منوچهر اکبرلو نمایشنامهنویس، کارگردان و پژوهشگر در گفتوگو با خبرنگار تئاتر صبا، درباره شناخت موارد آسیبزا قشر تئاتر نوجوان و راهکارهای موجود برای جلوگیری آن و سردرگمیهای موجود برای آفرینشگران فرهنگی گروه سنی نوجوان گفت: دوره نوجوانی از آنجایی که دوره کوتاهی در زندگی هر انسان است و خیلی سریع متصل میشود به بزرگسالی و به همین دلیل افرادی که در حال گذر از این سنین هستند به طبع به ثبات نسبی در ویژگی های رفتاری و ذهنی نمیرسند، و حالا همین عدم ثبات در ذهن یک آفرینشگر هنری نیست وجود دارد که نمیداند با چه انسانی به طور دقیق سر و کار دارد که برای این افراد دست به خلق انواع آثار هنری بزند.
او افزود: نکته دیگری که از ویژگی های نوجوانان لازم است مورد توجه قرار گیرد، میل جهش به سنین جلوتر را دارند و همین نکته است که سبب میشود که نوجوانان تمایل به خواندن کتب جوانها و یا پوشیدن لباس هایی مرتبط با ردهی سنی جوان را دارند؛این عوامل کار هنرمندان را بسیار سخت میکند،زیرا هنگامی که قصد تولید اثر و یا آثار هنری را دارند که راستای نیاز ها،ویژگیها و خواسته های نوجوانان باشد دچار سردرگمی خواهند شد.
اکبرلو در ادامه درباره اختلاف نظرات متعدد در خصوص خوراک فرهنگی قشر نوجوان،خاطرنشان کرد: بعضی ها اساسا معتقدند که نباید نمایشهای ویژه مختص نوجوانان داشته باشیم بلکه باید آنهارا به شکلی پرورش دهیم که بتوانند به تماشای تئاتر بزرگسال بنشینند،همانطور که رمان ها و کتاب های تاریخی و یا مذهبی قشر بزرگسال توسط قشر نوجوان مطالعه شود اما بعضی افراد به نگاه تخصصیتری قائل هستند و بر این باورند که حتی نوجوانان دوره اول دبیرستان و دوره دوم دبیرستان باید خوراک فرهنگی مجزای داشته باشند و در نهایت اختلاف نظر در خصوص تولیدات فرهنگی و هنری برای گروه نوجوان بسیار وجود دارد و این کار هنرمند فعال در این حوزه را سخت میکند.
در ادامه این نمایشنامه نویس در مورد گامهای لازم جشنواره بینالمللی تئاتر کودک و نوجوان برای ارائه نسل کودکان و نوجوانان به تئاتر بدنه،تصریح کرد:قبل از هر چیزی تفکیک گروه های سنی یعنی خردسال،کودک و نوجوان که به درستی در دورههای اخیر جشنواره اتفاق افتاده است این مورد باید به همینگونه ادامه دار باشد و من به شخصه بسیار نگرانم که به دلیل کمبود بودجه در ادوار پیشرو دوباره ادغام گروه های سنی در جشنواره صورت گیرد و در صورت بروز این اتفاق علاوه برمشکل های متعدد،ما طیف بسیاری از مخاطبان را نیز از دست میدهیم زیرا که هیچ نوجوانی حاضر نیست در سالن اجرایی که نمایش کودک در آن نمایش داده میشود بنشیند و از آن نمایش لذت ببرد به این دلیل که سلیقه و مصائب این دو گروه سنی بسیار با همدیگر متفاوت است.
اکبرلو در بخش پایانی گفتوگو اذعان داشت: امیدوارم که این جشنواره بهانهای بشود که در شهرهایی که شاهد تولیدات انبوه نمایشی هستیم مانند مشهد،چناران،اصفهان و بسیاری شهرهای دیگر، تئاتر نوجوان نیز دسته منحصر به فردی داشته باشد بر اساس نیازها و خواستههای نسل نوجوان و این موضوع به قطع کمک کننده در بهبود گفتمان درون گروهی خانواده است.
There are no comments yet