مهدیه مالکی/صبا؛ پدرام پورامیری کارگردان دهه هفتادی فیلم سینمایی «صددام» که فیلم‌های اجتماعی خوبی در پرونده فیلمسازی‌اش دارد برای اولین بار ژانر کمدی را با صددام تجربه کرده است. دراین باره با این کارگردان جوان به گفت‌و‌گو نشستیم.

چرا در اولین تجربه فیلمسازی کمدی خود به سراغ «صد دام» رفتید و ژانر کمدی-سیاسی را انتخاب کردید؟
من چندین سال در حوزه اجتماعی علاوه بر نگارش فیلمنامه، فیلم هم ساختم که عموما تاثیرگذار بوده و مورد استقبال قرار گرفته و همواره درعرصه سینمای اجتماعی در حد توان و بضاعت خودمان علاوه بر خلق امید به عنوان عضوی از جامعه به دنبال نشان دادن مشکلات جامعه بودیم تا صدای نسل و جامعه خود باشیم تا نشان دادن این مشکلات موجب سازندگی و رفع آن شود.
فیلم «صددام» را به نیت کمدی سیاسی نساختم بلکه قصد بیان قصه‌، موقعیت و فضای بخشی از اتفاقات واقعی تاریخ معاصر ایران داشتم که مربوط به اوایل انقلاب بود بنابراین دغدغه من روایت بخشی از تاریخ ایران بود و قصدم ساخت کمدی با مولفه صرفا سیاسی نبود.

به عنوان نویسنده فیلم سینمایی «صددام» چگونه به سوژه داستان رسیدید؟ این سوژه به شما پیشنهاد شد یا طرح اولیه از خودتان بود؟
سوژه پیشنهادی نبود و ایده اولیه برای من، حسین دوماری و محمد کریمی بود و در نهایت خودم با رضا فخار و مشورت رضا عطاران مدت زیادی روی فیلمنامه کار کردیم.
این سوژه برای من که می خواستم اولین فیلم کمدی خود را بسازم جذاب و جالب بود چون قصه و موقعیت جالبی داشت و به این نتیجه رسیدیم که اگر موقعیت این داستان، کمدی باشد روایت بهتر و تاثیر بیشتری خواهد داشت.

به نظر شما تاثیرگذاری فیلم کمدی بیشتر است یا اجتماعی؟
به عقیده من اگر بتوانم مختصات جهان قصه‌ام را پیدا کنم و بفهمم که بهترین ژانر برای بیان آن مفهوم چیست و ژانر درست انتخاب شود، کمدی و اجتماعی هر دو تاثیرگذار خواهند بود و این تشخیص کارشناسی فیلمساز است که قصه در چه حوزه‌ای روایت کند ولی اگر ژانر درست انتخاب شود هر دو تاثیرگذار خواهند بود چون زبان درستی برای بیان داستان انتخاب شده و دچار لکنت نمی‌شود و با مخاطب ارتباط بی‌واسطه برقرار می‌کند.

برخی معتقدند که این فیلم برای رضا عطاران نوشته شده نظر شما دراینباره چیست؟
رضا عطاران در این فیلم نقش چند وجهی دارد چون هم نقش صددام و هم بدل او را بازی می‌کند ضمن اینکه اولین و آخرین گزینه من برای این نقش رضا عطاران بود و همین طور که قبلا گفتم اگر رضا عطاران این نقش را قبول نمی‌کرد، این فیلم اصلا ساخته نمی‌شد بنابراین ابتدا از حضور ایشان در این نقش مطمئن شدیم سپس طرح و فیلمنامه با حضورایشان نوشته شد ضمن اینکه آقای عطاران مشاور من دراین فیلم بودند و از تجربیات ایشان در ساخت فیلم بسیار استفاده کردم. ایشان دلسوز و خلاقانه، مرا در ساخت اولین فیلم کمدی‌ام همراهی کردند و من در این فیلم از آقای عطاران بسیار آموختم.

پس این نکته که گفته می‌شد برخی از شوخی‌ها با حضور رضا عطاران معنا یافته درست است؟
کمدین در یک فیلم کمدی بسیار تاثیرگذار است و می تواند لحظات رو بسازد و خنده را بر لبان تماشاگر بنشاند.

با توجه به اینکه پریناز ایزدیار تاکنون نقش کمدی بازی نکرده بودند چگونه برای این نقش به ایشان رسیدید؟
گرچه ایشان اولین نقش کمدی خود را ایفا کردند و ما تا به حال پرینازایزدیار را در نقش کمدی ندیده بودیم ولی دلیل انتخاب ایشان توانایی‌اش در حوزه بازیگری بود چون یک بازیگر هوشمند و توانا می‌تواند در نقش‌های متفاوتی بازی کند البته برای خانم ایزدیار نیز بازی در نقش کمدی جالب و جذاب بود.

انتخاب بازیگران چه نکاتی در اولویت شما بود؟
ما در انتخاب بازیگران این نکته را مدنظر داشتیم که شمایل این کاراکترها به کدام بازیگر نزدیک‌تر است و کدام بازیگر به درستی می‌تواند این نقش را بازی کند ضمن اینکه بازیگر نیز باید نقش را دوست داشته و با آن زندگی کند تا بتواند آن را به درستی ایفا کند و یک تعامل دوطرفه میان انتخاب کارگردان و بازیگر وجود دارد.

شما و آقای دوماری با توجه به همکاری‌های گذشته خود، برای اولین بار فیلم کمدی ساختید، چه شد که به صورت همزمان فیلم کمدی ساختید؟

این مسئله واقعا خیلی اتفاقی پیش آمد و برای خودمان نیز جالب و بامزه بود البته درباره فیلم‌ها با هم صحبت و مشورت می‌کردیم ضمن اینکه حسین دوماری «کوکتل مولوتف» را یک سال قبل از «صددام» ساخته بود ولی این همزمانی برای ما نیز جالب بود.

چرا در ساخت این فیلم‌های کمدی با هم همکاری نکردید؟
من و حسین دوماری بعد از «یادگارجنوب» تصمیم گرفتیم که هر کدام مستقل کار کنیم.

هر نویسنده و کارگردان از ساخت فیلم هدفی دارد، هدف شما از ساخت فیلم سینمایی «صددام» چه بود؟
هدف فیلم را کارگردان نباید بگوید بلکه مخاطب باید با تماشای فیلم هدف آن را درک کند و من تلاش کردم که خیلی روان، سلیس، دلنشین و صمیمی این حرف را در فیلم برای مخاطب بیان کنم و امیدوارم که مخاطب آن را دریافت کرده باشد و بتواند با آن همزادپنداری کند.

اکنون که فیلم در سینما درحال اکران است واکنش مخاطبان به فیلم چگونه بوده است؟
واکنش مخاطبان به فیلم با توجه به دیده‌ها و شنیده‌های من خیلی خوب و راضی است و با حال خوبی از سالن خارج می‌شود.

حال خوب مخاطب از تماشای فیلم به خاطر بازی بازیگران است یا موضوع فیلم یا هردو؟
این موارد در فیلم جدا از هم نیست؛ بازی، متن، فیلمبرداری، فضاسازی و اتمسفر کل فیلم، باید در کنار هم آنقدر خوب باشد که موجب حال خوب مخاطب شود.