محمدعرفان صدیقیان | «قلب رقه» اثری پرگو است و بیجهت سعی دارد تا دامنه روایی خود را گسترش داده و شمایلی مولتی ژانر پیدا کند. فیلم دارای سویههایی از درامهای معمایی، عاشقانه و جنایی است اما مقتضیات هر ژانر به خوبی در آن بازتاب پیدا نکرده و در نتیجه خوانشی سطحی از منظر روایتشناسی و بیان سینمایی به دست میدهد.
آلن دلون با وجود آنکه به صورت آکادمیک بازیگری را نیاموخته بود و تجربه چندانی در عرصه تئاتر نداشت، اما تصویری متفاوت و شخصی از هنر بازیگری عرضه کرد و شاید اصطلاح پرتکرار «بازی در سکوت» بیش از هر هنرمند دیگری، در شیوه نقش پردازی او نمود داشته باشد، موضوعی که البته دلایل آن را باید در ظاهر بیعیب و نقص و گیرایی چشمان این ستاره جست و جو کرد.
این پرسش که «مردم ما از زندگی در کشورشان و از نظام سیاسیشان چه میخواهند؟»، به نظر محوریترین پرسشی است که همه دستگاهها و سازمانها باید بهدنبال پاسخ آن باشند و سیاستها و اقداماتشان را برمبنای پاسخگویی به این خواسته مردم طراحی کنند.
۲۰ فیلمساز ایرانی که اولین فیلمشان، بهترین اثر آنها شد
پرچمدار خیلی از اتفاقات این روزهای ایران نوجوانان و جوانان دهه هشتادی یا همان نسل z هستند. نسلی که نسل X و Y آنها را با نام یاغی یا طغیانگر میشناسند. طغیانی که اگر در مسیر درست قرار گیرد، میشود اتفاق ملی- میهنی این روزها؛ که حال خوب همهی مردم ایران به ثمره تلاش آنها گره خورد.
مهم نیست وزیر اسماعیلی باشد یا صالحی، هرندی باشد یا جنتی! مهم این است که تزئینی نباشد
محمود گبرلو نوشت: انتظار داریم پس از آنکه مجلس «عباس صالحی» را انتخاب کرد، با مدیرانی شایسته و لایق، سکانداری کند. فضای فرهنگ و هنر را از فضای ذهنی و متوهم دور کند، با استفاده از شیوههای نوین و تکنولوژیهای مدرن همه نیروهای فرهنگی، هنری بهخصوص نیروهای متخصص و متعهد را در آغوش بگیرد. شادابی و نشاط را به ارمغان آورد و با شفافسازی، همه امور فکری و اجرایی، اعتماد و اطمینان را دوباره بازگرداند. آسیبشناسی دورههای گذشته عملکردها، رمز موفقیت است.
بابک خواجهپاشا گفت: شاید در ظاهر برخی از دوستان و مسئولین ادعا کنند که باید از سینمای اخلاقی و انسانی حمایت کرد، ولی عملا در پخش و در همراهی برای دیده شدن فیلمها، این اتفاق رخ نمیدهد. من در خوشبینانهترین حالت، حدود صد و بیست سانس در روز اکران دارم که بخشی از این سانسها را نیز سینماها برمیدارند و در کنار آن با حدود هشتصد سانس روبهرو هستیم که به فیلمهای کمدی تعلق گرفته... قطعا فیلم من با این شرایط نمیتواند با فیلم کمدی رقابت کند و اصلا امکانپذیر نیست چون وقتی زمینی که به من واگذار شده صد متر است، نمیتوانم چند تن میوه برداشت کنم چون زمین من کوچک است.
به بهانه اجرای کمدی شریف آیلار تهرانی براساس متن «مارتین مک دونا»
نمایش «دعوت به مراسم قطع دست» در میان سایر کمدیها، سرشار از خصایص و ویژگیهایی است که باید در نظر گرفته شود تا یک کمدی منسجم هم از لحاظ رو ساخت (نمایش) و هم از لحاظ زیرساخت (متن و تحلیل آن) شکل بگیرد. آیلار تهرانی در این نمایش، از این حیث متفاوت و میتوان گفت استاندارد عمل کرده است.
دراماتورژ و مشاور کارگردان نمایش «نبرد رستم و سهراب» گفت: همه تلاش ما در این نمایش این بود که این داستان را به بهترین وجه روایت کنیم و حتی رگههای روانکاوانه و روانشناختی را در آن برجسته کنیم، به همین علت از نتیجه کار راضی هستم.
نقد و نظری بر نمایش «انگشتر اسرارآمیز» به کارگردانی میثم یوسفی؛
زندگی مدرن و سرشار از تکنولوژی و جذابیتهای دیداری و شنیداری جهان معاصر، شکاف عمیقی میان سبک زندگی و تفکر نسلهای دیروز و امروز برقرار کرده. حال آنکه همیشه بر حفظ و پاسداشت آیینها و رسوم کهن ایرانی و باستانی تاکید شده است. یکی از بهترین ابزارهای موجود برای آموزش و تداوم رفتارها و گفتارهای قدیمی، قصهگویی و هنر نمایش است. کم نیستند نمایشهایی که بسیاری از مراسم در حال فراموشی ایرانزمین را به زیباترین شکل ممکن برای مخاطبان کودک و نوجوان و حتی بزرگسال یادآوری کردهاند.
علیرضا تابش نوشت: برای مواجهه با تهدیدهای بیرونی و چالشهای درونی، «وفاق ملی» بهترین راهکار حاکمیت است و اراده تحقق مطلوب وفاق و همبستگی ملی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بر مبادی متعددی است که مبتنی بر اشتراکات ملت استوار شده و مهمترین و اصلیترین آنان «ارزشهای دینی» است.