مهدیه مالکی/صبا؛ جواد رزاقی‌زاده به عنوان مدیر فیلمبرداری سال‌ها در پروژه‌های مختلف سینمای مشارکت داشته است که می‌توان به فیلمبرداری آثاری چون «آوانتاژ»، «لاوراتوار»، «مسروقه»، «مخدر کلاف سردرگم»، «خونه رو»، «تن‌ها»، «فقدان» و «سمفونی مرگ» اشاره کرد. وی همچنین آثاری از جمله فیلم کوتاه «۶۶ تا ۹۶»، فیلم کوتاه «سنگ»، مستند «رایحه فردوس»، ۲ قسمت مستند بلند با عنوان «شناسنامه» را کارگردانی کرده است و امسال با فیلم «آسانسور» در بخش مستند بلند هجدهمین جشنواره «سینماحقیقت» حضور دارد. فیلم «آسانسور» روایتی مستند از زندگی«محمد صابری» است. او که پس از ۱۳ سال کارتن خوابی و اعتیاد به جامعه برگشته است حالا وارد دنیای بازیگری شده و باید چالش‌های متعددی را از سر بگذراند. به بهانه حضور این فیلم در جشنواره «سینماحقیقت ۱۸» با جواد رزاقی‌زاده گفت‌وگویی انجام داده‌ایم.

جواد رزاقی‌زاده کارگردان مستند بلند «آسانسور» که تهیه‌کنندگی آن را محمد کارت برعهده دارد، درباره اهمیت ساخت فیلم‌های مستند گفت: مسئولین فرصت لازم برای حضور در برخی موقعیت‌ها را ندارند و فیلم های مستند- اجتماعی فرصتی است در راستای مسئولیت‌های آنها تا بیشتر با اتفاقات و واقعیت‌های جامعه و راهکاری رفع آن آشنا شده و به رسالت اجتماعی خود عمل کنند.

کارگردان مستند «آسانسور» درباره علت پرداختن به این موضوع گفت: من سالها به عنوان مدیرفیلمبرداری با کارگردان‌های مختلف همکاری کرده‌ام و مسائل اجتماعی همواره جزو دغدغه‌های ذهنی‌ام بوده است و پرداختن به این موضوع برای انجام رسالت خود و کاهش این بخش از دغدغه‌های ذهنی‌ام بود.

وی درباره چالش‌های پیش‌بینی نشده در ساخت این مستند خاطرنشان کرد: طبیعتا چالش‌های بسیاری در مسیر ساخت مستند خاصه با چنین سوژه‌ای وجود دارد چون با موقعیت‌های پیش‌بینی نشده‌ای رو به رو می‌شویم که قبلا در مورد آن فکر نشده است. برای مثال در یکی از لوکیشن‌ها سگ‌های وحشی به ما حمله کردند و یکی از آنها پای مرا گاز گرفت که بسیار آسیب دیدم ولی به ناچار با همان وضعیت به ساخت فیلم ادامه دادم.

رزاقی‌زاده در پاسخ به اینکه در ساخت این مستند چه لحظات تلخی داشتید تصریح کرد: اگرچه در پروسه تولید مستند اتفاقات تلخی رخ داد ولی سینما برای من آن قدر شیرین و جذاب است که مسیر را برایم هموار می کند و همچون مادری می‌ماند که برای فرزندش تلاش کرده و برای خوشحالی آن دشواری‌ها را تحمل می‌کند به عبارتی مسیر و پروسه تولید فیلم آن قدر شیرین است که تلخی‌های آن به چشمم نمی‌آید.

وی در پاسخ به اینکه این مستند چه تاثیراتی بر شما داشت یادآور شد: هدف این فیلم آن است که به مخاطب نشان دهد با تلاش می‌تواند به خواسته خود برسد و این فیلم اراده مرا برای دستیابی به هدف‌هایم قوی‌تر کرد چون مسیر همیشه مستقیم نیست و مسیر مستقیم موفقیت ویژه‌ای به همراه ندارد ولی انتهای مسیرهایی سخت، موفقیت است.

