به گزارش خبرنگار صبا، روز شنبه یکم تیرماه بزرگداشت صدرالدین شجره کارگردان، گوینده و بازیگر فقید تئاتر، سینما و تلویزیون در سالن عباس جوانمرد خانه تئاتر برگزار شد. در این مراسم علی شجره بازیگر و کارگردان تئاتر و تلویزیون که برادرزاده صدرالدین شجره است، منصوره تهرانی همسر زنده یاد صدرالدین شجره، میکائیل شهرستانی، کاظم هژیرآزاد، شهرام گیل آبادی مدیرعامل خانه تئاتر، ایرج راد رییس هیات مدیره خانه تئاتر، مهین نثری، فریدون اسماعیلی، بهرام ابراهیمی، بهزاد فراهانی، بیژن هاشمیان، محمدحسن ذکایی، علیرضا درویش نژاد، فروغ بهرامی، اکبر سنگی و عده ای از مسئولان خانه تئاتر و پیشکسوتان این حوزه و شاگردان و خانواده صدرالدین شجره حضور داشتند.

در مراسم بزرگداشت که با نیم ساعت تاخیر آغاز شد در ابتدا تصاویری از صدرالدین شجره همراه با دکلمه ای با صدای وی پخش شد.

در ادامه قطعه نمایشی با بازی علی شجره و میکائیل شهرستانی اجرا شد که به گفته پیمان شیخی مجری برنامه، یکی از آثار شاخص به نویسندگی و کارگردانی صدرالدین شجره با نام «آواز در باران» بود؛ سریالی ۱۲ قسمتی که در سال ۸۷ از تلویزیون پخش شد.

شیخی در ادامه با بیان اینکه مراسم بزرگداشت شجره به همت خانه تئاتر و ابوالقاسم معارفی دوست قدیمی وی برگزار شده است از شهرام گیل آبادی به عنوان مدیرعامل خانه تئاتر دعوت کرد که برای صحبت روی صحنه برود.

گیل آبادی ضمن خوشامدگویی و خیرمقدم به حاضران در مراسم گفت: خوشحال هستم که صدرالدین شجره هنوز نفسش با مایی است که با اشاره ای از او دور هم جمع می شویم. قلم و فضایی را که ایشان در آن حضور داشتند نمی توان فراموش کرد. ما که اهل خانواده بزرگ رادیو هستیم همیشه نسبت به دو موضوع فخر داشتیم یکی حضور در رادیو و دیگری حضور در تئاتر. من بیش از ۲۰ سال در خدمت ایشان بودم و جدیت، نکته بین بودن، نگاه نافذ و نقادانه ایشان را هرگز فراموش نمی کنم.

وی افزود: زمانی که شجره در بیمارستان بود از رادیو پیام به من زنگ زدند که بروم برنامه روزهای دوشنبه که قبلا شجره اجرا می کرد، کار کنم. گفتم من پایم را در آنجا نمی گذارم؛ من کجا و صدرالدین شجره کجا. رویا فلاحی زنگ زد و گفت که شجره در بیمارستان است و علاقه ای ندارد کسی متوجه شود اما زمانی که من با او تماس گرفتم تا به دیدارش بروم به من گفت چرا به دیدن من نمی آیی. ما برای پول به رادیو نمی رفتیم بلکه با عشق کار می کردیم تا عزتی را که خانواده رادیو به ما می داد حفظ کنیم و با صداقت و راستی با مردم صحبت کنیم. از تمام کسانی که در این بزرگداشت شرکت کردند و از شجره که باعث شد ما دور هم جمع شویم، تشکر می کنم.

بعد از صحبت های گیل آبادی بخش هایی از تله تئاتر «تیغ کهنه» به کارگردانی نادر برهانی مرند با بازی صدرالدین شجره نمایش داده شد.

در ادامه مراسم بخش هایی از تئاتر «بیرون جلوی در» اثر ولفگانگ بورشرت که اولین تجربه کارگردانی صدرالدین شجره در ۴۶ سال قبل با بازی افشین هاشمی و منصوره تهرانی همسر زنده یاد شجره، ابوالقاسم معارفی و حسین ایروانی بوده است این بار با اجرای منصوره تهرانی و محمدحسن ذکایی، علیرضا درویش نژاد، فروغ بهرامی و اکبر سنگی روی صحنه اجرا شد.

میلاد کیایی دوست قدیمی شجره و نوازنده سنتور در ادامه مراسم سه قطعه ای را که به گفته وی، زمانی که با شجره بودند از او می خواست برایش این سه قطعه را بنوازد، نواخت و تقدیم به دوست ۵۴ ساله خود کرد.

وی افزود: اگر بخواهم ۳ تا ۴ درام نویس ماهر در استان گیلان نام ببرم یکی از آنها شجره است که شاگرد زنده یاد استاد رادی بوده است و تنها شاگردی که توانست دین خود را به معلمش ادا کند. از رادی بسیار آموخت و از او کم نداشت. اگر نشد که تئاترهایش را نمایش دهد مقصر خودش بود. آثارش در تئاتر کمتر معرفی و اجرا شد و ریتمش در آثار به گونه ای بود که با ضرباهنگ جامعه همگون نبود. گویندگی و معلمی می کرد او منتقد و اندیشه ورز کامل در عرصه نثر و استاد فضاسازی و شخصیت سازی بود. او درام نویس بزرگی بود و امیدوارم روزی آثارش توسط نهادی به چاپ برسد.

فراهانی ضمن گله از پیشکسوتان رادیو که در مراسم حضور نداشتند، گفت: هیچگاه ندیدم او با آرتیست ها با تندی برخورد کند. در تمرین های رادیو نیز بسیار آرام و مهربان بود. او را می توانم در سخن و شعر گفتن و نوشتن به شخصیت چخوف تشبیه کنم.

به گفته فراهانی، اگر در فضای کار هنری کشور دگرگونی زیربنایی پیش نیاید شجره و دیگر هنرمندان از یاد می رود.

در ادامه مراسم کلیپی با حضور نادر برهانی مرند، شهرام گیل آبادی و بهروز رضوی که درباره خصوصیات شجره صحبت می کردند، پخش شد.

بعد از خواندن متن توسط نثری بخش هایی از نمایش های رادیویی و برنامه «رنگین کمان هنر» با صدای صدرالدین شجره پخش شد.

صابر جعفری و داریوش مشکین قطعه موسیقی تله تئاتر «تیغ کهنه» را در این مراسم اجرا کردند که همراه با اجرای آنها شعری از حافظ با صدای شجره بود.

در ادامه مراسم فریدون اسماعیلی هم با اشاره به اینکه بسیار در رادیو مرارت کشیده و مدت زیادی از آن دور بوده است، مطرح کرد: زمانی که شهرستانی از من خواست برگردم و قدم به رادیو گذاشتم، گریه کردم. رادیوی کنونی رادیویی نیست که ما در آنجا برنامه اجرا می کردیم. جمله دوستان رفته اند و فقط ۶ الی ۷ نفر از پیشکسوتان حضور دارند. چیزی از هنر این سرزمین باقی نمانده است و هنر و هنرمند این مملکت مهجور مانده است.

وی در ادامه به ذکر خاطره ای از شجره پرداخت و شعری را که خود سروده بود خواند.

قبل از پایان مراسم دو قطعه از موسیقی که برای بزرگداشت درگذشتگان ساخته شده است به صورت اپرا اجرا و پس از آن و برای خداحافظی کلیپی با نشان دادن مزار صدرالدین شجره و شعری با صدای وی پخش شد.

سپیده شریعت رضوی