تقدیس فقر که در دهه‌های شصت و هفتاد در سینمای ایران رایج بود، رویکردی پوپولیستی بود که از یک خوانش مارکسیستی می‌آمد و ریشه‌هایش را می‌توان تا ادبیات ایران در دهه چهل نیز رهگیری کرد. او همچنین با ارزیابی شرایط معاصر سینمای ایران گفت: سینمای رئالیستی تا وقتی دلیل محکم داشته باشد، نیاز جامعه است.
Loading ...
