به گزارش خبرنگار تئاتر صبا، نمایش «دویست و هشتادمین شب سال» به نویسندگی و کارگردانی مرجان پورغلامحسین اثری بهره‌گرفته از تکنیک میکروتئاتر است که از نوزدهم بهمن تا بیست‌وپنجم اسفند در تالار سایه تئاتر شهر میزبان مخاطبان است.

الهام ایروانی دستیار کارگردان این میکروتئاتر درباره این اثر گفت: «دویست‌وهشتادمین شب سال» داستانی از عشق را بازگو می‌کند؛ عشق به وطن، عشق به معشوق، عشق به خانواده، عشق به دوست، عشق به داشته‌ها و… و در این میان ببینده شاهد شک و تردیدی ا‌ست که به جان راوی (مهران) افتاده؛ ترس از دست دادن، از رهایی و ترسی که از ازل با ما بوده است، شکی که همه ما مدام دچارش می‌شویم.

او ادامه داد: مهران، راوی و شخصیت اصلی این اثر با گریز به خاطرات از زبان خواهرش مائده، این تردید را نشان می‌دهد، در حالی که خودش دیگر وجود ندارد.

این هنرمند با اشاره به اینکه کار با عروسک هم سخت و هم راحت است، توضیح داد: خیلی وقت‌ها لحظه‌هایی با تخیل ساخته می‌شود که فقط این تخیل با کمک عروسک‌ها خلق می‌شوند. شاید این اشتباه وجود داشته باشد که عروسک جان ندارد، احساس ندارد و خیلی از امکاناتی که یک بازیگر همواره به همراه دارد، با او نیست، بله درست است اما عروسک امکانات دیگری دارد، امکاناتی از جنسی دیگر امکاناتی از جنس خیال و فانتزی.

ایروانی بیان کرد: عروسک ما را با خیال و فانتزی جور دیگری روبه‌رو می‌کند. هر عروسک در هر نمایش دنیای خودش را دارد و البته بازی‌دهنده عروسک نیز بسیار موثر است، که او چه داشته‌هایی دارد، که او چه چیز به عروسکِ به ظاهر بی‌جان می‌دهد، یا در واقع او چه جانی به عروسک می‌دهد. جان و روح عروسک ابتدا در جان و روح بازی‌دهنده‌ اوست.

او ادامه داد: بازی‌دهنده عروسک، خود بخشی از عروسک است، این مسئله‌ای‌ست که نباید فراموش کنیم.

ایروانی با بیان اینکه نزدیکی سینما و میکرو‌تئاتر به شیوه‌ای که ما اجرا می‌کنیم، بسیار جذاب و پرچالش است، گفت: کاری که ما در نمایش «دویست و هشتادمین شب سال» انجام می‌دهیم کاری میانه است، میان سینما و تئاتر. هنر سینما و هنر تئاتر در این اجرا دوش به دوش هم هستند، در یک لحظه سینما با متعلقاتش مثل تدوین، نور، تصویر، تعدد صحنه‌ها، لوکیشن‌ها، جلوه‌های ویژه، … و در همان لحظه با صحنه‌ تئاتر، بازیگر و بازی‌دهنده عروسک و … روبه‌رو هستیم‌.

او در پایان تاکید کرد: در این میان موسیقی نیز در زمینه‌ فضاسازی بسیار به ما کمک می‌کند و طراح صدایی که در لحظه همراهی می‌کند و در صحنه حضور زنده دارد. این‌ها همه چیزهایی است که کار را ساخته با فرمی که کم‌تر دیده شده جذاب کرده است. نگاه کارگردان و نویسنده این اثر و همچنین فرم کاری که برای اجرا انتخاب کرده و از همه مهم‌تر تعهد او به این هنر تئاتر برایم بسیار جذاب است.