رامتین خداپناهی بازیگر سینما و تلویزیون در گفتگو با خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری صبا درباره دلیل پرمخاطب بودن سریال «بانوی عمارت» در زمان پخش و همچنین استقبال از آن در این شب ها که از شبکه آیفیلم روی آنتن است، توضیح داد: دلایل جذابیت یک کار در ابتدا فیلمنامه پرقدرت آن است. یک فیلمنامه خوب باید با اجرای خوب همراه شود که عناصر زیادی در آن دخیل هستند که در ابتدا کارگردان و سپس طراحان صحنه، بازیگران، گریم خوب و… هستند. کار در سینما و تلویزیون یک کار گروهی است و یکی از دلایل اینکه ما در این سرزمین از هنر سینما مقداری عقب مانده ایم این است که دانش ما درباره سینما دانش ۳۰ تا ۴۰ سال پیش است که پاسخگوی نسل فعلی و معیارهای ذهنی آنها نیست.
وی ادامه داد: اگر بخواهیم بینابین این موضوع را رعایت کنیم به صحبت اولیه من بازمی گردیم که یک سریال اگر مخاطب پیدا میکند و دیده میشود حاصل یک فیلمنامه خوب و جذاب با امکانات موجود و کارگردانی و عواملی که نام بردم، است و تلاش تیم «بانوی عمارت» نیز به گونه ای بود که این اتفاق بیفتد.
بازیگر «بانوی عمارت» تاکید کرد: احسان جوانمرد به عنوان فیلمنامه نویس حدود پنج سال تحقیق و مطالعه داشته است. همچنین در هنر اجرا عزیزالله حمیدنژاد را داشتیم که جزو کارگردانهای صاحب فکر و اندیشه است و بررسی کارنامه سینمایی او گویای این موضوع است. با اینکه «بانوی عمارت» دومین کار تلویزیونی حمیدنژاد بود ولی من زمانی که به عنوان بازیگر وارد گروه شدم به این نتیجه رسیدم که کارگردان این سریال بر تمام اتفاقاتی که رخ میدهد، واقف است و اگر نواقصی وجود داشت آنها را برطرف میکرد.
با ۲۵ درصد از ظرفیت مالی پروژههای تاریخی کار کردیم
خداپناهی افزود: عوامل دیگر نیز با امکانات موجود تلاش کردند بهترینِ خود را به نمایش بگذارند. در سال های گذشته ما کارهایی مثل «بانوی عمارت» نداشتیم و این سریال با ۲۵ درصد از ظرفیت مالی پروژههای تاریخی کار شد. اگر می خواستیم قدم به قدم و با وسواس کار کنیم شاید حدود سه سال زمان میبرد.
وی با اشاره به اینکه هر مردمی نیاز به گذشته خود دارد و همواره این نیاز در بشر وجود دارد که بین اکنون و تاریخ خود پل بزند، اظهار کرد: چه تاریخی که مورد نکوهش باشد و اسراری را در خود حمل کند و چه آن تاریخی که پر از شاخصههای قدرت است هر دو نیاز به کشف و کنکاش و تحقیق و پژوهش دارد. بخشی از این تحقیق و پژوهش به طور طبیعی در آثار نوشتاری و تاریخی قابل پیگیری و مطالعه است و بخشی دیگر در قالب درام، نمایش، نمایشنامه و فیلمنامه.
«بانوی عمارت» از جهتگیریهای سیاسی دور بود
بازیگر «بانوی عمارت» ادامه داد: ما باید از تاریخ خود مراقب و محافظت کنیم و در بهترین شکل ممکن خارج از جهتگیری های سیاسی تاریخ را عرضه کنیم و قضاوت را برعهده مردم بگذاریم و اجازه دهیم نسل ها خود قضاوت کنند چه در برابر رشد قدرت در عصر دانش و چه ضعف هایی که سیاستمداران در هر دوره ای داشتند. یکی از دلایل جذابیت «بانوی عمارت» برای مخاطب همین بوده است و جزو معدود کارهای تاریخی است که هیچ گونه تبلیغات و جانبداری سیاسی ندارد. این سریال یک ملودرام عاشقانه ای است که آرام زیر پوست یک دوره تاریخی که به طور عمومی قاجار و به طور خاص حکومت ناصر الدین شاه است، می خزد و همانی را که هست، نشان می دهد.
خداپناهی با بیان اینکه یک تیم بسیار خوب پشت «بانوی عمارت» بوده است، مطرح کرد: این کار دو یا سه بار به دلیل مشکلات مالی متوقف شد اما همه دوستان متعصابه پای کار ایستادند. همه عوامل با عشق کار کردند و تلاش کردند با کمترین امکانات یک کار آبرومند به مخاطبان عرضه کنند. سال ها بود برای من بازیگر همچنین اتفاقی نیفتاده بود و از بازی در این سریال بسیار لذت بردم.
وی درباره فاز دوم این سریال نیز گفت: چند وقت پیش که یک صحبتی با عوامل داشتم، گفتند نقش «میرزا اسد» که من آن را ایفا کردم در فاز دوم این سریال هست اما نمی دانم بعدا چه اتفاقی رخ میدهد. امیدوارم باز هم همان تیم گذشته با کارگردانی عزیزالله حمیدنژاد این مجموعه را کار کنند.
