به گزارش خبرنگار سینماصبا، شهرام حقیقت دوست بازیگری تجربه گراست و این موضوع را از صحنه تئاتر، تا مدیوم سریال و پرده نقرهای ثابت کرده است. او با تجربه طیف متنوعی از نقشها در گونه و ژانرهای مختلف نشان داده که بلد است چگونه هر نقشی را مال خود کند. احتمالا اگر در دهه هشتاد در عوض رونق نوع خاصی از سینمای تجاری، جریان موسوم به فیلمهای اجتماعی با شکل و شمایل امروزی باب بود، حقیقت دوست به سادگی میتوانست خود را به عنوان یک ستاره مطرح کند. بازیگری که کار حرفهای خود را از درخشش روی صحنه تئاتر آغاز کرد و خیلی زود پای او به سریالهای تلویزیونی و فیلمهای سینمایی باز شد.
گرچه در آن مقطع حقیقت دوست مقابل دوربین فیلمسازانی نظیر اصغر فرهادی در «داستان یک شهر» و داریوش مهرجویی در «درخت گلابی» قرار گرفت، اما اوج شهرت و محبوبیت او در سال ۸۰ و با بازی در سریال «خط قرمز»(قاسم جعفری) اتفاق افتاد. مجموعهای که در زمان خود بسیار گل کرد و حسابی دیده شد و تقریبا همه بازیگران آن در قامت یک ستاره مطرح شدند، اما گذر زمان به طرز عجیبی معادلات را بر هم زد و از میان بازیگران آن اثر، امروز تنها شهرام حقیقت دوست است که همچنان در سطح اول سینمای ایران حضور دارد.
حقیقت دوست به مقتضیات و بایدها و نبایدهای بازیگری در هر ژانر احاطه داشته و تحلیل درستی از این حرفه دارد، به همین دلیل موفق میشود که در «شاهگوش»(داود میرباقری) مختصات نقش تیپیکال یک سرباز به نام «آب پرور» را به ساحت شخصیتی کمیک ارتقا دهد و با برخورد تالیف گونه خود و دست و پا کردن موتیفهای رفتاری و اخلاقی ویژه برای این پرسوناژ، در نهایت یکی از مهمترین نقاط عطف «شاهگوش» را رقم میزند.
شهرام حقیقت دوست در همکاری دیگر خود با میرباقری در «مختارنامه» نقش پیچیده «ابن حر» فرمانده فرصت طلب و سیاس سپاه آل زبیر را بازی کرد، پرسوناژی باهوش که در قسمتهای انتهایی این مجموعه نقشی کلیدی برعهده داشت و حقیقت دوست توانست با فاصله گرفتن از شیوه دیالوگ گویی پرطمراق شخصیتهای تاریخی، لحن و بیانی تازه و نو عرضه کند.
او با هوشمندی، به کار بستن ریزهکاریهای دقیق و همچنین تکیه بر تکنیک و فراز و فرودهای عاطفی به نقشهای به ظاهر تک بعدی، صورتی چند لایه و کار شده اضافه کرده و خصلتهای درام را اتقاء میبخشد.
بازیگری که بدون تواجه به حواشی کار خود را پیش میبرد و با قرار گرفتن در قالب هر پرسوناژ، کیفیتی درخور توجه از نمودهای روانشناختی و الگوهای رفتاری آن عرضه میکند. گستره توانمندیهای این بازیگر باعث شده تا او در ژانرهای مختلف فرصت درخشش داشته باشد و حضوری چشم گیر در آثاری نظیر «شوق پرواز»، «جاده قدیم»، «سرو زیر آب» و «قلب رقه» را ثبت کند.
همچنین نوع حضور و شیوه ارائه نقش توسط او در مجموعه کمدی «جاده قدیم»(بهرام بهرامیان) حاوی ویژگیهایی برجسته بود که به دلیل کنداکتور نامنظم پخش، در زمان خود آنطور که باید دیده نشد.
شهرام حقیقت دوست به عنوان یکی از نقشهای اصلی سریال نافرجام داود میرباقری یعنی «ماه تی تی» مقابل دوربین رفته بود، اثری که مدتی پس از آغاز فیلمبرداری، روند تولید آن متوقف شد. گریم حقیقت دوست در نقش یک جنگجوی ایرانی نشان از حضور متفاوت او در این سریال داشت که البته هیچگاه دیده نشد.
او همچنین در قامت یکی از نقشهای اصلی آخرین فیلم حمیدنعمت الله یعنی «قاتل و وحشی» ظاهر شده، اثری اکران نشده که برخی از منتقدان که موفق به تماشای اثر شدهاند، آن را یکی از بهترین فیلمهای نعمتالله دانسته و از شیوه نقش پردازی حقیقت دوست تمجید کردهاند.
حقیقت دوست این روزها «قلب رقه» را روی پرده سینماها دارد، اثری معمایی، جنایی و عاشقانه که به نقش نیروهای ایرانی در نبرد با داعش میپردازد. فارغ از نقاط مثبت و منفی اثر، حضور حقیقت دوست در این فیلم، از مهمترین برگهای برنده آن محسوب میشود. بازیگری که توانسته با شیوه نقش پردازی دقیق خود خصلتهای متفاوتی نظیر عصبیت، خشم، عشق و اراده را به شکلی ظریف و اثرگذار بازتاب دهد.
انتخابهای هوشمندانه اخیر او باعث شده تا بار دیگر کیفیت کار این بازیگر مورد توجه قرار بگیرد، رویکردی که احتمالا منجر به شکلگیری دوره تازهای در مسیر حرفهای شهرام حقیقت دوست خواهد شد.
محمدعرفان صدیقیان
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است