به گزارش صبا، محمدتقی فهیم منتقد سینما و تلویزیون درباره سریال «هشت پا» به کارگردانی احمد معظمی و تهیه کنندگی محمدرضا شفیعی یادداشتی را در صفحه شخصی خود منتشر کرد.

در این یادداشت آمده است: برای زمان زیادی «آی فیلم» انتخاب اولیه مخاطبان جعبه جادویی بود تا اینکه چند سریال تازه به پخش رسیدند. اگرچه هنوز هم «آی فیلم» رتبه خوبی در جذب بیننده سریال دارد ولی دراین اواخر ساعت ۲۲ شبکه یک همه را متوجه خود کرده است.  «هشت پا» ساخته احمد معظمی که این شب‌های خانواده‌ها را به خود اختصاص داده است در سرازیری رو به پایان است.  «معظمی» کارنامه پرتعدادی از تله فیلم و سریال دارد. او خصوصا با دو کار «سرجوخه» و «بازپرس» نشان داد که رگ خواب مخاطبان سیما را می‌شناسد تا آنجا که از متن‌های ضعیف، اجرایی قابل قبول ارایه می‌دهد.

«هشت پا» سریالی در گونه‌ی جنایی/پلیسی است که در زیر ژانرهایش، رویکرد اجتماعی/خانوادگی و عاشقانه را دستمایه قرار داده است.

داستان سریال تازگی ندارد. پلیسی جوان درحالی درگیر پرونده‌ای جنایی می‌شود که با پدر و مادر کنجکاو در خانه نشسته‌ خود زندگی می‌گذراند. پدر که خود نظامی بوده به اتفاق مادر بعضا سرنخ‌های پرونده پسرشان را بازنمایی می‌کنند.

«سعید چنگیزیان» که حالا در نقش‌های ادم کم حرف خونسرد تثبیت شده است و تعدادی دیگر از بازیگران قدیم و جدید تئاتر و سینما نقش‌آفرینان متن نوشته «علی طالب آبادی» هستند.

معظمی سعی زیادی به خرج داده تا این قصه نخ‌نما را با تمهیداتی فنی، تازه‌سازی کند. مثلا اجرای تعقیب و گریزها و اکشن‌هایش با فاصله از اغراق‌های متداول، به عملیات پلیسی در فضای واقعی نزدیک‌اند.

میزانسن‌هایش از حد و سقف سریال‌های تلویزیونی سنجیده‌تر و فکر شده‌تر است. دکوپاژهایش در بیشتر فصل‌ها با تایم‌های لازم، کاملا متاثر از ضرب‌آهنگ شغل کاراگاهان و زندگی فردی/جمعی آنان‌ است فقط در مواقعی به ورطه تبعیت از ریتم متداول تلویزیونی می‌افتد. بعضا با سکانس‌ها و پلان‌های طولانی از ریتم ذاتی قصه‌ کار و زندگی پلیسی دور می‌افتد.  یعنی کندی همه چیز صحنه و خصوصا کنش آدم‌ها به کسالت بیننده می‌انجامد. مثلا فصل دیدار پلیس جوان و دختر قصه در کافه را یادآور می‌شوم که با پرگویی‌های مثلا عاشقانه لج درآور می‌شود.

در مجموع این شب‌های پاییزی با هشت پای شبکه یک گرم و دیدنی شده است به طوری که بیننده‌های تلویزیون در صورت نشستن پای گیرنده‌های خود پشیمان و نا‌امید نمی‌شوند.»