به گزارش خبرنگار سینما صبا، مستند «راه ناتمام» ساخته مصطفی رزاق کریمی، پرتره اصغر قندچی یکی از کارآفرینان ایرانی در دهه ۴۰ و ۵۰ شمسی است، «راه ناتمام» به سبک و شیوه فیلمسازی رزاق کریمی، در شکلی آرام و بیشتر متکی به مصاحبه، اطلاعات را به بیننده منتقل می‌کند و روایت زندگی پرفراز و نشیب مردی را به تصویر می‌کشد که رویاهایش را عملی کرد.

«راه ناتمام» مانند «ف- الف» فرشاد اکتسابی، «زیر این چتر باران می‌بارد» کتایون جهانگیری و «خانواده خلج» مریم الهامیان و مصطفی حاجی قاسمی از سری پروژه‌های مشترک مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی با اتاق بازرگانی است، فیلم‌هایی که به وجوه مختلف اقتصاد و صنعت در ایران معاصر توجه نشان داده‌اند. در «راه ناتمام» محور قرار دادن شخصیت اصغر قندچی، بهانه‌ای برای نقد توسعه در دهه پنجاه و رخدادهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی در دهه شصت است. فیلم رزاق کریمی، تصاویر آرشیوی محدودی دارد و با وجود آنکه از دهه ۵۰ به بعد تصاویر درباره ایران و تهران و محل وقوع رخدادهای زندگی قندچی فراوان است، اما فیلم بیشتر روایتش را بر پایه گفت‌وگو می‌گذارد. خانواده، دوستان و هم‌صنفان قندچی روبه‌روی دوربین ویژگی‌های شخصیتی و شغلی او را بیان می‌کنند. همان طور که در «احمد» یا «بانو قدس ایران» آثار قبلی این مستندساز، خاطره‌گویی وجوه مختلف شخصیت را عیان می‌کند.

فیلم آغازی جذاب دارد، اواسط آن به زندگی حرفه‌ای قندچی می‌پردازد و در نهایت، فیلم به خانواده قندچی می‌رسد. بسیار محدود و اندک درباره رابطه او با همسرش می‌شنویم و بسیار کوتاه به این نکته اشاره می‌شود که او مردی مغرور و جدی بوده است. به همین دلیل می‌شود گفت «راه ناتمام» بیش از آنکه زندگی شخصیت اصلی‌اش را بررسی کند، به بهانه درخشش و موفقیت او در اقتصاد ایران، وضعیت کارآفرینان، صنعتگران و کارخانه داران را در مقاطع مختلفی از تاریخ تحلیل می‌کند.

فیلمبردار «راه ناتمام»، رضا تیموری است، حرکت‌های دوربین او در این فیلم مانند «بانو قدس ایران»، نرم و آرام و گاه شاعرانه است، اما این بار، پوسته سخت فیلم که شامل تمرکز بر صنعت و تولید و تجارت است اجازه هنرنمایی بیش از حد به او نداده، قاب‌های ساکت و ساکن، ظاهر و ساختمان فیلم را آرام و موقر کرده است.

«راه ناتمام» مانند هر مستند خوبی، زیرلایه‌های فراوان دارد، از طرح مشکلات توسعه در کشوری جهان سومی، تا پیشرفت دستوری و قدر ندانستن نخبگان و … موضوعاتی است که فیلم به آن اشاره دارد. «راه ناتمام» شروع خوبی برای شناختن شخصیت قندچی و تاثیر او در بخشی از تاریخ معاصر است، اما همه اطلاعات در آن وجود ندارد. نام فیلم، از این منظر، معنایی مضاعف یافته است. اصغر قندچی که رویاهایش را زندگی کرد، فرجامی شیرین نداشت و با وجود خدمات فراوانی که در حوزه صنعت حمل و نقل ایران داشت، در فراموشی زندگی را ترک کرد.

الناز دیمان