مهدیه مالکی/صبا؛ ارسطو خوش رزم، بازیگر سینما و تلویزیون که با دو فیلم صبح اعدام و بازی‌خونی در جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت حضور دارد از کیفیت برگزاری این جشنواره، نقش‌آفرینی در این دو فیلم و انتخاب‌‌هایش در سینما به خبرنگار صبا می‌گوید.

سطح کیفی جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت را چطور ارزیابی می‌کنید؟
به نظرم جشنواره می‌توانست از لحاظ موضوع رسانه‌ای و اخبار و تبلیغات بهتر عمل کند به طوری که خود من چند روز پیش طی تماسی برای اکران دو فیلم صبح اعدام و بازی‌خونی از برگزاری این جشنواره با خبر شدم و بعد از آن سایت جشنواره را سرچ کرده و از فیلم‌ها و بخش‌های جشنواره مطلع شدم، اگر این جشنواره را با جشنواره فجر که مهمترین جشنواره فیلم کشور است مقایسه کنیم متوجه می‌شویم که افراد از یک سال قبل برای جشنواره آماده می‌شوند، خبر فیلم‌هایی که برای جشنواره آماده می‌شوند اعلام می‌شود، خبر فیلم‌های ارسالی و فیلم‌هایی که به جشنواره راه پیدا کرده‌اند اعلام می‌شود. حول محور این موضوعات خبررسانی و گمانه‌زنی می‌شود ولی درباره جشنواره مقاومت هیچ‌کدام از این اتفاقات رخ نداده و خبرهای محدودی از این جشنواره وجود داشت و زمانی که به خانه جشنواره مقاومت آمدم متوجه این امکانات و سالن‌های نمایش آن شدم. در دنیایی که تبلیغات حرف اول را می‌زند باید اطلاع‌رسانی خوب و تبلیغات بهتری انجام می‌شد تا مخاطبان بیشتری جذب جشنواره شوند، بنابراین برای تاثیرگذاری و بهره‌برداری بیشتر باید تبلیغات بیشتر و قوی‌تری صورت می‌گرفت.

بازی در کدامیک از دو فیلمی که در جشنواره به نمایش درآمد را بیشتر دوست داشتید؟
نقش‌های من در این دو فیلم کاملا متفاوت است البته همکاری با بهروز افخمی که از بهترین فیلمسازان بعد از انقلاب هستند تجربه‌ای بسیار دلنشین بود که حاصل این همکاری لذت بخش برای من، سیمرغ بهترین بازیگری جشنواره فیلم فجر ۴۲ بود ولی من هر دو نقش را خیلی دوست دارم و برای هر دو بسیار زحمت کشیدم، فکر می‌کنم که «بازی خونی» و یک سری از فیلم‌هایی که در جشنواره فیلم فجر۴۳ به نمایش درآمد قربانی یک سیاست اشتباه در جشنواره شد و عملا فیلم‌هایی همچون بازی خونی، خدای جنگ و صیاد گویی از داوری بیرون گذاشته شدند، به نظرم دراین باره کم لطفی صورت گرفت، می‌خواستند جشنواره به شکل متفاوتی برگزارشود ولی در این زمینه خیلی هم موفق نبودند. جشنواره باید روال خود را طی کند، هنرمندان از هر طیف و نگاهی حضور پیدا کرده و داوری بی‌غرضی انجام شود و در نهایت این مردم هستند که قضاوت می‌کنند چه فیلمی را دوست داشتند، جشنواره نباید قربانی سیاست‌گذاری‌ها شود به طوری که پس از پایان چهارسال هر دولت گویی سیاست‌های سینمایی کشور هم دستخوش تغییرهای گسترده‌ای می‌شود در حالی که این رویه درست نیست؛ سینما سینماست و برای مردم است، همان‌قدر که مردم از فیلم‌های ژانر کمدی استقبال می‌کنند وگیشه سینما را در دست می‌گیرند فیلم‌هایی همچون آژانس شیشه‌ای و … هم درزمان خودشان مورد استقبال قرار گرفته‌اند و این نشان می‌دهد مردم فیلم خوب را در هر ژانری حتی در ژانر مقاومت تشخیص می‌دهند و از آن استقبال می کنند.
در نهایت باید فضا را باز بگذاریم و اجازه دهیم فیلمساز از هر قشری فیلم خود را بسازد، سینمای ارگانی جای خودش را دارد ولی به سینمای مستقل نیز باید توجه شود، سینمای اجتماعی ما درجه یک است و باید فضای ساخت چنین فیلم های در داخل کشور برای فیلمساز محیا شود درحالی که متاسفانه گیشه سینمای کشور را فیلم‌های کمدی گرفته‌اند برای اینکه اجازه نمی‌دهیم فیلم اجتماعی خوب تولید شود و اگر فضای مناسب برای تولید فیلم‌های اجتماعی فراهم شود قطعا فیلم‌های اجتماعی نیز همچون گذشته مورد استقبال مردم قرار خواهند گرفت.

