این بازیگر که این روزها مشغول بازی در آخرین اجراهای نمایش «دایره گچی قفقازی» است، از حال و روز این روزهای تئاتر گفت و تاکید کرد که دولت باید حمایت خود را از این هنر افزایش بدهد.

او که از سال ۸۴ همکاری‌های متعددی با امیر دژاکام داشته است، درباره تجربه همکاری تازه خود با این کارگردان در نمایش «دایره گچی قفقازی» توضیح داد: از سال ۸۴ همکاری ما با نمایش «رویای خلیج فارس» آغاز شده و تا به امروز نمایش‌های متعددی با یکدیگر کار کرده‌ایم. آقای دژاکام، خود مدام در حال تجربه کردن است و تجربه همکاری با چنین آدمی زیباست.

کربلایی‌زاده در ارزیابی تجربه بازی خود در این اثر نمایشی گفت: همان گونه که در این نمایش نیز عنوان می‌شود، از قول بزرگی می‌گوییم راز موفقیت را نمی‌دانم ولی راز شکست، این است که بخواهی همه را راضی کنی. به همین دلیل ممکن است برخی از تماشاگران، این تجربه را دوست داشته باشند و برخی نه ولی خوشبختانه درصد بالایی از تماشاگران آن را دوست دارند.

این بازیگر درباره عقیده برخی از هنرمندان تئاتر مبنی بر تغییر سلیقه تماشاگران این هنر در چند سال گذشته گفت: متاسفانه به دلیل نبود نظارت و مدیریتی مطلوب و به دلیل پول‌های نادرستی که وارد تئاتر شده، آب زلال هنر نمایش، گل‌آلود شده است.

کربلایی‌زاده یادآوری کرد: متاسفانه از سال‌ها پیش بزرگان تئاتر این زنهار و خطر را هشدار می‌دادند که هر کسی می‌تواند مدیوم تئاتر را امتحان کند ولی تئاتر، درِ کوچکی دارد که برای ورود از آن باید کولونی زده و رخصتی گرفته شود که این رخصت گرفتن، به معنای کنترل کیفی است. همچنانکه گوته می‌گوید تئاتر همچون طناب برای بندبازان، افراد نالایق را بر روی خود راه نمی‌دهد. به امید روزی که صحنه همچون طناب بندبازان جرات راه رفتن را به افراد نالایق ندهد.

او اضافه کرد: متاسفانه می‌بینیم سلیقه مخاطب، به دلیل نبود نظارت و وجود بعضی از سالن‌های خصوصی به سمتی برده شده که می‌بایست حتما یک خواننده یا رپر یا چهره‌هایی که شاید آشنایی چندانی با فضای نمایش ندارد، وارد تئاتر شوند تا آن کار مورد توجه قرار بگیرد. به همین دلیل می‌بینیم کارهایی روی صحنه می‌رود که نه کارگردانش خیلی ریشه و رزومه دارد و نه بازیگرانش اما ممکن است همان کار، با اقبال عمومی هم رو به رو بشود.

این مدرس تئاتر با ابراز تاسف از ایجاد برخی مناسبات در فضای هنر نمایش در سال‌های اخیر توضیح داد: متاسفانه در سال‌های اخیر گاه می‌بینیم که کارگردانان تئاتر هم مانند کارگردانان سینما و تلویزیون، چون به دنبال حفظ تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار هستند و بازگشت سرمایه او برایشان مهم است، تن به همکاری با افرادی می‌دهند که با حضور آنان سالن را به هر قیمتی پر کنند ولو به قیمت اینکه نام و اعتبارشان تحت تاثیر قرار بگیرد.

او با یادآوری اینکه تئاتر به دلیل شرایط عمومی کشور ما هرگز در اولویت اصلی مردم نبوده است، افزود: هرچند در این سال‌ها شرایط تئاتر کمی بهتر شده ولی این شرایط توسط خود هنرمندان، مردم و بخش خصوصی ایجاد شده است. همچنان نمی‌بینیم که دولت و ارکان اصلی آن تلاشی بکنند که فضای نمایش در اولویت قرار بگیرد. متاسفانه برخی از گونه‌های مختلف نمایش، به دلیل غم نان، در این سال‌ها از بین رفته‌اند.

