به گزارش خبرنگار سینماصبا، پژمان جمشیدی حالا دیگر  شمایل یک ستاره را در سینمای ایران پیدا کرده است. هرچند که مسیر حرفه‌ای او در دنیای فوتبال سخت و ناهموار بود و او از کوچه پس کوچه‌های کرج به باشگاه پرسپولیس و بازی برای تیم ملی رسید، اما در مقابل سینما با او مهربان بود و جمشیدی در همان قدم اول و با سریال پربیننده «پژمان»، توانایی و استعداد ویژه خود در بازیگری را به رخ کشید.

ورزیده‌شدن در عرصه بازیگری

حضور در سطح اول فوتبال ایران باعث شد تا نام او مطرح شود، بنابراین مانند بازیگران دیگر در ابتدای کار نیازی به شناخته شدن و کسب شهرت نداشت. اما این مسائل باعث نشد تا پژمان جمشیدی نسبت به جایگاه تازه خود رویکری سهل انگارانه را در پیش بگیرد. پس برای ورزیده شدن در عالم بازیگری، روی صحنه تئاتر حاضر شد و در سینما نیز هوشمندانه عمل کرد و با قبول نقش‌های متفاوت به راه خود ادامه داد.

بازیگری که خود را ثابت کرد

اگر روزی اعلام نام او در میان کاندیدای دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر باعث ایجاد خنده در برخی از خبرنگاران شد، اما حالا حتی سخت‌گیرترین منتقدان هم شکی در توانایی‌های ویژه او ندارند. بازیگری که با تیزهوشی در قامت پرسوناژ‌های مختلف ظاهر شده و طیف گوناگون و متفاوتی از نقش‌ها را تجربه کرده است. تفاوتی ندارد که انتخاب او بازی در یک فیلم تلخ اجتماعی یا یک کمدی مفرح باشد، در هر صورت حضور این بازیگر محبوب می‌تواند سودآوری یک پروژه را تضمین کند.
موفقیت سریال «پژمان» و رفاقت و اعتماد او به پیمان قاسم‌خانی باعث شد تا «خوب، بد، جلف» اولین حضور جمشیدی در سینما باشد. فیلمی که گیشه‌ای موفق داشت و او با ارائه متفاوت خود، نوعی تازه از بازیگری در فیلم‌های کمدی را وارد سینمای ایران کرد. نکته‌ای که کیانوش عیاری، فیلمساز مولف که در «ویلای ساحلی» با او همکاری داشت هم بر آن تاکید دارد.

بازی پرظرافت جمشیدی در قامت قاضی مسئولیت پذیر فیلم «علفزار»، نقطه شروع موفقت‌های ادامه دار او در سینمای اجتماعی به حساب می‌آید.

تسخیر گیشه‌ها با پژمان

از ابتدای امسال گیشه سینمای ایران در تسخیر آثاری با حضور پژمان جمشیدی بوده است. در میان آثار اکران نوروزی، او حضوری کوتاه در فیلم «تمساح خونی»(جواد عزتی) داشت و هم زمان با فیلم «بی‌بدن»(مرتضی علیزاده) روی پرده نقره‌ای حاضر بود. اثری که حضور متفاوت و اثر گذار پژمان جمشیدی از برگ‌های برنده آن محسوب می‌شود. جمشیدی نقش دشوار و چند لایه شخصیتی را ایفا می‌کند که چند سالی از او بزرگتر است، اما با این وجود او ارائه‌ای باورپذیر داشته و در مسیر شکل گیری و پیشرفت درام نقشی موثر برعهده دارد. جمشیدی در «بی‌بدن» که پرفروش‌ترین فیلم غیرکمدی تاریخ سینمای ایران است، به خوبی از پس نقش پدری که فرزندش در آستانه قصاص است برآمده و تلاش کرده حضوری متفاوت نسبت به نقش‌پردازی‌های پیشین خود داشته باشد.

جمشیدی بلد است که چطور در قالب شخصیت‌هایی تیپیکال نفود کند و در عین حال از کلیشه شدن در امان بماند. می‌توان به مجموعه موفق «زیرخاکی» رجوع کرد و شخصیت «فری زیرخاکی» را به صورت ویژه مورد آنالیز قرار داد. کاراکتری که او در این سریال خلق کرده، کوچکترین شباهتی با سایر شخصیت‌های آثار کمدی ندارد و این موضوع دستاورد بزرگی برای یک بازیگر محسوب می‌شود. او برای هر کنش، نوع لحن و بیان کلمات و همچنین جهان بینی شخصیت فریدون طراحی دقیقی داشته و جزئیات بسیاری را لحاظ کرده و اصطلاحا نقش را مال خود کرده است. به همین دلیل نمی‌توان بازیگر دیگری را در قامت این پرسوناژ متصور بود.

