بهنوش کاظمی‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار موسیقی صبا با اشاره به تاثیر هنر در متعادل‌کردن دنیای وارونه امروز گفت: هنر در ذات خودش یعنی هماهنگی و تناسب و زیبایی؛ چیزهایی که در عین سادگی و بدیهی‌بودن، این روزها آن‌ها را کم داریم. قطعا کسی که هنر واقعی کار می‌کند و هنر را برای خودِ هنر کار کند نه برای کسب درآمد، ذهن و روانش با تناسبات و زیبایی‌های عالم هستی هم‌راستا می‌شود، درک بهتری از اطرافش پیدا می‌کند و این‌ها هم مستقیم و هم غیرمستقیم در تمام ابعاد زندگی‌اش تاثیر دارد.

او در ادامه درباره مشکلات هنرمندان زن گفت: درباره خانم‌ها، در موسیقی ۲ مشکل مطرح است؛ اولی تک‌خوانی خانم‌های خواننده و دومی بحث دست‌وپاگیر بودن حجاب برای نوازنده‌ها که فعلا هیچ‌کدام از این‌ها برطرف‌شدنی نیست.

این هنرمند درباره اِشراف‌داشتن نوازنده‌ها بر کل ردیف‌های موسیقی گفت: بستگی دارد که یک نوازنده در چه حدی باشد و این‌که بخواهد چه اجرایی داشته باشد. قطعا برای تک‌نوازی و بداهه‌نوازی، حفظ‌بودنِ حداقل یکی از ردیف‌های موسیقی لازم است، ولی برای گروه‌نوازی در کنار سازه‌های دیگر، بدون حفظ‌بودنِ ردیف هم مشکلی پیش نمی‌آید و داشتن دید کلی از هر دستگاه کفایت می‌کند، اما برای درجات بالاترِ نوازندگی، قطعا ضروری است که هنرمند تمام ردیف‌های موسیقی را بشناسد.

کاظمی‌زاده در پایان بیان کرد: قبل‌ترها خیلی دوست داشتم در کنار استادم، سعید فرج‌پوری، اجرا داشته باشم. الان خودِ «اجرا کردن» دیگر مثل سابق برایم مهم نیست.

بهنوش کاظمی‌زاده سال ۱۳۶۱ در تهران متولد شده و دارای لیسانس طراحی فرش از دانشگاه باهنر کرمان است. او از سال ۱۳۷۸ نوازندگی دف را نزد استاد بیژن کامکار و از سال ۱۳۸۱ نوازندگی کمانچه را در محضر استاد سعید فرج‎پوری آغاز کرده‌است. او با گروه‌‌های گوناگونی برای ضبط و اجرا در سالن‌های مختلف تهران، شهرستان‌ها و خارج از ایران همکاری داشته‌، ازجمله: آبیدر (به سرپرستی بهرام ساعد)، هاواری نیشتمان (اجرا در اربیل، سلیمانیه، و ضبط تلویزیونی شبکه کرکوک)، بانوان کرشمه (به سرپرستی مسعود جاهد و خوانندگی شیدا جاهدیان)، بیکران (به سرپرستی مجید عسگری)، پاژ (به سرپرستی و خوانندگی مرتضی گودرزی)، آقای سماع (اجرا در قونیه)، طریقت (به خوانندگی وحید تاج)، اجرا در نمایشگاه گردشگری گوانجوی چین، زنگوله (موسیقی کودک)، فاخته (به سرپرستی رضا موسوی‌زاده)، آوای عارف، نغمه رسا، غوغا، شمسا، کوچه‌باغ، فروزان، کالیوه (به خوانندگی جمشید عزیزخانی)، لاوچ (به سرپرستی حیدر کاکی)، چریکه (به سرپرستی سیدسلمان حسینی)، سازینه (اجرا در جشن خانه موسیقی)، محزون (اجرا در شهرهای گوناگون آلمان)، ترنگ (به خوانندگی محمدرضا دارابی)، ارکستر موسیقی نواحی ایران و… .

همچنین فعالیت در زمینه موسیقی نمایش، عضو انجمن موسیقی خانه تئاتر و نوازندگی در نمایش‌های «باغ دلگشا» پری صابری، «مطرب» بهزاد فراهانی، «گل‌ و قداره» بهزاد فراهانی، «رام‌کردن زن سرکش» مریم کاظمی، «طپانچه خانم» شهاب حسین‌پور، «باران» امیر دژاکام، «عقل دهم» محسن معینی، «دولت ضعیفه» اصغر خلیلی، «راز ماهی طلایی» احمد ایرانی‎خواه، «پسرک خنده نداشت» میثم عباسی، «زندگیِ من» هادی حجازی‌فر، «عروس فراری» جواد انصافی، «باباکرم» وحید شاهینی، «پیک آفتاب» ساسان مهرپویان، «کباب» رها حاجی‌زینل و…

تنظیم کتاب «هجده قطعه پیش‌درآمد برای کمانچه، سل کوک» و «اجرا با کمانچه»، انتشارات ماهور ۱۴۰۰، به گردآوری لطف‌الله مفخم پایان، نوازندگی در آلبوم‌های صوتی «بید مجنون» به آهنگ‌سازی مسعود جاهد و «کهربا» به آهنگ‌سازی فهیمه عظیمی و آلبوم‌های تصویری نمایش «باغ دلگشا» به کارگردانی پری صابری و نمایش «طپانچه خانم» به کارگردانی شهاب حسین‎پور از دیگر فعالیت‌های این بانوی هنرمند به شمار می‌رود.

او هم‌اکنون مشغول تدریس کمانچه و در کنار آن تمرینِ یک نمایش برای اجرا است.

پریسا اسماعیلی‌نیا