سیدرضا اورنگ، کارشناس، تحلیل‌گر منتقد سینما در گفت‌وگو با خبرنگار سینما صبا، در پاسخ به اینکه مدیر جدید سینمایی ایران چه اقداماتی را باید در اولویت خود قرار دهد و از چه اقداماتی پرهیز کند؟ گفت: همانطور که بارها گفته و نوشته‌ام، ما بعد از دهه شصت، نه معاون سینمایی خوب داشتیم و نه رییس سازمان سینمایی خوب. هر کسی آمده تابع حرف دیگران بوده و صوری کارها را انجام داده است.

این منتقد اظهار داشت: به عنوان مثال در شرایطی که مخاطبی برای سینما نیست و محصولی هم وجود ندارد، ایجاد سالن‌های سینمای جدید از جمله اقدامات صوری به شمار می‌آید.

او با اشاره به این که همه فعالان عرصه مدیریتی سینما دوستان ما هستند و ما با کسی دشمنی نداریم، ادامه داد: در سازمان سینمایی معمولا کارمندان با رؤسای خود مشکل دارند و اولین اقدام رئیس جدید سازمان سینمایی باید این باشد که بین اعضای سازمان، دوستی و همدلی برقرار کند.

اورنگ در بخش دیگری از این گفت‌وگو اظهار داشت: سینمای ایران به مدیر شجاع و فراجناحی و مشاوران و یک تیم قوی نیاز دارد؛ به مدیر متمرکز و کاردان نیازمند است تا به جای اینکه به افتتاحیه‌های مختلف برود، کار خود را انجام دهد.

او افزود: سازمان سینمایی چون قانون درستی ندارد، به دلخواه رفتار می‌کند؛ مدیر باید بر اساس «قانون» کار کند، نه براساس دستور دیگران.

از نظر اورنگ؛ «یک مدیر قوی به افراد قوی‌تر از خود پست اجرایی می‌دهد؛ چون در نهایت به خودش کمک می‌شود، اما مدیر ضعیف افراد ضعیف‌تر از خود را سر کار می‌آورد.»

این کارشناس گفت: مدیر جدید سینما، باید از سینماگران ایرانی شناخت کامل داشته باشد . وقتی مدیر قوی باشد، همه از او تبعیت می‌کنند، نه اینکه به او دستور دهند. رییس سازمان سینمایی همراه تیم خود، باید همه سینماگران را بشناسد و آینده‌نگری داشته باشد و در نهایت، در زیرمجموعه مدیریتی او طوری رفتار نشود تا سرمایه ارگان‌ها (مخصوصا بنیاد سینمایی فارابی) هدر داده شود. نود و پنج درصد بودجه‌ای که بنیاد سینمایی فارابی به فیلم‌ها اختصاص می‌دهد، در حال هدر رفتن است زیرا که محصولاتش نه سود مالی و گیشه‌ای دارد و عمدتا نه از نظر بعد معنوی و جایگاه هنری قابل‌قبول هستند.

این منتقد سینما اشاره کرد: ما تا الان فقط شعار دیده‌ایم اما اصلاحات و اتفاقاتی در کار نبوده است. این در حالی است که در حال حاضر سینماگرانی داریم که بیکار و بی‌پول و مریض و گرفتار هستند و کسی سراغ آنها نمی‌رود.

ملیکا تقوی