کارگردان «در آغوش درخت» گفت: شما قریب به اتفاق فیلم اول فیلمسازهای بزرگ را هم ببینید، درونش یک صداقتی وجود دارد که من به آن می‌گویم سینمای سفید آن فیلمساز است. یعنی سینمایی که درون آن هیچ خبطی وجود ندارد. و اگر فیلمساز بتواند آن را ادامه بد‌هد قطعا موفقیت در سینمای او حضور خواهد داشت و تا پایان هم با او حرکت خواهد کرد. الان سینمای ما شاید از این سینمای صادقانه دور شده است. سینمای صادقانه برای خودش شاخصه‌هایی دارد، یکی همین ساده‌گویی است. شما وقتی می‌خواهی مخاطب را به هر قیمتی جذب کنی به سمت درشت‌گویی و اتفاقات عجیب و غریب می‌روی. نمی‌توانی به روابط انسانی زیاد پرداخت کنی چون از درون شما نیامده است...
