های داخلی و بین‌المللی، این خانواده آثار خود را در چندین گالری به نمایش درآورده‌اند.

این فیلمساز درباره نکته ویژه این مستند بیان کرد: مهم‌ترین نکته‌ای که در طول ساخت و آشنایی‌ام با این خانواده هنرمند کشف کردم، امیدواری و تلاش در بدترین شرایط بود و منوچهر با هوش بسیار بالا از طریق آموزش نقاشی به تک تک اعضای خانواده راهی برای نجات آن‌ها از ناامیدی کشف کرد.

بیرم‌وند درباره مخاطبان این مستند خاطرنشان کرد: مخاطب این مستند انسان‌ها و هنرمندانی هستند که دیگر امیدی به دیده شدن ندارند. به عقیده من در ناامیدانه‌ترین لحظه هر انسانی، شکوفایی شکل می‌گیرد و باعث تغییر در ریتم زندگی می‌شود، این اتفاق برای سوژه‌های فیلم افتاد. همچنین بعد از اکران فیلم در شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» انجمن سینمای تهران و چندین گالری از آثار سوژه‌ها استقبال کردند و این آثار در چندین نمایشگاه به نمایش درآمدند.

این مستندساز در پایان درباره اکران مستند در جشنواره هنرهای تجسمی مطرح کرد: هنرمند دیده نشود، جان می‌دهد. ذات فیلم مستند ساخته شدن برای اثرگذاری‌ست و این بستر برای اثرگذاری و دیده شدن، است. مهم‌ترین عرصه دیده شدن آثار مستند جشنواره‌ها هستند حال زمانی که سوژه مستند هنری و تجسمی باشد، بهترین جایگاه، جشنواره تجسمی‌ست چراکه هم هنر فیلمساز و هم هنر سوژه دیده می‌شود و قطعا برای سوژه‌ها اتفاقات خوب رقم می‌خورد.