کارگردان فیلم ویدئویی «خبرچین» در گفتگو با خبرنگار سینما صبا گفت: این فیلم برای من نقطه‌ای کلیدی در مسیر فیلمسازی‌ام بود که اکنون در فیلیمو و روبیکا در حال اکران هست. به عنوان یک فیلمساز مستقل، همیشه به دنبال روایت داستان‌هایی هستم که با قدرت و عمق به مسائل انسانی بپردازند و «خبرچین» تجسم این ایده است. این فیلم به گونه‌ای واقع‌گرایانه و اگزیستانسیالیستی به روابط خانوادگی و تنش‌های پس از فوت پدر می‌پردازد و تلاش می‌کند تا معنای وجود و هویت انسانی را در لحظات بحرانی زندگی بازتاب دهد. این فیلم با بازی بازیگران برجسته‌ای مانند زهره صفوی و فریده دریامج، مرتضی امینی تبار از همان ابتدا توانست نگاه‌های زیادی را به خود جلب کند.

احتشامی عنوان کرد: یکی از مهم‌ترین دغدغه‌هایم به عنوان یک فیلمساز مستقل، خلق داستان‌هایی است که به‌دور از محدودیت‌های معمول، توانایی طرح پرسش‌های اساسی درباره زندگی و هویت را داشته باشند. «خبرچین» نمایشی از این دغدغه‌هاست و تلاش می‌کند تا داستانی انسانی و عمیق درباره روابط پیچیده و از دست دادن روایت کند. با ساخت فیلم‌هایی مثل «دورازاینجا»، «پودیک» و همچنین «مبل راحتی»، همیشه سعی کرده‌ام تا تجربیات مختلف را در فیلمسازی دنبال کنم و با پروژه‌های کوچک و بزرگ به جلو بروم.

او ادامه داد: هر چند فیلم داستانی اولویت اصلی من بوده، اما تحصیلاتم در زمینه‌های انیمیشن و ادبیات دراماتیک نقش مهمی در شکل‌گیری این نگاه داشته است. دیپلم انیمیشن از هنرستان صدا و سیما و ادامه تحصیلاتم در رشته ادبیات نمایشی در مقطع کارشناسی و ارشد به من کمک کرد تا به طور عمیق‌تری به روایت‌های داستانی و طراحی بصری در فیلم‌هایم بپردازم. این ترکیب از انیمیشن و ادبیات نمایشی به من اجازه داد تا در فیلم‌هایم از تکنیک‌های مختلفی استفاده کنم و داستان‌های چندلایه‌تری خلق کنم.

این هنرمند سینما بیان کرد: فیلمسازی مستقل همواره با چالش‌های خاص خودش همراه است. از تأمین بودجه تا جذب مخاطب، همه مراحل دشواری‌هایی دارند اما برای ما، این سختی‌ها بخشی از فرایند خلاقیت است. در «خبرچین» ما با بودجه‌ای محدود و تیم کوچکی کار کردیم اما این محدودیت‌ها به ما اجازه داد تا به جزییات بیشتری توجه کنیم و بتوانیم داستانی نزدیک‌تر به واقعیت و ملموس‌تر روایت کنیم.

او افزود: فیلمسازی مستقل به من آزادی داد تا از قواعد و چارچوب‌های مرسوم فاصله بگیرم و داستان‌هایی بسازم که لزوماً در قالب‌های تجاری سینمای ایران نمی‌گنجند. بنده همواره علاقمند به طرح پرسش‌های عمیق‌تر درباره زندگی، هویت و روابط انسانی بوده‌ام و این استقلال به من این اجازه را داده تا بدون هیچ محدودیتی به این موضوعات بپردازم. «خبرچین» مثال بارزی از این رویکرد است که با تمرکز بر موقعیت‌های بحرانی در خانواده، جنبه‌های پیچیده‌ای از روابط انسانی را به تصویر می‌کشد.

عرفان احتشامی در پایان تاکید کرد: رشته انیمیشن و ادبیات نمایشی به بنده دیدی وسیع‌تر از فیلمسازی داده است. در انیمیشن، آموخته‌ام چطور به طراحی بصری و حرکت توجه کنم و این در فیلمسازی بسیار کاربردی بوده است؛ همچنین تحصیلات در ادبیات نمایشی نیز به بنده کمک کرد تا بتوانم داستان‌هایی عمیق‌تر و با لایه‌های مختلف خلق کنم و شخصیت‌هایی باورپذیر و چندبعدی ارائه دهم.