گفتاری بر فیلم سینمایی «لالۀ کبود» ساختۀ مهرشاد کارخانی
یغما، شخصیت اصلیِ فیلم «لالۀ کبود» سنگینیِ غم آب و خاکِ وطن داشتن را به گواهِ ضربه‌های شلاق بر پشتش حمل می‌کند. وقتی چنین شخصیتی با بازی در سکوتِ زیبای محسن غفاری بازی می‌شود و منصور عبدرضایی با درک و فهمِ جهانِ فیلم، قاب‌های مهندسی شدۀ مهرشاد کارخانی را به زیبایی ثبت می‌کند و دیگر بازیگرانِ فیلم به‌دور از وسوسه‌های رایج و ادا و اطوار بازی‌های این روزها، به فرمان کارگردانِ باتجربۀ فیلم اعتماد می‌کنند، قاب نهاییِ «لالۀ کبود» طوری متولد و عرضه می‌شود که گویی پای تماشای یک وسترن نشسته‌ایم. یک وسترن با لانگ‌شات‌هایی که هویت مستقل دارند. شخصیتِ یغما یک آدم بزرگ است و جای او، در لانگ شات است.
Loading ...