فیلمبردار و کارگردان مستند «آسانسور» در پاسخ به اینکه در ساخت این فیلم به هدف خود دست یافته‌اید یا خیر اظهار داشت: بله از این مستند صد در صد راضی هستم و خداوند در این مسیر خیلی به من کمک کرد و شب‌ها وقتی پلان‌ها را چک می‌کردم از سر ذوق و شوق اشک می‌ریختم چون اتفاقات کمک کننده‌ای در مسیر تولید فیلم رخ می‌داد و هیچ کاشکی در این فیلم برای من وجود ندارد چون صد خودم را در تولید این مستند گذاشتم.

رزاقی‌زاده درباره نحوه آشنایی با محمد صابری، سوژه اصلی مستند گفت: در جریان فیلمبرداری مستند «خونه رو» با محمد صابری یکی از کاراکترهای این فیلم آشنا شدم و زمانی که به پروژه «یاغی» دعوت شد، ایده ساخت این مستند در ذهن من شکل گرفت و موضوع ساخت این مستند را به او پیشنهاد دادم که خوشبختانه پذیرفت و انصافا در این مستند خیلی همراه بود. البته لحظاتی بود که کم می‌آورد که طبیعی بود ولی عشق و امید موجود در این فیلم به دلیل همراهی محمد صابری است. او در فرآیند تولید فیلم مستند «آسانسور»، به پروژه‌های دیگر معرفی شد که از آن جمله می‌توان به سریال «وحشی» هومن سیدی و فیلم «صدام» اشاره کرد. او همچنین در فیلم «تمساح خونی» به کارگردانی جواد عزتی نقش داشت و خدا را شکر که به واسطه فعالیت‌هایی که می‌کند، زندگی خوبی دارد.

وی درباره انتخاب اسم «آسانسور» برای این فیلم تصریح کرد: آسانسور نماد آدمی است که تلاش می‌کند تا طبقه اجتماعی‌اش را تغییر دهد و استقامت ما در بالا و پایین‌های زندگی موجب عبور ما از این سختی‌ها و تغییر طبقه اجتماعی ما می‌شود و هر انسانی می‌تواند با آسانسور به طبقه بالاتر رفته و پیاده شود و با همان آسانسور می‌توانیم نزول کنیم یا صعود کنیم که این به تصمیم و تلاش ما بستگی دارد.

رزاقی‌زاده در پاسخ به اینکه رویکرد اصلی شما در این فیلم چیست؟ خاطرنشان کرد: رسالت «آسانسور»، تاثیر بر خانواده‌ها و افراد درگیر اعتیاد است تا سختی‌های مسیر را راحت‌تر بپذیرند و از آن عبور کنند و بدانند که با تلاش و اراده می‌توانند از این آسیب رها شوند و جامعه نیز نگاه درستی به این افراد پیدا کند.

وی درباره مدت زمان تولید این مستند یادآورشد: پروسه تولید فیلم دو سال و نیم یعنی از سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۳ به طول انجامید.

این کارگردان مستند با اشاره به تهیه‌کنندگی محمد کارت مطرح کرد: همکاری من با محمد کارت از فیلم «آوانتاژ» به عنوان فیلمبردار شروع شد و این آشنایی قبلی موجب اعتماد ما در مسیر تولید شده و عاملی پیش برنده در این مسیر بوده است و قدردان حمایت‌های ایشان هستم.

وی تاکید کرد: احسان عیدانی تدوینگر و دستیار کارگردان این مستند خیلی در روند شکل‌گیری و تولید فیلم همراه و همدل بود،  گاهی حاصل جمع یک با یک می‌شود یازده و این اتفاقی بود که در همکاری من با احسان عیدانی رخ داد.

رزاقی‌زاده در پایان گفت: عشق به سینما در من پایانی ندارد و امیدوارم با ساخت فیلم‌هایم بتوانم تأثیرگذار باشم و رسالت و وظیفه انسانی خود را ادا کنم.