خبرگزاری صبا-پویا نبی: یکی از رمان های سرگرم کننده و در عین حال همخوان با احوال این روزهای ما که اتفاقا توانایی تغییر دیدگاه یاس آلود مخاطبانش را در این روزهای سخت دارد، رمان سترگ «ورونیکا تصمیم می گیرد بمیرد» نوشته پائولو کوئلیو است که احتمالا بسیاری از خوانندگان این یادداشت با آثار جاودانه او به ویژه دو رمان مهم و جریان ساز «کیمیاگر» و «مکتوب» آشنایی دارند.

کوئلیو این رمان را در سال ۱۹۹۸ منتشر کرد و داستان دختر جوانی به نام ورونیکا در اواخر دهه نود میلادی و در کشور تازه استقلال یافته اسلونی است که هیچ مشکلی در زندگی شخصی و حرفه ای خود ندارد اما در فصل اول داستان تصمیم می گیرد با خوردن چند قرص خواب آور قوی به زندگی خود پایان دهد اما در این هدف ناموفق است و زمانی که چشم باز می کند خود را در یک آسایشگاه روانی مجهز می یابد و از اینجا به بعد رابطه ورونیکا با برخی بیماران و پزشک ارشد آن تیمارستان هسته مرکزی رمان را شکل می دهد.

بیشتر بخوانید

«وداع»؛ اثری در ستایش انسانیت

«ورونیکا تصمیم می گیرد بمیرد» به مانند اغلب آثار پائولو کوئلیو در دو سطح موازی حرکت می کند، توامان هم دارد یک داستان عاشقانه را روایت می کند و در لایه زیرین به مباحث کلیدی چون مرگ، زندگی و عشق نگاهی ژرف می اندازد.

شاید بتوان پیام رمان را در این جمله خلاصه کرد: عقلانیت میان انبوهی از دیوانگان، اما پرسش کلیدی رمان در مورد زندگی آدمی است و اینکه اگر بداند چه زمانی این جهان را ترک می کند همچنان به زندگی مرسوم خود ادامه می دهد؟

نکته شایان توجه ترجمه بسیار دقیق و روان آقای آرش حجازی در برگردان فارسی این رمان عاشقانه است که بی تردید یکی از بهترین ترجمه های داستان فوق را مقابل چشم مخاطبان قرار می دهد.

در این ایام قرنطینه و عید که امسال قرابتی با نوروز همیشگی ندارد خواندن این رمان را به همه مخاطبان این یادداشت توصیه می کنم.

انتهای پیام/