به گزارش صبا به نقل از روابط عمومی نمایشگاه، نمایشگاه انفرادی عکس‌های غزاله طائب با عنوان «حیات کرانه» عصر جمعه ۱۱ آبان ماه در گالری ماهر باغ نگارستان افتتاح شد.

در این نمایشگاه، عکس‌های پرتره از کودکان و نوجوانان افغانستانی همراه با توضیح برای هر کدام از این عکس‌ها روی دیوار رفته است. عواید فروش این عکس‌ها برای امور خیریه و بچه‌های افغانستانی صرف خواهد شد.

در ساعات ابتدایی آغاز به کار این نمایشگاه، هنرمندانی همچون سروش محمدزاده، عاطفه محرابی، مرتضی امینی تبار، امیریل ارجمند، یاسمینا باهر، محمدصالح حجت‌الاسلامی و علی اصغری از آن بازدید کردند.

غزاله طائب درباره نمایشگاه «حیات کرانه» توضیح داد: ایده این نمایشگاه برای من حس همدلی بوده است که دلم می‌خواسته با بچه‌هایی داشته باشم که در ایران به دنیا آمدند اما هیچ‌وقت نتوانستند شناسنامه بگیرند و هویت رسمی ندارند و من چون خودم از سال‌های دور، روابط نزدیکی با کودکان افغانستانی داشتم، این حس دیده شدن را برای آنها رقم بزنم. چون این کودکان هویتی ندارند، انگار با زدن عکس‌شان روی دیوار یک گالری، هویت‌دار می‌شوند، حتی برای یک زمان کوتاه.

وی که از کودکان و نوجوانان مدارس خودگردان افغانستانی در تهران عکاسی کرده است، درباره کپشن عکس‌ها گفت: عکس‌ها دو سال قبل ثبت شده‌اند؛ بچه‌هایی که زیر عکس آنها کپشن دارد، بچه‌هایی هستند که دو سال متوالی در مدرسه بودند و تحصیل کردند اما برخی از عکس‌ها که کپشن ندارد، مربوط به بچه‌هایی است که از سرنوشت آنها خبری نداریم.

طائب درباره ظرفیت عکس پرتره برای انتقال پیام اصلی هنرمند بیان کرد: به اعتقاد من، «هنر» وظیفه دارد شخص هنرمند و سپس مخاطب را تکان دهد. اینکه پرتره با کادر بسته را انتخاب کردم، به این دلیل بود که اعتقاد دارم چشم آدم‌ها، سرچشمه روح‌شان است و مخاطبان هر چه بتوانند نزدیک‌تر ببینند، حس همدلی که در لحظه آن را احساس کردم، بیشتر به مخاطبانم انتقال می‌دهم. امید دارم شرایط برای آدم‌هایی که خیلی شبیه خودمان هستند، بهبود پیدا کند.

سروش محمدزاده کارگردان سینما، نگاه اول در مواجهه با نمایشگاه «حیات کرانه» را غم انگیز خواند و گفت: هر کجا اسم بچه‌ها می‌آید که عقبه جنگ، آوارگی و بی وطنی دارند، غم‌بار است. با توجه به شناخت ما از عقبه این بچه‌ها، وقتی با عکس‌ها مواجه شویم، ممکن است احساس ناخشنودی دست بدهد. از طرف دیگر جزئیاتی که در عکس‌ها موجود است، ممکن است قصه‌ای پشت عکس‌ها نباشد و معمولی تصور شوند اما وقتی همه در کنار هم قرار می‌گیرند و پازلی را تکمیل می‌کنند، تعریفی بزرگ از نوجوانانی می‌دهد که خواسته یا ناخواسته وطن طردشان کرده و اینجا احساس خوشایندی که باید در صورت یک کودک باشد، نمی‌بینیم.

وی تصریح کرد: غزاله طائب، جزئیاتی از صورت این بچه‌ها را ثبت کرده که وقتی در عکس‌ها دقت می‌شود، می‌توان قصه هر کدام را حدس بزنیم یا حداقل احساس کنیم.

امیریل ارجمند بازیگر سینما و تلویزیون نیز که با فرزندش در حال بازدید از نمایشگاه بود، در پاسخ به اینکه چرا برای بازدید از «حیات کرانه» آمده است، توضیح داد: از دغدغه‌های اجتماعی غزاله طائب اطلاع دارم و با توجه به اینکه در زمانه‌ای هستیم که حضور اتباع افغانستانی در ایران کمی سخت شده است، این نمایشگاه اشارت معکوسی به این موضوع بود. چقدر خوب که عکس‌ها هر کدام توضیح دارند و می‌شود حس بچه‌ها را احساس کرد و متوجه شدم که این بچه‌ها عاشق ایران هستند.

عاطفه محرابی کارگردان و بازیگر نیز درباره این نمایشگاه گفت: به نظر من هر فریم از این عکس‌ها، مثل سینماست یعنی اینطور نیست که تنها یک عکس باشد، چون آن‌قدر در چشم‌های این بچه‌ها حس و حال و نگاهشان عمیق است، به ویژه برای من که مادر هستم، احساس می‌کنم این عکس‌ها کلی حرف برای شنیدن دارند و به راحتی نمی‌توانم از کنارشان گذر کنم.

محمدصالح حجت‌الاسلامی مستندساز و فعال فرهنگی هم پس از بازدید از نمایشگاه آن را حرکتی در راستای پذیرش «دیگری» خواند و گفت: نکته مهم این نمایشگاه این است که هنرمند توریست فقر نیست و شأن انسانی سوژه‌هایش را با رفتاری همدلانه و مملو از احترام رعایت کرده و از «گدا گرافی» فاصله بسیار دارد. چنین کارهایی به ما یادآور می‌شود که در جامعه ما مانند همه جوامع کودکانی حضور دارند که سرشار از امید و آرزو هستند و باید به دید احترام و نوع دوستی به آنها نگریست اگرچه ممکن است تنش‌های اجتماعی‌ هم در مورد حضور مهاجرین وجود داشته باشد که باید مدیریت شود اما این ساحتی نیست که بخواهد مانع از درک متقابل مشکلات بشری شود و اصولاً نگاه هنر و هنرمند فارغ از چنین مسائلی است.

غزاله طائب در رشته گرافیک و سپس در مقطع فوق لیسانس عکاسی تحصیل کرده است و هم اکنون فعالیتش در حوزه عکاسی پرتره اجتماعی است و «حیات کرانه» اولین نمایشگاه انفرادی او محسوب می‌شود. این نمایشگاه تا روز ۱۵ آبان ماه در گالری ماهر واقع در باغ نگارستان برقرار است.