درباره دو فیلم «صبح اعدام» و «بازی خونی» بیشتر توضیح دهید؟
هر دو فیلم درباره وقایع تاریخی کشور ساخته شده، فیلم «صبح اعدام» درباره پیامدهای قیام ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ است و بازی خونی درباره ماجرای آمل در سال ۱۳۶۰ است؛ هردو فیلم درباره سوژه‌هایی بکر و نابی است که تاکنون کمتر به آن پرداخته شده و مردم درباره آنها اطلاع زیادی ندارند خصوصا موضوع غائله آمل که در فیلم بازی خونی به آن پرداخته شده؛ در نهایت برای ما که در حوزه سینما و تئاتر فعالیت می‌کنیم بازخورد و نظر مردم و مخاطبین مهم است.

به بازی در چنین نقش‌های تاریخی علاقمند هستید؟
به عنوان یک بازیگر هر ژانر و نقشی را که می‌پذیرم با علاقه بازی می‌کنم ولی سعی می‌کنم در انتخاب‌هایم سخت‌گیر باشم؛ بااینکه در این سال‌ها نقش‌های مختلفی بازی کردم و یکی از معتبرترین جوایز این حرفه را دریافت کردم، جذابیت بازیگری برای من بیشتر از قبل شده، اهداف بزرگتری خواهم داشت و میزان دستمزد صرفا دلیل قبول کردن نقش برای من نبوده و نیست و نخواهد بود؛ هنوز دوست دارم در بازیگری به چالش کشیده شوم، نقش‌های سخت‌تری بازی کنم، با کارگردان‌های سخت‌گیر کار کنم چون بازیگری در هر حوزه‌ای برای من با اهمیت است.

آیا به بازی در نقش‌هایی که به چالش کشیده می‌شوید علاقه‌مند هستید؟
قطعا همین طور است هنوز دوست دارم در بازیگری به چالش کشیده شوم، نقش‌های سخت بازی کنم، با کارگردان‌های سخت‌گیرکارکنم چون بازیگری در هر حوزه‌ای برای من با اهمیت است.

اکنون بعد از دریافت سیمرغ چه چیزی موجب می‌شود نقشی را بپذیرید؟
برای من کوتاهی و بلندی نقش اهمیت ندارد بلکه ظرفیت نقش برایم مهم است، اینکه آن نقش چقدر مرا به چالش کشیده و توانایی‌هایی از من بروز ‌می‌دهد که تاکنون کمتر به آن پرداخته‌ام و در نهایت فیلمنامه، کارگردان و عوامل پشت صحنه برای من مهم است چون نتیجه فیلم حاصل یک کارگروهی است و یک گروه خوب می تواند یک محصول خوب تولید کند؛ صرف اینکه فقط بازیگر، کارگردان و فیلمبردار خوب باشد موجب تولید یک اثر خوب نخواهد شد و یک گروه خوب و درجه یک، حتما یک محصول درجه یک تولید خواهد کرد.

در طی این ۲۱ سال کدام یک از نقش‌های خود را بیشتر دوست داشتید؟
نقش «حاج اسماعیل» در صبح اعدام هنوز برای من دوست داشتنی است گرچه یکی از سخت‌ترین نقش‌هایم بوده؛ همکاری با آقای افخمی از سخت‌ترین و آسان‌ترین همکاری‌های من بوده است سخت از این بابت که کارگردان بسیار حرفه‌ای است و به بازیگری، سینما و همه ارکان فیلمسازی اشراف کامل دارد و راضی کردن چنین کارگردانی کار بسیار سختی است و در عین حال آنقدر ایشان مسلط هستند و مسیر را برای بازیگر هموار می‌کنند که موجب آرامش بازیگر می‌شود و شاید کارنامه بازیگری من به قبل از بازی در صبح اعدام و بعد از آن تقسیم می‌شود.