به گزارش خبرنگار سینما صبا، پیتسو موسیمانه سرمربی جدید تیم فوتبال استقلال و یکی از بادانش‌ترین مربیان خارجی که به فوتبال ایران آمده‌اند، دیروز در پاسخ به سوالی درباره این که چرا مقابل تیم النصر روی نیمکت این تیم حضور نداشت به زمان‌بندی، امضای قرارداد، کارهای اداری اشاره کرد و گفت: ما صبح روز بازی رسیده بودیم. بازی شب برگزار شد و ما همان روز صبح آمده بودیم. منظورم این است که قرار است چه تاثیری جز خوش و بش با افراد داشته باشید؟
درست چیزی شبیه این موقعیت را می‌توان درباره رائد فریدزاده رئیس جدید سازمان سینمایی در نظر گرفت.
درست است که او از پای پله هواپیما به ساختمان بهارستان نرسیده، اما در مقیاس و میزانسن مدیریتی، او در موقعیتی متفاوت از آخرین سمت خود قرار گرفته و باید به او فرصت لازم را داد.
در این که نمایندگان افکار عمومی، حق دارند مطالبه‌گر باشند، شکی نیست اما این که خیلی سریع، فریدزاده را یک مدیر غیرپاسخ‌گو بخوانیم انصاف نیست.
دوران حضور او به عنوان متولی بخش بین‌الملل سینمای ایران، و این که او بنا به ملاحظاتی ترجیح می‌داد، سکوت پیشه کند و سخن نگوید، ربطی به این دارد که او در مواجهه با رسانه‌ها، قادر به تکلم نیست.
از سوی دیگر، می‌توان این حق را به او داد که حرف بیهوده و فکر نشده بر زبان نراند، شعار ندهد، وعده پوچ ندهد و با افکار عمومی بازی نکند، که این از صداقت او و فرهیختگی‌اش می‌آید، همانطور که درباره سیدعباس صالحی و حرف‌هایی که تاکنون با رسانه‌ها در میان گذاشته، می‌توان به‌وضوح این میزان راست‌گویی را دریافت.
رائد فریدزاده درست مثل پیتسو موسیمانه، جز خوش و بش، کار دیگری را نباید انجام دهد، به او فرصت دهیم و او را تحت فشار نگذاریم تا شروع خوبی داشته باشد.