به گزارش صبا، حمیدرضا مدقق استاد دانشگاه، روزنامه‌نگار درباره ارتباط روابط عمومی با روزنامه‌نگاری گفت: از نظر علمی روابط عمومی و روزنامه نگاری هر دو زیرمجموعه علوم ارتباطات و علم ارتباطات قرار دارند و وجه مشترک آن‌ها این است که هر دو یک حوزه یا سپهر بالا دستی مشترک دارند و هر دو در شاخه‌هایی از علم ارتباطات محسوب می‌شوند و از نظر علمی تقریبا به شکل مشترک با هم مورد مطالعه و پژوهش قرار می‌گیرند.

وی ادامه داد: وقتی کتاب‌های روزنامه‌نگاری را نگاه کنیم بی‌تردید اشاره‌های زیادی به روابط عمومی دارد و برعکس خیلی از کتاب‌ها و منابع درسی و دانشگاهی روابط عمومی بدون اشاره به روزنامه نگاری پیش نمی‌رود. در دانشگاه‌های خودمان دانشجویانی که در رشته روابط عمومی درس می‌خوانند، چند واحد روزنامه نگاری و حتی روزنامه نگاری تخصصی دارند و برعکس باز دانشجویان رشته روزنامه نگاری با مباحث روابط عمومی آشنا می‌شوند. بسیاری از درس‌ها هم چه در دانشگاه ایران و چه در دانشگاه‌های خارج از کشور مشترک است. مثل آشنایی با حوزه صدا و تصویر که برای روابط عمومی و هم برای روزنامه نگاری کاربرد دارد. به لحاظ عملی این‌ها در خدمت همدیگر هستند یعنی روزنامه نگاری و روزنامه نگاران وقتی بخواهند کار خبر و اطلاع رسانی را سریع‌تر و دقیق‌تر انجام بدهند قطعا از مسیر روابط عمومی است و باز روابط عمومی‌ها برای اینکه بتوانند آنچه مدنظرشان است را اطلاع رسانی کنند، از دیرباز به روزنامه نگاران حوزه‌های مکتوب، صوتی، تصویری و آنلاین متوسل بودند.

این استاد دانشگاه درباره تغییرات حوزه روابط عمومی توضیح داد: در کشور ما روابط عمومی به لحاظ مقایسه با روزنامه نگاری علم جدیدتری به حساب می‌آید. رشته روابط عمومی بعد از انقلاب مجدد به راه افتاد. در یک مقطعی رشته تعطیل شده بود و بعد از انقلاب مجدداً راه‌اندازی شد و در سال‌های اخیر، تقریباً از نیمه‌های دهه ۶۰ به بعد مورد توجه قرار گرفته و خیلی گسترش پیدا کرده است. در یک سال‌هایی وقتی به عقب برمی‌گردیم به ویژه مثلاً دهه‌های ۳۰ و ۴۰ را وقتی نگاه می‌کنیم روابط عمومی با این عنوان روابط عمومی خیلی شناخته شده نیست و بعد از انقلاب با گسترش و توجه بیشتری روبرو شد و رشد بیشتری هم کرد.

وی ادامه داد: در حال حاضر هم روابط عمومی جدی تر شده است و افراد کارآمدتر و با آشنایی بیشتر به این حوزه وارد شده و مسئولیت روابط عمومی ها را برعهده گرفتند. روابط عمومی از این شکلی که فقط بریده‌های روزنامه را جمع کند و مساله را طبقه‌بندی کرده یا در آلبوم قرار بدهد یا مثلاً فقط کار آن در حوزه عکس باشد، خارج شده است و الان می‌بینیم دیگر تقریباً هیچ نهاد خصوصی یا دولتی وجود ندارد که فردی را به عنوان روابط عمومی یا بخشی را به عنوان روابط عمومی نداشته باشد. چنین چیزی اهمیت این حوزه را می‌رساند.

مدقق در بخش دیگری از صحبت های خود افزود: در سال‌های اخیر دیدیم که رشته‌ای مربوط به آن تاسیس شد. الان مثلاً در دانشگاه علامه طباطبایی فارغ التحصیلانی داریم که در این حوزه درس خوانده و در این رشته دانش آموخته می‌شوند. به این دلیل می‌توانیم بگوییم جزو آن دسته از رشته‌هایی است که تقریباً از  ۳۵ سال قبل به این طرف، چه در حوزه آموزشی و دانشگاهی و در حوزه عملی رو به پیشرفت بوده و دیگر کم کم برای عموم مردم هم شناخته شده است.

این روزنامه‌نگار و منتقد در پاسخ به این پرسش که فناوری‌های جدید چه تاثیری بر روابط عمومی دارند، مطرح کرد: فناوری‌های جدید مثل خود شاخه روزنامه نگاری کار روابط عمومی را تسهیل کردند. فناوری‌های جدید به ویژه فضای مجازی باعث شدند که روابط عمومی به شکل جدی‌تری وارد حوزه‌هایی مانند صدا و تصویر متحرک شود. خیلی از روابط عمومی‌ها خود عهده داره تولید فیلم، ویدیو و پادکست هستند و حتی به کمک فناوری‌های روز توانستند وابستگی خود به رسانه‌ها و حوزه روزنامه نگاری را کمتر کنند چرا که حالا دیگر خود امکان انتشار در حد گسترده یا دست کم در فضای مجازی را دارند و شاید نیازی ندارند که منتظر بمانند تا مثلاً یک روزنامه یا رادیو تلویزیون خبرهای آن‌ها را منتشر کنند. این یک مدل استقلال پیدا کردن است. به شکل خلاصه اگر بخواهم بگویم، فناوری های جدید یک مدل استقلال و سرعت عمل و امکانات بیشتری برای عملی کردن نظرها و دیدگاه‌ها در اختیار روابط عمومی قرار داده است.

حمیدرضا مدقق در پایان درباره پیش‌بینی خود از آینده این حوزه گفت: حوزه روزنامه نگاری و سایر بخش‌های علوم ارتباطات ممکن است متاثر از بحث هوش مصنوعی شود و احتمال دارد که خواه ناخواه مثلاً با یک سری تعدیل نیروهای انسانی مواجه شویم. ممکن است شاهد نوآوری‌هایی در این حوزه باشیم و به مدد هوش مصنوعی احتمال دارد که روابط عمومی با استفاده از این فناوری‌ها بتواند اطلاعات را به شکل دقیق‌تر و شسته رفته تر رسانه‌ای و منتشر کند یا حتی امکان مثلاً تولید ویدیوهای خیلی بهتر و امکان پژوهش‌های دقیق‌تر داشته باشند.