نشانه‌های هوشمندی آرمان در «افعی تهران» می‌تواند نقطه عطفی را در پایان‌بندی سریال‌های ایرانی رقم بزند؛ مگر این که این اثر هم مانند سریال‌هایی چون جیران، یاغی، رهایم کن، دفتر یادداشت و گناه فرشته پایانی سرهم‌بندی شده و عذاب‌آور داشته باشد و حاصل تلاش گروه سازنده را یک‌جا بر باد بدهد. تنها در این صورت است که این رفتار و نشانه‌ها به‌عنوان نقاط ضعف آشکار در پرونده سریال باقی خواهد ماند.
