اغلب داستانهای حمید امجد در «خیانتشدهها»، بیش از آنکه قصههایی استاندارد با قواعد مشخص و کلاسیک داستاننویسی باشند، به روایت یک تجربه یا موقعیت خاص و ملتهب نزدیک هستند.
نگاهی به آثار حاضر در جشنواره فیلم کوتاه تهران؛ «کرمچاله»
مدیوم فیلم کوتاه همواره بستری مناسبی برای عبور از چارچوبها و قواعد مرسوم در روایتنگاری بوده است. فیلم «کرمچاله» در تثبیت این گفته ویژگیهای بیحد و مرز سینما را به مخاطب یادآوری میکند.
در روز دوم چهلمین جشنواره فیلم کوتاه تهران فیلم متفاوتی در یکی از باکسها به نمایش درآمد. «اکو» با رویکرد قابل توجهی که در روایت و پیرنگ دارد به یکی از گونههای خاص سینما نقبی زده است.
فیلم «تکان» نسبتی مستقیم و مشخص با تعریف زیستن دارد. زیستن که سرشار از استرس، هیجان و دوراهی انتخاب و تصمیمگیری است. حال چگونه میتوان از تحمل این بار سنگین جان سالم به در برد؟
نگاهی به فیلمهای جشنواره فیلم کوتاه تهران؛ «یوفو»
خبر صحت دارد اما نمیتوانم آن را کامل بخوانم. همه چیز تایید شده. بهتر است به کلمات پناه ببرم. با نوشتن چیزی پیش میرود؟! به فضای مجازی بازمیگردم. داریوش مهرجویی و همسر فیلمنامهنویسش کُشته شدند…!
این هفته با یک فیلم نوآر تمام مواجهایم! ژول داسن با فیلم «شب و شهر» شمایل تمام قدی از سینمای نوآر را ترسیم میکند. شمایلی که بخش بزرگی از تاریخ سینما را در خود دارد.
در روزهای اخیر نشستهای خبری و تحلیلی جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان با حضور صاحبان اثر و خبرنگاران دانشآموز برگزار میشود. در این نشستها تعاملی میان نسل دیروز و امروز رخ میدهد، تعاملی که تعیینکننده جایگاه آینده سینمای ایران است!
تاملی بر آثار جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان؛ «آلفا و ربات نابودگر»