«شهاب‌الدین حسین‌پور» در گفت‌وگو با خبرنگار تئاتر صبا، درباره انتخاب متن «گالیله» از «برتولد برشت» در شرایط فعلی تئاتر که بیشتر نگاه‌ها به سمت متون تالیفی رفته است، گفت: انتخاب این متن از دو جهت برای من دارای اهمیت بود یک اینکه درونمایه و موضوعیت اثر برای من جذاب بود و با امروز جامعه ما و حتی هر جامعه‌ای قابل همذات‌پنداری است و دوم اینکه به عنوان شاگرد کوچک استاد «حمید سمندریان» همیشه و همیشه آرزو داشتم که این اثر توسط ایشان به صحنه برود و من نیز در آن سهم کوچکی داشته باشم… روز خاکسپاری ایشان به خودم قول دادم این اثر را به صحنه ببرم و در سال ۹۸ نخستین قرارداد این اجرا با مجموعه‌ی تئاترشهر بسته شد و متاسفانه پس از آن به دوره‌ کرونا و همه‌گیری کووید۱۹ برخوردیم و پس از آن درسال ۱۴۰۱ با مدیریت جدید این مجموعه برای اجرای «گالیله» به توافق رسیدیم اما در پی رخدادهای اجتماعی سیاسی این دوره از این سال بازهم اجرا به وقت دیگری موکول شد. در نهایت این تفاهم‌نامه برای بار سوم با تئاترشهر به ثمر نشست برای فروردین ماه ۱۴۰۳ و این بار این صبر و به تاخیر افتادن‌های پی در پی به پایان رسید و اجرای این اثر میسر شد.

او در ادامه در خصوص شیوه‌ اجرایی و دیدگاهش نسبت به این متن و همکاری با «محمد امیریار احمدی» دراماتورژ این نمایش افزود: من دیدگاه کاملا متفاوتی به متن و شیوه‌ی اجرایی نمایش داشتم و در تلاش بودم که تراژدی را به گروتسک تبدیل کنم و فکر می‌کنم تا حدی این اتفاق افتاد و پس از آن دراماتورژی «محمد امیر یاراحمدی» و جلسات پی در پی در یک بازه‌ ۱۰ ماهه و خوانش‌های مکرر توسط ما انجام شد و با قلم او این دراماتورژی صورت گرفت و متن روان، قابل‌فهم‌تر و بسیار کوتاه‌تر شد و درهم‌تنیدگی صحنه‌ها اتفاق افتاد.

حسین‌پور به صبا گفت: همان طور که اشاره کردید، اجرای این نمایش‌نامه از برشت امری بسیاری سخت و دشوار است و برای من بسیار مهم بود که وجه نمایشی و تصویری اثر حفظ بشود و تلاش کرد تا اثر از شعارزدگی برحذر باشد… بر این باورم همین که اثری چون «گالیله» روی صحنه می‌رود، این اعلام مبارزه‌ای است با بی عدالتی و جهل و مواردی این قبیل…

او درباره همکاری با «فرهاد آئیش» در «گالیله» گفت: همکاری با آقای آئیش برای من بسیار خاطره انگیز است به این دلیل که ما از دو نسل کاملا متفاوت هستیم و با سلیقه‌هایی متمایز و عشق به تئاتر مارا کنار هم نگه داشته است. شاید اگر هر بازیگر و یا کارگردان دیگری در این شرایط بود، این همکاری را در جایی به دلیل این فاصله فراخ سلیقه‌ها متوقف می‌کرد اما ما هر دو سعی کردیم با تمام این اختلاف سلیقه‌ها عاشقانه در کنار هم به خاطر نفس تئاتر همکاری کنیم و در نهایت با تمام پستی و بلندی‌هایی که در این مدت طولانی تا خلق گالیله فعلی روی صحنه داشتیم، باید بگویم همکاری با ایشان، برای من افتخاری بود و بسیار خرسندم که در این اثر مفتخر به همکاری با استاد «فرهاد آئیش» و همچنین «محمد امیریاراحمدی» بودم که واقعا اگر قلم و همکاری ایشان کنار من نبود، نمی‌توانستم این نمایش را با نقطه نظری که نسبت به این متن از برشت داشتم و یا ایده پردازی‌هایی که در ذهنم بود به روی صحنه ببرم، بنابراین لازم می‌دانم که در این مصاحبه از ایشان که همیشه چون معلمی کنار من بودند قدردانی کنم.

