عرفان بیگی/ صبا؛ در مجموعه مقالات ۲۵ اقتباس برتر سینما در قسمت اول و

قسمت دوم از بازی‌های ویدئویی، هر بار دو اثر اقتباس شده از بازی‌های ویدئویی را معرفی و بررسی کردیم، با سومین قسمت، همراهِ صبا همراه باشید.

۲۱٫ فیلم Silent hill

• سال ساخت: ۲۰۰۶

• سازنده: Sony Pictures

خارج از مجموعه Resident Evil، هیچ فرنچایز ترسناک دیگری به اندازه Silent Hill در دنیای بازی‌های ویدئویی اعتبار ندارد. دو نسخه نخست این سری، همچنان جزو بهترین بازی‌های ترسناک تاریخ به شمار می‌روند. با دنیایی به شدت سینمایی و اتمسفریک که کمتر به اکشن و بیشتر به خلق حس وحشت خالص متکی است، Silent Hill از همان ابتدا گزینه‌ای ایده‌آل برای اقتباس سینمایی به نظر می‌رسید.

و در برخی جهات، همین‌طور هم شد. اگرچه فیلم در زمان اکران در سال ۲۰۰۶ با انتقادات زیادی مواجه شد، اما فیلم Silent Hill ساخته‌ی کریستف گانز، بهتر از چیزی است که تاریخ اینترنت به یاد می‌آورد. داستان فیلم حول محور «رز دا سیلوا» (با بازی رادا میچل) می‌چرخد، مادری که دخترش «شارون» دچار حملات شدید خوابگردی و کابوس‌های وحشتناک شده است. درمان پیشنهادی، البته، بردن او به شهر ارواح Silent Hill برای یافتن پاسخ است. شهری که مملو از مه غلیظ و تجلیات خون‌آلود است و آخرین جایی است که انسان می‌خواهد در آن حضور داشته باشد.

با وجود حضور ارواح و عناصر وحشت بدنی (Body Horror)، فیلم Silent Hill بیشتر بر جنبه‌های روان‌شناختی تمرکز دارد و همانند یک تریلر روانی عمل می‌کند که گاه به گاه با لحظات ترسناک شوکه می‌کند. از نظر فضاسازی و لحن، به خوبی وفادار به بازی‌هاست و با گذشت زمان، به عنوان یک فیلم ترسناک نیمه‌شبی قابل احترام از دهه ۲۰۰۰ دوباره مورد توجه قرار گرفته است. امیدواریم دنباله‌ی پیشِ رو، Return to Silent Hill، بتواند بر پایه‌ای که این فیلم بنا گذاشت، دنباله‌ای شایسته ارائه کند.

۲۰٫ فیلم Yakuza: Like a dragon

• سال ساخت: ۲۰۰۷

• سازنده: Toei Pictures

با نامی مانند Yakuza ممکن است انتظار داشته باشید که سری شبیه‌ساز جنایت سگا کاملاً متمرکز بر دنیای جنایت باشد، اما طرفداران این فرنچایز محبوب می‌دانند که جذابیت اصلی آن در لحن اغراق‌آمیز و اپرای صابونی عجیب و غریبش نهفته است. در حالی که اقتباس سال ۲۰۲۴ آمازون بیشتر به سمت روایت خشک مافیایی گرایش داشت، نسخه‌ی سینمایی ژاپنی سال ۲۰۰۷ به خوبی مأموریت خود را درک کرده بود. برای اقتباس از Yakuza باید عجیب فکر کرد؛ و هیچ‌کس بهتر از کارگردانی مثل تاکاشی میکه این کار را بلد نیست.

در ظاهر، داستان همچنان یک فیلم جنایی سرراست است و قهرمان بازی‌ها، «کازوما کیریو» (با بازی کازوکی کیتامورا)، را دنبال می‌کند؛ یک یاکوزای سابق که برای یک شب پر از هرج‌ومرج دوباره به دنیای زیرزمینی کشیده می‌شود. با ساختار داستانی «یک‌شبِ» کلاسیک که به تدریج به آشوبی تمام‌عیار منتهی می‌شود، و بازی کاریکاتورگونه‌ی «گورو کیشیتانی» در نقش آنتاگونیست مضحک بازی، «گورو ماجیما»، Yakuza: Like a Dragon بیشتر شبیه یک نسخه‌ی کم‌بودجه از فیلم‌های جنایی پرجنب‌وجوش دهه ۷۰ میلادی است. این فیلم هرگز به ارتفاعات دیوانه‌وار آثار نمادینی همچون Audition (۱۹۹۹) یا Ichi the Killer (۲۰۰۱) نمی‌رسد، اما به عنوان یک فیلم سرگرم‌کننده بی‌ادعا که انرژی جنون‌آمیز بازی‌ها را به تصویر می‌کشد، کار خود را به خوبی انجام می‌دهد.