از ابتدای سال جاری تلویزیون بالغبر 12 مجموعه نمایشی را روی آنتن برده است که «زیرخاکی 4»، «نون خ »5، «رستگاری»، «هفت سر اژدها»، «سرزمین مادری 3»، «غریبه»، «رخنه»، «طوبی»، «آقای قاضی 2»، «فراری»، «هشتپا» و «تانکخورها» ازجمله آنهاست.
شاید عجیب باشد اما ازدحام آدمها در بازار، مترو با شلوغی و فروشندههایش، غذاهای روزمره، مردم شهر و همه آنچه برایمان عادی و یا گاهی حتی باعث آزردگیمان میشود، برای یک گردشگر خارجی تازه به ایران آمده جذابیت است.
حسین نمازی نویسنده و کارگردان فیلم پرمخاطب «شهسوار» گفت: من در فیلمهایم کاراکتر را کاریکاتور نمیکنم، بلکه زندگی روزمره مردم را نشان میدهم. بسیار دیدهایم در زندگی روزمره اتفاقاتی رخ میدهد و واژههایی رد و بدل میشود که در عین جدی بودن، برای کسی که از بیرون نظارهگر است، خنده دار است. نگرش من به خنداندن همین است و این البته برخاسته از شخصیت من است.
رسول مهربانی گفت: امضای من این است که انگار کنار مردم ایستادهام و گزارش میکنم. همانطور که در خانه همه ما برای یک مسابقه ورزشی حرص میخوریم، ناراحت و خوشحال میشویم، کنار هم هستیم.
بیست و سومین رویداد اکرانِ ایوان، به نمایش فیلم سینمایی «چرا گریه نمیکنی؟» ساخته علیرضا معتمدی اختصاص داشت و سپس نشست نقد و بررسی این اثر با اجرای سحر عصرآزاد؛ منتقد سینما، مجری و کارشناس رویداد و با حضور نویسنده و کارگردان و تدوینگر این فیلم برگزار شد.
سعید کنگرانیِ خدابیامرز را صدا زده بود و گفته بود؛ شما از بد جایی شروع کردی؛ خرج این سیاهیلشکرها را ما میدهیم، آنوقت شما رفتی و با روشنفکرها استارت زدی!؟ باید میآمدی پیش خودمان!
مهدی سجادهچی گفت: نباید بر سر سینمای ایران زد. بحران در دنیا وجود دارد و مخاطب جدید آنقدر فیلم و سریال میبیند که سختگیر شده است و آدمهای خاصی باید پیدا شوند که فیلم خاصی بسازند.