او سپس به فرآیند اجرا اشاره کرد و اظهار داشت: گالیله با یک گروه ۸۰ نفره مصمم‌تر از قبل برای اجرای این اثر دوباره تمرینات خود زا آغاز کرد و من از تهیه کننده‌ای دعوت کردهم که تهیه‌ این نمایش را به عهده بگیرد تا باری از روی دوش من در تولید این نمایش سنگین کم بشود؛ یکی از اتفاقات خوب این بود که تقریبا همه عوامل مخصوصا بازیگران نمایش همگی از دوستان و همکاران درخشان قبلی من بودند و این موضوع بسیار به من کمک می‌کرد.البته متاسفانه به دلایلی که حتما در آینده بازگو خواهم کرد از همراهی ارزشمند آقای امیریاراحمدی دراماتورژ اثر در طول تمرینات محروم ماندم و در حین تمرین‌ها دو بازیگر توانمندم آرش فلاحت پیشه و حمید رحیمی به عنوان مشاور من را همراهی کردند.در وضع فعلی اجرا حدود ۴۰ درصد از ایده‌ها و خواسته‌های من به دلایل درون‌گروهی اجرایی نشد اما در کل «گالیله» برای من اثری است افتخار آفرین و خوشحالم که توانستم این اثر را به روی صحنه بیاورم.

کارگردان گالیله در خصوص نیازمندی به زمان در این پروژه بیان کرد: ما برای خلق این نمایش به شرایط مالی مناسب، زمان و امکانات کافی احتیاج داشتیم و دیر شروع شدن تمرین‌ها، ضیق وقت و تحمیل تمرین‌های فشرده توسط تهیه  کننده سبب بروز آسیب‌های روحی به من و آسیب‌های هنری به اثر شد و این غم بزرگ در ذهن من خواهد ماند زیرا برای زایش درست اثر، چند سال‌ عمر گذاشتم تا ادای دین کوچکی باشد از جانب من به استاد سمندریان.

او درباره فعالیت‌های پیش‌ روی خود گفت: من اولین فیلم سینمایی‌ام [شناور] را ساخته‌ام که در گروه سینمایی هنر و تجربه در حال اکران است و پس از اتمام اجرای نمایش «گالیله» در تلاش خواهم بود که فیلم سینمایی بعدی‌ام را به جلوی دوربین ببرم. فیلمنامه آن حاضر و آماده است و پس از چندین و چند دور بازنویسی آماده  ساخت شده است که پس از حل بزرگترین معضل این روزها [یعنی یافتن تهیه کننده و سرمایه‌گذار دلسوز و همراه با دغدغه‌های فرهنگی] امسال آن را خواهم ساخت.همینطور در ماه‌های آینده نمایشی که پارسال تحت عنوان «سلام،خداحافظ» به روی صحنه برده‌ام را شاید دوباره به اجرا برسانم. در پایان از همه‌ مردم با فرهنگ و عزیز این شهر می‌خواهم که افتخار بدهند و نمایش «گالیله» به تماشا بنشینند.

نمایش «گالیله» از ۲۹ فروردین در سالن اصلی مجموعه‌ تئاتر شهر روی صحنه رفته است و در آن بازیگرانی چون فرهاد آییش، رضا یزدانی ، المیرا دهقانی ، مهرداد آبجار، صدف اسپهبدی، یاشار خمسه، شهروز دل‌افکار، حمید رحیمی، علیرضا ساوه درودی، اشکان صادقی، فربد فرهنگ، آرش فلاحت پیشه، سامان کرمی، مانی کلاته، محمد معتضدی، علیرضا مویدی، محمد نادری و نورا هاشمی به ایفای نقش می‌پردازند؛ این نمایش هرشب ساعت ۱۹:۳۰ دقیقه در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر به روی صحنه می‌رود.

علی حیدری