کلاهبرداری فرهنگی در سینما و تلویزیون
این بازیگر در پاسخ به این پرسش که چرا بعد از سریال «بانوی عمارت» در تلویزیون فعالیت نداشته است، تشریح کرد: من به عنوان کسی که ۲۰ سال است در این حوزه مشغول هستم، میگویم در این آشفته بازار انتخاب یک نقش کار سختی است. پیشنهادهایی در سینما و تلویزیون داشتم اما فیلمنامه ها همه بی کیفیت بودند. در یک دوره ای مثلا دهه ۸۰ با یک فیلمنامه متوسط هم کار میکردم تا خودم را عرضه کنم اما واقعیت ماجرا این است که الان برایم جذاب نیست و به این نتیجه رسیدم اگر دو فیلم یا یک سریال در سال بازی کنم کارنامه کاری ام را با کارهای نامناسب پر کرده ام و فایده ای ندارد. ما مثل برخی ها پول های میلیاردی و چند صدمیلیونی هم نمیگیریم که بخواهیم برای آن کار کنیم. اگر فیلمنامه خوبی پیشنهاد شود و احساس رضایت کنم پاسخ آری به آن میدهم.
خداپناهی با اشاره به اینکه معیارهای برخی کارگردان و تهیهکنندگان برای ساخت یک کار مشخص نیست، مطرح کرد: شاخصههای فرهنگی برای انجام یک کار سینمایی یا تلویزیونی کمرنگ شده است و بیشتر به سمت جمع آوری ثروت از کنار رسانه و کلاهبرداری فرهنگی در سینما و تلویزیون رفته است. این موج در تئاتر هم حدود دو سال است که راه افتاده است. در چنین شرایطی کسانی که کورسویی از دانش و خرد نسبت به حرفه ای که در آن کار کرده اند، دارند طبیعتا مجبور به انزوا و گوشه نشینی میشوند و در درازمدت صدماتی جبران ناپذیر به رشد فکری، دانش و خرد جامعه خواهد زد.
برای بازی در «بانوی عمارت» از دیالوگهای «هزار دستان» کمک گرفتم
وی با اشاره به اینکه «بانوی عمارت» آخرین کار تلویزیونی است که دیده، مطرح کرد: من خیلی تلویزیون نگاه نمیکنم و نمیدانم سریال هایی که ساخته میشوند در چه سطح کیفیتی هستند. زمانی بود که من در سینما فیلم خودم را انتخاب می کردم و به تماشای آن مینشستم. «طعم گیلاس» عباس کیارستمی، «هامون» داریوش مهرجویی و کارهای ناصر تقوایی نمونههایی از این فیلمها است. حتی زمانی که از من می پرسند چرا سینما نمیروم، میگویم اینها فیلم های مورد پسند من نیست.
بازیگر «بانوی عمارت» افزود: کار من این نیست که هر چه فیلم و سریال ساخته میشود، ببینم چه بسا آن سریال هم سریال من نیست پس به تماشای سریالی مینشینم که از آن لذت ببرم. من هنوز «هزاردستان» را میبینم و شاید باورتان نشود در زمانی که سریال «بانوی عمارت» را کار میکردم، این سریال را میدیدم. یکی از کارهایی که به من در ریتم و تمپو دیالوگ گویی کمک میکرد دیدن همین سریال بود. من هنوز از دیدن سریالهایی همچون «سربداران» و «دایی جان ناپلئون» لذت می برم اما در حال حاضر چه سریالهایی برای تلویزیون ساخته میشود که آنها را ببینم؟
با فیلم خوب میتوان پولدار شد
خداپناهی همچنین اظهار کرد: در سریالهای امروز کاراکترها پردازش درست ندارند. در حال حاضر تلویزیون برای من به عنوان مخاطب چه سریالی میسازد؟ ما با پول نمی توانیم فیلم خوب بسازیم اما با فیلم خوب می توانیم پولدار شویم. اینکه یک کار بسازیم و بعد آن وضع مان خوب شود و رها کنیم روند غلطی است که حالا زمان مانده تا تاوان آن را پس بدهیم. چرا برخی از کارها مانند «هزاردستان»، «دایی جان ناپلئون» و… ماندگار هستند؟ ماندگاری آنها به دلیل داستان قوی و تیم پرقدرت است که مثل زمرد تراش خورده در رکابی می نشیند که از پیش تعیین شده است.
وی با اشاره به اینکه خود را فرزند تلویزیون میداند، در پایان گفت: من با تلویزیون بزرگ شدم و ۱۰ تا ۱۲ سریال مهم کار کرده ام، چرا نباید از جایی که در آن بزرگ شد ام مراقب و محافظت شود. کارگردانان و بازیگران دهه ۸۰ که در آن دهه برای تلویزیون تاوان داده اند، همه گوشه نشین شده و کسانی کار می کنند که در لابی ارتباطات هستند. به عنوان مثال چرا یک شبکه پرطرفدار باید به گِل بنشیند و مورد نفرت مردم واقع شود در حالی که کارهای پرقدرتی در این شبکه ساخته شده است. این مسایل ضربه بزرگی به تلویزیون میزند. ما خودمان تلویزیون را عمدا به رسانه ای تبدیل میکنیم که هیچ کس به آن علاقه نداشته باشد در حالی که بسیاری از افراد برای آن زحمت کشیده اند.
سپیده شریعت رضوی
انتهای پیام/
There are no comments yet