مهدی باقری که با مستند «پرواز بر فراز سرزمین خورشید» متقاضی حضور در هشتمین جشنواره تلویزیونی مستند شده است، در گفت‌وگو با خبرنگار سینما صبا درباره سوژه این اثر گفت: مستند «پرواز بر فراز سرزمین خورشید» درباره اشمیت، باستان‌شناس است که در سال ۱۳۱۰ وارد ایران می‌شود و در سال ۱۳۱۸ یعنی اوایل آغاز جنگ جهانی اول ایران را ترک می‌کند. این مستند براساس رابطه اشمیت و همسرش، هلن طراحی شده و حضور آنها در ایران را روایت کرده است.

وی ادامه داد: در بخش مهمی از این مستند، گفت‌وگوی دونفره بین هلن و اشمیت را می‌بینیم و مستند به بیان رابطه این دو نفر در ایران می‌پردازد. برهمین اساس، سعی کردم روایت فیلم را در بستر تاریخی فعالیتی آنان در ایران پیش ببرم و علاوه براین تلاش کردم فراز و نشیب‌های تاریخی ایران در آن دوره را به مخاطبان معرفی کنم.

این مستندساز که برای نخستین بار متقاضی حضور در جشنواره تلویزیونی مستند شده است، خاطرنشان کرد: من تاکنون متقاضی حضور در جشنواره تلویزیونی مستند نبودم و امسال مالک فیلم که مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی است فرم تقاضا را پر کرده و خوشحالم که این اثر به جشنواره تلویزیونی ارسال شده است. البته باید اشاره کنم که یک سوال در ذهنم وجود دارد و آنهم این است که وقتی جشنواره بزرگی مثل جشنواره سینما حقیقت وجود دارد لزوم شکل‌گیری جشنواره دیگری مثل جشنواره تلویزیونی مستند چیست؟

وی ادامه داد: شاید در پاسخ به این پرسش گفته شود که نگرش این رویداد، متفاوت با جشنواره سینما حقیقت است، اما فکر می‌کنم اگر جشنواره‌ای برای تلویزیون است باید رقابت بین تولیدات تلویزیون را هدف بگیرد. مستندسازان زیادی با تلویزیون و به ویژه شبکه مستند کار می‌کنند و من هم علاقه‌مند هستم فیلم‌هایی که برای شبکه مستند ساخته‌ام را در این رویداد شرکت بدهم اما با توجه به چیزهایی که در سال‌های گذشته دیده‌ام متوجه شدم که جشنواره تلویزیونی مستند شبیه به جشنواره سینما حقیقت است و تفاوت زیادی با آن ندارد. به ویژه آنکه برگزیدگان هر دو جشنواره نیز از نظر رویکرد، شباهت‌های زیادی دارند. با وجود اینکه فیلمی در جشنواره دارم که اتفاقا خود مرکز گسترش ثبت نام کرده و خود من نیز از این موضوع خوشحالم، اما به نظرم رویکرد جشنواره تلویزیونی مستند باید متفاوت با سینما حقیقت باشد و موضوع دیگری را هدف بگیرد.

وی تاکید کرد: در طول سال جشنواره‌های مستند زیادی برگزار می‌شود که رویکردشان تخصصی نیست و پذیرای مستندهایی در ژانرهای مختلف می‌شوند. این موضوع باعث می‌شود که برخی ژانرهای فیلم مستند در رقابت با ژانرهای پرطرفدار دیگر کم بیاورند و نادیده گرفته شوند. برای حل این چالش خوب است که جشنواره‌های تخصصی بیشتری برگزار شود. جشنواره تلویزیونی مستند فرصت خوبی برای رسانه ملی است که رویکرد تخصصی در پیش گرفته و پذیرای آثاری شود که تلویزیون بانی ساخت آنهاست؛ با این کار هم ژانرهای مستند تلویزیونی رقابت عادلانه‌تری دارند و هم اینکه کیفیت بالای آثار این مستندها مورد سنجش قرار می‌گیرد. به اتکا به همین رویکرد، تلویزیون می‌تواند آثار شاخص خود را به نمایش گذاشته و ادعا کند که تولیداتش تنها برای پرکردن آنتن نیستند.

این مستندساز با اشاره به رویکرد خود در عرصه مستندسازی گفت: در تمام آثارم به دنبال تاثیرگذاری اجتماعی هستم و معتقدم کار کردن با تلویزیون به دلیل آنکه می‌تواند تاثیرگذاری اجتماعی به همراه داشته باشد، مفید است. برهمین اساس خودم را از این موضوع محروم نمی‌کنم و امیدوارم تلویزیون نیز مرا از این فرصت محروم نکند.