در نمایشنامه «دشمن خدا» با الگوی متداولی رو به رو نیستیم و نمایشنامه از بعد روایی به الگوهای کلاسیک و خطی پایبند نیست و در فضایی کاملا غیرخطی به سر میبرد و دو روایت مجزا که در نقطه خاصی به هم نمیرسند و در تلاش است که مضمونش را بر روی دو جهان زیستی متفاوت به رو به روی چشم مخاطبان بکشاند.