علیرضا اخلاقی | تأثیرگذاری طنز در بخش خندهدار بیشتر فیلمفارسیها نیز حاصل کمدی کلام در ترکیب با عناصر برآمده از نمایشهای سنتی بود؛ طنزی که با صدای همیشگی دوبلورهای ثابت، روی چهره کمدینهای سنتی به جلوه تکراری یک شخصیت طناز در این قبیل کمدی-درامها تبدیل شده بود.
مروری بر کاراکترهای روحانی در سینمای ایران، به بهانه اکران «مصلحت»؛
جعفر گودرزی رییس انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران در یادداشتی نوشت: کمایی که فریماه فرجامی این روزها دچارش شده حاصل بیتوجهی و خودخواهی سینماست نه ضعف جسمانی و بیرحمی روزگاری که هیچگاه برای کسی صبر نکرده! امروز برای او و شاید فردا برای من و شما!
علیرضا اخلاقی | «حسن کچل» (1348) اولین اثر موزیکال ایرانی، نمونه درخشانی از این گونه سینمایی است که بر اساس یکی از داستانهای فولکلور ایرانی با فیلمنامه، شعر و کارگردانی «علی حاتمی» ساخته شد؛ فیلمی که با حضور پرویز صیاد، کتایون امیر ابراهیمی و حسن خیاطباشی در حد قابل قبولی نظر منتقدان و تماشاگران را به خود جلب کرد و زمینهساز خلق دستکم دو اثر مشابه شد.
محمود گبرلو در یادداشتی پیرامون اتفاقات اخیر در واگذاری امور شبکه نمایش خانگی نوشت: آقایان بدانند عقب افتادهاند و مبارزه در میدان را باختهاند!! راهش واگذاری به این و آن نیست. باید آسیبشناسی کرد، باید با روش نوین، سیستم نظارتی را تبیین و تنظیم کرد. باید مطابق با واقعیتها، نظریههای نوین فقهی را ارائه داد.
یادداشتهای سفارشی در فضای مجازی، با هدف ارزشگذاری بر نظارت در شبکه خانگی، همچو شبنامه در حال تکثیر است اما بهدلایل مختلف، صرفا تلاشهایی تاریخمصرفدار و بیثمر به نظر میرسند.
پشت یک عینک دودی؛ بادی وزید، پرندهای به آواز درآمد، سپیده سر زد، درخت به جوش و خروش افتاد، کودکی به خانه برگشت، شک پشت پنجره خانهای به دام افتاد، خاطرهای شیرین در جادههای بی آب و علف بازگو شد، غبار رنج بر چهره انسان و انسانیت نشست، فصلها یکی پس از دیگر رج خوردند، تقدیر از راز ناگفته خود دست کشید و تکه چوبی بر پهنه دریا رها شد!
علیرضا اخلاقی | آنچه سالها به عنوان پیوست خندهدار همه فیلمهای سینمایی در دوران فیلمفارسی هویت پیدا کرد؛ نوعی شوخطبعی سینمایی متکی به پدیدههای نمایشی مستقلی چون روحوضی، سیاهبازی، نمایش عروسکی و بیش از همه شوخطبعی کمنظیری است که ریشه در ادبیات ایران دارد. تعداد انگشتشماری از فیلمهایی که در چهار دهه اخیر ساخته شدهاند؛ آثار جدی و مطرحی هستند که میتوان آنها را با کمی اغماض با معیارهای جهانی در گونههایی چون کمدی سیاه، کمدی رمانتیک، کمدی موقعیت، کمدی شخصیت و کمدی کلام دستهبندی کرد.