کربلایی‌زاده با تاکید بر تاثیر شرایط اقتصادی بر وضعیت تئاتر اضافه کرد: وقتی در شرایط اقتصادی خوبی نیستیم، تئاتر هم مستثنی از این نیست. ضمن اینکه تئاتر در هر مناسبت و اتفاقی جزو اولین جاهایی است که تعطیل می‌شود و این، شرایط آن را سخت‌تر هم می‌کند و هنرمندی که سال‌هاست در زمینه تئاتر کار کرده اگر بخواهد همچنان در این حوزه بماند و اگر اقبالش این باشد که در دنیای تصویر دیده نشده باشد، بسیار سخت بتواند در تئاتر حضور مستمر داشته باشد و این هنر حرفه او تلقی شود. در حالیکه در تمام دنیا شرایط عکس این است.

او با مقایسه شرایط تئاتر در کشورهای گوناگون افزود: در بسیاری از کشورهای پیشرفته از سوی مسئولان اصلی و سردمداران کشور با این عبارت رو به رو می‌شوید که به همان اندازه که غذای جسم هنرمندان را فراهم می‌کنیم، آنان غذای روح ما را تامین می‌کنند. بنابراین اگر به سلامت و بقای روح خود معتقدیم، باید بتوانیم نیازهای جسمانی هنرمندان را تامین کنیم تا آنان در فراغ بال و آرامش بتوانند غذای روح ما را تامین کنند. اما متاسفانه در این سال‌ها ندیده‌ایم که این موضوع خیلی دغدغه مسئولان ما باشد و برای آن برنامه‌ریزی کنند. به این معنا که هنرمندان از حمایت متفاوتی برخوردار شوند.

کربلایی‌زاده با تاکید بر ضرورت اختصاص یارانه دولتی به تئاتر خاطرنشان کرد: در تمام کشورها به بلیت تئاتر یارانه دولتی تعلق می‌گیرد که به تئاتر و تماشاگران کمک می‌کند. اما الان هزینه بلیت تئاتر به گونه‌ای است که اعضای یک خانواده نمی‌توانند با هم به تماشای یک اثر نمایشی بنشینند و اگر بخش دولتی نتواند به این حوزه ورود کند، شرایط خیلی سخت‌تر هم می‌شود.

او در عین حال با تاکید بر ویژگی‌های ذاتی تئاتر در طول سده‌های متمادی ادامه داد: معتقدم هنر ناب نمایش قرن‌هاست که راه خود را ادامه داده و مانند یک گیاهی که از دل سنگ، جوانه می‌زند، مانند آبی که سرانجام مسیر خود را پیدا می‌کند، می‌تواند به بقای یک جامعه کمک کند و جریان‌ساز شود و این هنر که هزاران سال است با وجود پیشرفت تکنولوژی به حیات خود ادامه داده و حتی بیشتر به آدم‌ها نزدیک شده، همچنان می‌تواند یکی از تاثیرگذارترین هنرها باشد بخصوص در عصر تکنولوژی.

کربلایی‌زاده توضیح داد: امروز هوش مصنوعی به جایی خواهد رسید که مطمئنم تا ۱۰ سال دیگر سالن‌های تئاتر مملو از جمعیت خواهد شد چون آدم‌ها دنبال یک چیز واقعی می‌گردند چراکه همه چیز مجازی و غیرواقعی خواهد شد و آن زمان است که خواهیم دید باز هم این تئاتر است که حال آدمیان را خوب می‌کند.

او در پایان گفت: امیدوارم برای گونه‌های مختلف نمایشی اتفاقات خوبی رقم بخورد و شاهد اجرای گونه‌های مختلف نمایشی باشیم که طیف‌های گوناگون تماشاگران از آن لذت ببرند.

نمایش «دایره گچی قفقازی» هر شب ساعت ۱۹ در تالار اصلی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می‌رود.

نشر اول: ایسنا