به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری صبا، رادیو یکی از پرمخاطب‌ترین رسانه‌هایی است که به دلیل نفوذ و دربرگیری سالیان دراز است که به عنوان عضوی قدیمی در بیشتر خانواده‌ها پذیرفته شده است و این رسانه برای قشر قابل توجهی از افراد جامعه نیز همچنان جایگاه ویژه‌ خود را دارد. یکی از ویژگی‌های مهم این رسانه  دسترسی آسان به آن و توانمندی‌اش در پرکردن مناسب اوقات فراغت است.

این رسانه شنیداری سالهاست همدم بسیاری از مردم ایران به ویژه مردم تهران و یا دیگر شهر‌های پر جمعیت ایران است که زمان بسیاری را در خودروها و پشت ترافیک می گذرانند.

جالب است بدانید رادیو که در روزگاران گذشته، بالای طاقچه‌ خانه‌ها جا داشت و ده‌ها نفر را دور خود جمع می‌کرد، نخستین بار روز چهارم اردیبهشت سال ۱۳۱۹ و با اولین فرستنده رادیویی ایران در استودیوی کوچکی که اکنون در محل بی سیم به یادگار باقی است، افتتاح شد و به پخش برنامه‌هایی مانند اخبار، موسیقی ایرانی، موسیقی خارجی و گفتارهای ساده درباره کشاورزی، بهداشت، تاریخ، جغرافیا، ورزش،…پرداخت.

حال در آستانه ۸۰ سالگی رادیو به گفتگویی کوتاه با منوچهر والی زاده از پیشکسوتان پرآوازه هنر دوبله ایران که  سابقه بازیگری و گویندگی رادیو را در پرونده کاری خود دارد، پرداختیم که در ادامه می‌خوانید.

منوچهر والی زاده در ابتدا با اشاره به اینکه رادیو رسانه‌ای است که جذابیت خاصی دارد، بیان کرد: جذابیت رادیو بیشتر از نظر کسانی است که داخل رادیو کار می‌کنند. ۱۸ ساله بودم که در امتحان صدا قبول شدم اما به دلیل آنکه آن زمان متاسفانه معافیت سربازی نداشتم نتوانستم ادامه بدهم و کار کنم اما خوشبختانه کارگردانی در رادیو داشتیم با نام پرویز بهادر که  گاهی اوقات ما را به برنامه‌ نمایشی «کارگردان رادیو» که آن زمان ساعت ده دقیقه به دوازده پخش می‌شد، می برد و با ایشان همکاری می کردیم.

وی ادامه داد: سال‌ها گذشت و من گاهی اوقات رادیو می‌رفتم و می‌آمدم اما نه به صورت استخدامی. سال ۷۰ بود که مرحوم منوچهر نوذری، احمد شیشه گران و سعید توکل که خداوند حافظشان باشد برای برنامه نمایشی «صبح جمعه با شما» من را دعوت کردند و در این برنامه حدود ۱۱ سال همکاری کردیم.

دوبلور مجموعه «شرلوک هلمز» با اشاره به اینکه در حال حاضر ۲۱ سال است صبح‌های سه‌شنبه در رادیو پیام برنامه اجرا می‌کند، اظهار کرد: همه این مطالب را بیان کردم تا بگویم رادیو جاذبه ای دارد که خدا نکند آدم پای میکروفن بنشیند و صحبت کند. چنان آدم را جذب خود می‌کند که باعث شده من این همه سال را در رادیو مشغول کار باشم و این از افتخارات من است که سال‌هاست توانسته‌ام در رادیو کار کنم.

والی زاده افزود: همچنین از افتخارات من این است که در برنامه صبح‌های سه‌شنبه رادیو پیام حضور دارم، در خدمت مردم عزیزم هستم و با آن‌ها صحبت می‌کنم.

این دوبلور پیشکسوت همچنین گفت: جالب است بدانید که من خودم هم سن رادیو هستم. بنده متولد ۴ تیرماه ۱۳۱۹ و رادیو متولد ۴ اردیبهشت همان سال است و فقط دو ماه از من بزرگتر است. شاید همین مساله باعث شده من رادیو را بسیار دوست داشته باشم.

وی با اشاره به همکارانی که در رادیو داشته است، تاکید کرد: همکاران بسیار زیادی در رادیو داشته و دارم. یکی از یکی بهتر. آن‌هایی که رفته‌اند خداوند رحمتشان کند و آن‌هایی که هستند همیشه سلامت باشند. به هر حال همیشه برایم جذاب بوده است. رادیو همیشگی است و هیچ وقت قطع نمی‌شود و برنامه‌هایش لنگ نخواهد ماند.

این گوینده رادیو ادامه داد: یک عده آلوده رادیو شده‌اند. زمانی که پشت میکروفن رادیو بنشینید بعد از آنکه صدای خود را بشنوید و یا صدایتان شنیده شود و مورد تشویق قرار بگیرد آن قدر جذاب است که قابل تصور نیست.

ولی زاده با اشاره  به دستمزدهای رادیو بیان کرد: تنها مشکلی که در رادیو وجود دارد دستمزدهای کم است. نمی‌دانم به دلیل کمبود بودجه است یا نه اما دستمزدها پایین است و فقط عشق به میکروفن رادیو است که باعث می‌شود افراد کار کنند و این موضوع برای من همیشه ارزنده بوده است.

وی در پایان عنوان کرد: امیدوارم تا زمانی که خداوند عمر و توان به من می‌دهد همکاری با رادیو هیچ وقت قطع نشود و همیشه ادامه داشته باشد. من همیشه خودم را مدیون رادیو می‌دانم. رادیو برای همه ایرانی‌هاست و امیدوارم همه کسانی که با رادیو کار می‌کنند‌ به دور از کرونا زندگی خوبی داشته باشند.

سپیده شریعت رضوی

انتهای پیام/