محمدرضا مقیم‌نژاد در گفت‌وگو با خبرنگار سینما صبا درباره این اثر بیان کرد: «کانتور» یک فیلم تجربی ۶ دقیقه‌ای است و در این فیلم تلاش کردم تصویری شاعرانه و خیال‌پردازانه از مکان، به هر شکل و فرمی، به‌مثابه فضایی که می‌تواند انباشتی از زمان باشد، بسازم. این که چگونه مکان‌ها می‌توانند به شکل‌های متنوعی، زمان ذخیره شده در خودشان را در ساحت حافظه، چندباره آزاد کنند و آن را به‌صورت تصاویری در نوسان به همراه صداها بازسازی کنند. البته که این بازسازی از جنس خیال و رویا و گاها از جنس هذیان‌هایی است که قادر است نقش‌برجسته‌ای در یافتن رابطه‌ای واقعی با جهان داشته باشد. این را از این جهت می‌گویم که تصورم بر این است که فیلم تجربی ساحَت نیمه‌هوشیار سینما به مفهوم مواجهه تصویری با جهان است. جایی که ما به تصاویر خالص‌تری و به تصورات شهودی‌تری متمایل می‌شویم که می‌توانند زمینه‌ساز اندیشه‌ورزی‌های خودآگاهانه‌تری شوند. از این منظر احترام ویژه‌ای برای سینمای تجربی قائلم و آن را بنیاد شاعرانگی و شهود در سینما می‌دانم.

وی افزود: فکر می‌کنم ویژگی قابل‌اهمیت در این فیلم استفاده از فرم دیداری متفاوتی است که برای ابراز محتوا استفاده کردم. سایه‌ها و نورهایی سیال که بر سطح ساختمانی می‌لغزند و به نظر می‌رسد استخوان‌های این بنا و مناسباتی که در حین ساخت در جریان است، احضار می‌شوند. این جلوه تصویری بدون دخالت نرم‌افزارهای ویرایش و به‌صورت فیزیکی در حین تصویربرداری انجام شده است و از این منظر باید کنترل بیشتر و دقیق‌تری در زمان اجرا صورت می‌گرفت که برای خودم لذت‌بخش بود.

این کارگردان درباره حضورش در جشنواره فیلم کوتاه تهران عنوان کرد: تابه‌حال چهار بار در جشنواره فیلم کوتاه تهران به‌عنوان مخاطب برای تماشای آثار شرکت کرده بودم و بعضی از آن فیلم‌ها چه در بخش ملی و چه بین‌الملل برایم تاثیرگذار بوده، فیلم کوتاه برایم همیشه جذاب و پر اهمیت بوده است و قبل از تماشای هر فیلم کوتاه احساس می‌کنم قرار است با کسی وارد مباحثه‌ای کوتاه راجع به موضوعی شوم که ممکن است منجر به تغییرات پر اهمیتی شود. در این دوره از جشنواره که فیلمم خوشبختانه هم در رقابت ملی و هم بخش بین‌الملل حضور دارد احساس می‌کنم شاید بخشی از آن احتمالی باشم که می‌تواند منجر به یادآوری یا تغییرات در ایده‌ها شود. این تصادف و مواجهه میان دریافت‌های متنوع در فیلم‌های کوتاه می‌تواند اثر شگفت‌آوری در بازسازی تعاریف و مفاهیم داشته باشد که بسیار ارزشمند است.

 مقیم‌نژاد درباره چشم‌اندازش در عرصه فیلمسازی اظهار کرد: چشم‌اندازی به مفهومی که مقصد مشخصی را برای خودم معین کرده باشم، ندارم. صرفاً علاقه‌مندم که فیلم کوتاه بسازم و به فیلم تجربی از این منظر که به بخشی از اندیشه‌ورزی‌ام پاسخ می‌دهد علاقه‌مندم. درعین‌حال به ساخت فیلم بعدی‌ام فکر می‌کنم اما همواره مطالعات نظری در خصوص سینما و اساساً هنر برایم در اولویت است.

وی درباره تماشای فیلم‌های کوتاه توضیح داد: من یک فیلم‌کوتاه‌بین به معنای عامیانه آن هستم. بنابراین مشتاقانه فیلم‌های جشنواره در هر ۲ بخش ملی و بین‌الملل را دنبال می‌کنم و به جرات و بدون هیچ تعارفی خودم را بیشتر یک مخاطب فیلم کوتاه می‌دانم تا یک فیلمساز فیلم کوتاه. علی‌رغم اینکه هر ۲ سوی این رویکرد طعم شیرینی را برایم دارد چرا که این فیلم کوتاه است که برایم باارزش است. با هر عنوانی کنارش بایستم بهره‌مند خواهم بود.

این کارگردان درباره انتظاراتش از جشنواره فیلم کوتاه تهران گفت: فکر می‌کنم همه در این دیدگاه مشترک باشیم که یک جشنواره فرصت کشف ایده‌ها و کیفیت ایده‌پردازی‌هاست و کسانی که صاحبان این ایده‌ها هستند به جایگاهی دست پیدا می‌کنند که فرصت دیده‌شدن دارند. اگرچه این فرصت برای مشاهده اثر فراهم می‌شود و همچنین به این انتظار برای دیده‌شدن از جانب صاحب اثر نیز پاسخ داده می‌شود اما انتظار می‌رود افراد مستعدی که توسط جشنواره و هیات داوران شناسایی می‌شوند، چه برندگان جوایز و چه فیلمسازان مستعد در بخش‌های جنبی، باتوجه‌به ظرفیت انتخاب به تولیدکنندگان و سرمایه‌گذاران و عوامل حرفه‌ای در سینما معرفی شوند تا به کار گرفته شوند. یعنی می‌خواهم بگویم حتی گذشته از تمامی اثرات فرهنگی و هنری که یک جشنواره می‌تواند از خود به جا بگذارد، اگر بخشی از آن را یک مسابقه استعدادیابی تلقی کنیم، اتفاقاً آن را به یک مرکز نجات‌بخش بدل کرده‌ایم. نجات استعدادهایی که شاید در مقابله‌ای نابرابر نادیده گرفته شده و ناامید شوند.

چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران به دبیری مهدی آذرپندار ۲۷ مهر تا ۲ آبان ۱۴۰۳ در پردیس سینمایی ملت برگزار می‌شود.