همه‌نقش حریف

جمشیدی بازیگری است که می‌تواند به سادگی خود را با شرایط برآمده از متن نمایشی تطبیق دهد، برای همین است که به سرعت ارتباط مناسبی میان او و بازیگران مقابلش به عنوان یک زوج سینمایی شکل می‌گیرد. ژاله صامتی، سام درخشانی، حمیدرضا آذرنگ و محسن کیایی از جمله افرادی هستند که در آثار گوناگون ارتباط و شیمی درست و دلنشینی میان آن‌ها و پژمان جمشیدی برقرار شده است.

فیلم و سریال‌های بسیاری از جمله فصل‌های مختلف مجموعه «زیرخاکی»، سری فیلم‌های «تگزاس»، فیلم‌هایی چون «هتل»، «شهر هرت» یا فیلم به‌نمایش‌درنیامده «صبحانه با زرافه‌ها» وجود دارند که بخش عمده‌ای از موفقیت خود را مرهون حضور این بازیگر هستند. پژمان جمشیدی این روزها علاوه بر پرفروش‌ترین فیلم سال ۱۴۰۳ (تگزاس۳ ساخته مسعود اطیابی)، «یادگار جنوب»(پدرام پورامیری و حسین دوماری) را هم در اکران تابستانی روی پرده دارد. اثری با روایتی غیرخطی که در مسیر تجربه‌گرایی جمشیدی در قبول نقش‌های متفاوت، نمونه‌ای قابل بررسی است. «صالح» مرد جنوبی عصیانگری است که مانع از ازدواج خواهرش می‌شود. جمشیدی در بی‌مادر(مرتضی فاطمی) هم شمایل مشابه این نقش را تجربه کرده بود، اما تفاوت در اجرای این دو نقش از زمین تا آسمان است!
پژمان جمشیدی حالا دیگر یک بازیگر همه نقش حریف به حساب می‌آید، مردی که به انتخاب اول بسیاری از کارگردان‌ها تبدیل شده و علاوه بر توانایی‌هایی که او را مورد تایید منتقدان و کارشناسان و البته داوران جشنواره فیلم فجر قرار می‌دهد، این شانس را دارد که تواما به عنوان یک بازیگر پول‌ساز مطرح باشد و احتمالا می‌توان بسیاری از فیلمنامه‌های آثار متاخر سینمای ایران را در خانه او پیدا کرد!

موفقیت‌های جشتواره‌ای

یادگار جنوب / برنده دیپلم افتخارفجر۴۱
سوتفاهم، شیشلیک، علفزار/ نامزد دریافت سیمرغ در فجر۳۶،۳۹،۴۰
سریال زیرخاکی/ برنده تندیس حافظ بهترین بازیگر کمدی تلویزیون ۱۴۰۰
سه بار نامزدی تندیس حافظ برای فیلم خوب،بد،جلف و دو سریال پژمان و دیوار به دیوار
+ برگزیده جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره آنتالیا برای علفزار

موفقیت‌های گیشه‌ای

تگزاس۳/ پرفروش‌ترین فیلم ۱۴۰۳ تاکنون
تمساح خونی/ دومین فیلم پرفروش۱۴۰۳تاکنون، حضور افتخاری
بی‌بدن/ ششمین فیلم پرفروش۱۴۰۳تاکنون و پرفروش‌ترین فیلم اجتماعی
هتل/ دومین فیلم پرفروش۱۴۰۲
شهر هرت/ چهارمین فیلم پرفروش۱۴۰۲
ویلای ساحلی/پنجمین فیلم پرفروش۱۴۰۲
بخارست/دومین فیلم پرفروش۱۴۰۱
علفزار/ ششمین فیلم پرفروش و دومین فیلم اجتماعی سال ۱۴۰۱
دینامیت/ پرفروش‌ترین فیلم ۱۴۰۰
خوب،بد،جلف۲/دومین فیلم پرفروش ۱۳۹۹ اکران‌دوره کرونا
تگزاس۲/ سومین فیلم پرفروش۱۳۹۸
تگزاس/چهارمین فیلم پرفروش۱۳۹۷
خوب بد جلف/چهارمین فیلم پرفروش۱۳۹۶

محمدعرفان صدیقیان