به گزارش خبرنگار سینماصبا، در سینمای ایران تعداد محدودی از بازیگران هستند که برای ایفای نقش‌های گوناگون همیشه انتخاب اول کارگردان‌ها باشند. بازی در طیف متنوع از شخصیت‌هایی با ویژگی‌های متضاد بیش از آنکه به شانس ربط داشته باشد، توانایی‌های ویژه از یک بازیگر را می‌طلبد.

سارا بهرامی امروز در چنین جایگاهی است و در دوازده سال گذشته پرسوناژهای مختلفی، از یک جوان عاشق پیشه و سرخورده، تا دختری درگیر اعتیاد و زنی مرموز را در کارنامه خود ثبت کرده است. بازیگری که کار خود را از دنیای تئاتر شروع کرد اما حضور در مجموعه موفق«پروانه»(جلیل سامان) و بازی در قالب شخصیتی به همین نام باعث شهرت او شد.

نقش مهمی که مطابق با پیرنگ بلوغ و دگرگونی طراحی شده بود و سارا بهرامی با تلفیق نوعی بازی درونی و اتکا به بروز احساس در شکل بیرونی ارائه خود، نام خود را سر زبان‌ها انداخت و به مدت کوتاهی پس از آن سر از سینما درآورد.

بهرامی در سال‌های حضور خود در سینما، حضوری مداوم داشته و هر سال حداقل در یک اثر بازی کرده است.

تجربه گرایی، توجه به وجه کیفی فیلمنامه و شخصیت و همچنین اهمیت قائل شدن به وجود «جای بازی» در هر نقش سه ویژگی مهم اوست که باعث شده تا سارا بهرامی از ابتدای فعالیت خود تا کنون در سطح اول سینمای ایران باقی مانده و توجه کارگردان‌هایی با علایق متفاوت محتوایی و ژانری را به خود جلب کند.

برای مثال او در فاصله کم‌تر از دو سال در آثاری همچون «خانه‌ای در خیابان چهل و یکم»، «ایتالیا ایتالیا»، «دارکوب» و «هزارپا» بازی کرد. فیلم‌هایی که به لحاظ اتمسفر و نوع پرسوناژ شباهتی با یکدیگر ندارند و همین موضوع به انرژی و توان ویژه یک بازیگر نیاز دارد. او علاوه بر اینکه برای بازی در «دارکوب» موفق شد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را به خانه ببرد، تا کنون بارها نیز برای آثار مختلف خود نامزد دریافت جوایز بسیاری شده است.

حضور بهرامی در فیلم‌ها و سریال‌هایی با گونه‌ها و ژانرهای متفاوت علاوه بر بروز روحیه تجربه گرا در او، به دغدغه‌مندی و اهمیت عالم بازیگری برای این بازیگر اشاره دارد.

سارا بهرامی بر خلاف بسیاری از بازیگران ترسی از گریم‌های عجیب و غریب و تغییر چهره خود ندارد و با موضوع نقش پردازی به مثابه یک چالش هنری و تکنیکی مواجه می‌شود.

در کارنامه متنوع او چندین همکاری با کارگردانان فیلم اولی به چشم می‌خورد که البته هر یک برای او نتیجه‌ای مثبت به همراه داشته است و علاوه بر نمایان کردن بعد تازه‌ای از توانمندی این بازیگر، هوشمندی او در انتخاب نقش و ارزش بخشیدن به مختصات کیفی یک پروژه را ثابت می‌کند.

بهرامی در مجموعه‌های شبکه نمایش خانگی هم حضور چشم‌گیری دارد. آثاری که عموما به لحاظ ژانر و مضمون تفاوت چشم‌گیری با سریال‌های معمول ایرانی دارند. این روزها سریال «بازنده» با بازی او در حال پخش است. اثری در گونه کم‌تر تجربه شده جنایی و رازآلود که بهرامی تلاش کرده با درک ویژگی‌های بنیادین کاراکتر و به کارگیری نوعی رویکرد متعادل، حضوری گیرا و موثر داشته باشد.

او در انتخاب‌های خود و نوع ارائه هر نقش قابل پیش‌بینی نیست و انگار هر بار منتظر وجود چالشی تازه است. موضوعی که هر بار مخاطب جدی سینمای ایران را به تماشای فیلم‌ها و سریال‌های او ترغیب می‌کند.

محمدعرفان صدیقیان