به گزارش صبا، کارگردان فیلمهای سینمایی «بچههای جسور» و «سهم من از زندگی» در گفتوگویی اظهار کرد: بنده سالهای سال است که چشم انتظار اکران این فیلم بودم تا اینکه حالا در این شرایطی که انبوهی از فیلمها به صورت همزمان اکران شدهاند فرصت به ما داده شد تا اثر کاملا شخصیمان را به نمایش بگذاریم.
وی ادامه داد: متاسفانه این روزها اغلب سینماداران، مدیران و حتی مردم دنبال فیلمهای کمدی هستند و فیلمهایی که در ژانرهای دیگر با سختی و مرارت بسیار تولید میشوند رسما نادیده گرفته شده و به گوشه رینگ میروند.
سیفی سپس با بیان اینکه «سفر پر ماجرا» فیلمی مختص کودک و نوجوان است و میتواند برای آنها بسیار آموزنده و سرگرم کننده باشد، متذکر شد: «سفر پر ماجرا» فیلمی سالم و بدون بدآموزی است و امیدوارم خانوادهها با آگاهی از این اتفاق فرزندانشان را به تماشای این اثر ببرند. ما در این فیلم برای بچهها با نشان دادن حوادث مختلف هیجان ایجاد کرده.ایم. حالا ممکن است یک مادری بگوید ای وای چرا در این فیلم کسی آواز نمیخواند! این دیگر متاسفانه سلیقه او است، سلیقهای است که به او تحمیل شده است اما ما هرگز تن به این کار ندادیم که به هر قیمتی فیلم بسازیم و اکران کنیم!
این سینماگر پیشکسوت در پاسخ به این پرسش که آیا مانند برخی فیلمهای دیگر که این روزها به کرات تبلیغات خود را به شبکههای ماهوارهای فارسی زبان میدهند و یا در بیلبوردهای شهری مبادرت به تبلیغ اثر خود میکنند شما هم تمهیدی برای این کار اندیشه کردهاید یا خیر گفت: معلوم است که من چنین پولی ندارم که بتوانم چنین تبلیغاتی برای فیلمم داشته باشم. آن فیلمهایی که با قیمتهای نجومی بیلبورد میگیرند با حمایت دولت ساخته شدهاند اما فیلم من تماما با سرمایه شخصی تولید شده و هیچ نهادی هیچ پولی به من نداده است.
وی یادآور شد: زمانی که من میخواستم این فیلم را بسازم بنیاد سینمایی فارابی به من مبلغ ۱۵۰ میلیون تومان داد که تمام آن را به آنها بازگرداندم؛ البته اسم این هم کمک نیست. کمک زمانی است که بلاعوض باشد و دولت بودجهای را در اختیار فیلمساز بگذارد که برای فرهنگ سازی مبادرت به تولید اثر کند.
کارگردان فیلمهای سینمایی «عروس کاغذی» و «خانهای مثل شهر» تصریح کرد: فشاری که امروز در اکران به بنده و امثال بنده میآورند برای این است که به ما بگویند دیگر فیلم نسازید! من دیگر هیچ فیلم کودک و نوجوانی نمیسازم چراکه این سینما برای هیچ کس اهمیت ندارد! اگر فیلم من بعد از سالها در این شرایط سخت اکران میشود نشاندهنده آن است که سینمای کودک و نوجوان برای دولت اهمیتی ندارد. آنها نمیخواهند فیلم کودک و نوجوان دیده شود. آنها معتقدند اصلا برای نسل آینده نیازی به سینمای کودک و نوجوان نداریم و میتوانیم از افغانستان نسل بعدی را وارد کشور کنیم! بدیهی است که برای اینها مهم نیست اصلاً من نوعی فیلم بسازم یا نه!
سیفی در پاسخ به این پرسش که آیا شما برنامه ریزی برای اکران دانش آموزی فیلمتان دارید یا خیر گفت: مدیران باید این برنامه را داشته باشند. اگر مدیران فهیم باشند اجازه میدهند اکران این فیلم در پاییز هم ادامه داشته باشد تا مدارس باز شده و دانشآموزان بتوانند به تماشای فیلم بروند. البته متاسفانه وزارت آموزش و پرورش هم هیچ گاه تمهیدی اندیشه نکرده و سینما را مهم قلمداد نکرده است و به همین علت اکران فیلمها برای دانش آموزان هم همواره با شکست روبرو شده!
این کارگردان خاطرنشان کرد: این بسیار تلخ است که زمانی نامناسب را به فیلمی مثل «سفر پر ماجرا» میدهند؛ این روزها فیلمهای رقص و آوازی در سینما زیاد است و آنهایی که دوست دارند میروند و امثال «پول و پارتی» را میبینند نه فیلم بنده را! البته واقعاً اگر خانوادههایی باشند که کودکشان برایشان مهم باشد او را میبرند تا «سفر پر ماجرا» را ببیند چرا که در میان فیلمهای در حال اکران نه «قلب رقه» برای آنها مناسب است و نه حتی «در آغوش درخت»!
وی در بخش دیگری از این گفتوگو در پاسخ به این پرسش که دلیل انتخاب عنوان این فیلم چه بوده چراکه حدود ۳ دهه قبل زنده یاد سیامک اطلسی فیلمی با همین عنوان را کارگردانی کرده بود، اظهار کرد: من در ابتدا میخواستم اسم این فیلم را «سفرهای پر ماجرا» بگذارم که بعداً بنا به پیشنهاد دوستان پخش نامش به «سفر پر ماجرا» تغییر کرد و شباهت نام فیلم با اثر زنده یاد اطلسی بسیار اتفاقی است و البته از نظر من اشکالی هم ندارد. من پیش از این هم فیلی به نام «ماه عسل» را ساختهام که قبل از انقلاب نیز فریدون گله فیلمی با همین عنوان را ساخته بود.
سیفی در خاتمه این گفتوگو تاکید کرد: بنده مایلم در پایان این مصاحبه این نکته را بگویم که بسیاری از نهادها وجود و کارکردشان هیچ توفیر و ثمری برای بنده و امثال بنده ندارد. من از نهادهای مختلف درخواستهای زیادی مبنی بر حمایت از این فیلم داشتم اما هیچ کس مرا حمایت نکرد.
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است